Dziękuje Ci, "Radio Polonia"!

Słucham ja sobie audycji w Sobotę, 2 lutego i słyszę hasło rzucone przez prowadzącego program:

"Co Ty uważasz za luksus"

No... może nie tak dokładnie, ale coś w tym guście było. I ludzie zaczęli dzwonić. Wypowiedzi były różne, ale sens generalnie ten sam - pieniądze. Mając pieniądze mamy luksus. Jedna osoba wyłamała się wprawdzie i rzekła,

że luksusem jest mieć "czas i umieć go zagospodarować",

ale "filozofią" zajmować się nie będę. Jestem człowiekiem praktycznym i hasło: "mamona" bardziej do mnie przemawia. Nawet ucieszyłem się, że mam podobne zdanie jak inni radiosłuchacze. Chcąc zgłębić poczucie luksusu wyobraziłem sobie  siebie - jako milionera. Ludzie! Uczucie boskie! Bo tak:

mam chałupę wartą kilka milionów, basen, ogród, służbę,  panią, która sprząta, no i jeszcze gotuje, oczywiście za to samo wynagrodzenie. Jako milioner nie mogę być rozrzutny. Nie będę zatrudniał dwóch osób. Oczywiście mam piękne ,drogie auto. I nic nie robię! I to jest luksus!!!

Zamknąłem oczy i zacząłem marzyć dalej: wygonię z domu żonę! Na co mi ona. Będę miał nowa, młodsza, która też  poda herbatę, gdy mi będzie z nosa kapać. Bo kochać będzie  niezmiernie!!  O... I kochankę musze mieć... Albo dwie! Niech ludzie zazdroszczą.

Otworze biznes. Jeden? Nieee... Dwa najmniej! Niech "chamy z miasta" wiedzą jaki jestem bogaty. Niech zazdroszczą!!! I ochroniarza... dwóch... trzech... w takich obszernych garniturach. Będę chodził jak Presley... albo Wiśniewski z "Ich Troje". Sława i bogactwo!! Sława..!!! I zdjęcia w prasie! Jak Britney... I kolczyk sobie sprawie! W nosie... A co! Stać mnie! I skórzane spodnie też! Co z tego ze pięćdziesiątka na karku i brzuch wylewa się poza pasek. Mam szmal i wolno mi. Mam luksus bycia sobą!

I marzyłbym jeszcze długo, gdyby w pewnym momencie nie przyszła refleksja... Dobrze, mam duży, bogaty dom, ale jak złodziej się włamie?... że co..? Systemy alarmowe ochronią? Wolne żarty! Aaa... "pani sprzątająca" na pewno będzie okradać! Jeśli nie dosłownie, to podbierze żarcie z kuchni i wyniesie do domu. A może mi jeszcze ta cholera coś dosypie do zupy?! Będzie trzeba ją przypilnować... Mógłbym pojechać do Klubu samochodem, ale... śnieg spadł, jak wyrżnę w jakąś barierkę - szkoda będzie, bo auto drogie przecież! A ta moja nowa żona...? I te dwie kochanki?? Ciągle czegoś chcą! I jak tu takie trzy zaspokoić! Nie mam przecież dwudziestu lat! Będą puszczać się z moimi ochroniarzami. Taki wstyd! I jak mi umowa z  Japońcami nie wyjdzie, będę musiał zamknąć biznes...a z tego drugiego, nie wiem czy utrzymam cale to ZOO... Cholera... Telefony urywają się, bo każda organizacja polityczna, charytatywna czegoś chce. Wspomóc ich.., psia krew. A do roboty!! I kolegów już nie ma, bo zazdrość wzięła górę nad przyjaźnią. Zresztą od razu chcieli zaciągnąć pożyczki... Otworzyłem oczy.

Definitywnie dla mnie pieniądze nie są podstawą do luksusu. Dzięki audycji Radio Polonia zrozumiałem, że ja już żyje w luksusie! Mam luksus nie - martwienia się o rzeczy, które spędzają sen z oczu ludziom bogatym. To złuda, ze mając pieniądze ma się luksus.

O nic nie robić a zarobić - to  jest luksus.

-Mieć żonę, partnera życiowego, przyjaciela który nie zdradzi, na którym można polegać... to jest luksus.

-Moc siedzieć na werandzie i myśleć o niebieskich migdałach, umieć uśmiechnąć się do sąsiadów bez zazdrości i zawiści... to jest luksus.

-Mieć ciśnienie krwi 130/80 i wypić kielicha... to jest luksus.

-Otworzyć rano oczy, ujrzeć słońce i słyszeć śpiew ptaków - to jest luksus.

A zrozumiałem to dzięki audycji radiowej. Dziękuje Ci Radio Polonia!! Aczkolwiek... gdyby ktoś, stał się posiadaczem większej ilości gotówki, no... został milionerem, a chciał uniknąć kłopotów  związanych z luksusem,  ja bezinteresownie deklaruje pomoc! Nigdy nie byłem obojętny na krzywdę ludzką. Wystarczy dać ogłoszenie do internetowej Gazety Bogdana Fiedura.Zjawie się natychmiast!

Artur C.