|
ZGIERZ
|
|
Zgierz to jedno z najstarszych miast w województwie
łódzkim. Przypuszcza się, iż nazwa miasta oznacza miejsce wygorzałe po lesie,
miejsce palenia ogni ofiarnych lub las wypalony pod osadę.
Pierwsza wzmianka o mieście znajduje
się w akcie z dnia 23 marca 1231 r. sporządzonym przez biskupa kujawskiego
Michała w sprawie zmiany nazwy wsi Barkowice na wieś Lubotyń, stanowiącą
własność klasztoru cysterów w Sulejowie. Akt ten sporządzono we wsi Zgierz,
gdzie Święta Wielkanocne spędził książe Konrad Mazowiecki w towarzystwie księcia
wielkopolskiego Władysława Odonicza i opata sulejowskiego Villermusa.
Prawa miejskie otrzymał Zgierz przed rokiem 1288. Po
raz pierwszy jako miasto występuje w akcie z dnia 18 czerwca 1318 r. na
podstawie którego, dochody z opłat za przewóz towarów przez terytorium miasta
pobierane na rzecz klasztoru wąchockiego, będą przekazywane na dobro księcia
Władysława Łokietka. W akcie tym występuje nazwa "Shegrz civitate nostra" -
Zgierz miasto nasze (książęce).
Zgierz, tak jak inne miasta przeżywał kolejne etapy rozwoju.
Obecnie Zgierz jest jednym z szybciej rozwijających
się ośrodków w regionie łódzkim. Jego centralne położenie w bezpośrednim
sąsiedztwie dużej metropolii oraz skrzyżowanie głównych, krajowych i
międzynarodowych szlaków komunikacyjnych – to silne czynniki rozwoju. W samym
mieście bardzo dobrze rozwinięty jest system lokalnego transportu zbiorowego, w
pełni zaspakajający miejskie potrzeby przewozowe. Miasto spełnia również liczne
funkcje administracyjne dla ponad 160.000 mieszkańców Powiatu Zgierskiego.
Obecnie liczy około 58 tys. mieszkańców. Jest to trzecie co do wielkości (po
Łodzi i Pabianicach) miasto wchodzące w skład łódzkiego zespołu
metropolitalnego. Liczne atuty miasta, pozwalają jego mieszkańcom optymistycznie
patrzeć w przyszłość, a potencjalnym inwestorom dają szansę rozwijania
działalności. Dodatkowym atutem jest wydzielona na terenia miasta podstrefa
Zgierz Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Troską władz miasta Zgierza jest
stworzenie takich warunków, aby mieszkańcom żyło i pracowało się coraz lepiej,
by plany na przyszłość wiązali ze swoim miastem.
Obiekty zabytkowe
Szczególnie wyraźnie w historii Zgierza zaznaczył
się wiek XIX. Do dzisiaj zachował się pierwotny układ miasta oraz pojedyncze
budowle wyróżniające się ciekawą formą i wystrojem.
W krajobrazie architektonicznym Zgierza występuje bardzo wyraźny podział na
Stare i Nowe Miasto, widoczny w jego rozplanowaniu i zabudowie.
Najstarsza część miasta położona jest na wzgórzu, obok neogotyckiego kościoła
p.w. św. Katarzyny (zbudowany w latach 1910-1920 wg projektu inż. S. Lemene). W
kościele znajduje się wiele wartościowych zabytków sztuki, z których najstarsze
pochodzą z XVII w.
Łaźnia Miejska przy ul. Łęczyckiej 24 - budynek zaprojektowany w 1926 przez W.
Horodeckiego i F. Michalskiego został oddany do użytku 5 lutego 1929. Był
obiektem na wskroś nowoczesnym i wielofunkcyjnym. Posiadał pływalnie krytą
(drugą w Polsce!) o rozmiarach 10x17m, która do dzisiaj jest czynna. Znajdowało
się tu również 16 wanien, łaźnia parowa - rosyjska, łaźnia sucha - rzymska,
gabinety do masażu, 11 kabin natryskowych, sala natryskowa dla dzieci szkolnych,
urządzenia do kąpieli słonecznych oraz pralnia mechaniczna - na podst. Wikipedii.
Odmiennie
wygląda Nowe Miasto, które stanowi unikalny układ urbanistyczny. Do ciekawych
miejsc, godnych polecenia odwiedzającym nasze miasto należy Muzeum Miasta
Zgierza, które mieści się w zabytkowym budynku "Pod Lwami" z 1828 r. przy ul.
Dąbrowskiego 21. Klasycystyczny murowany, otynkowany budynek, parterowy z
ryzalitem na osi. Ryzalit zwieńczony jest attyką ozdobioną sztukateriami i
postaciami kamiennych lwów.
Przy ulicach gen. J. H. Dąbrowskiego, G. Narutowicza, ks. Sz. Rembowskiego stoi
wiele skromniejszych, drewnianych budynków stwarzających niepowtarzalny urok
dziewiętnastowiecznej zabudowy.
W rejonie ulic 3. Maja i ks. J. Popiełuszki znajduje się dziewiętnastowieczny
kompleks zabudowań fabrycznych.
Najciekawsze budynki fabryczne:
- ul. 3 Maja 6 - fabryka sukna Adolfa Gustawa Borsta
- ul. Dąbrowskiego 19 - fabryka bawełniana Lorentz & Krusche
- ul. Barlickiego 1 - fabryka włókiennicza Meyera
Przy ul. 1 Maja 5 znajduje się budynek Urzędu Stanu Cywilnego. Pałac Ślubów
wzniesiono na gruntach byłego folwarku Zegrzany. Jest to dawna posiadłość
Ksawerego Pniewskiego, który był jednym Polakiem wśród bogatszych fabrykantów
Zgierza. Był właścicielem farbiarni wełny ciągnącej się w stronę Bzury.
Warte zobaczenia są ponadto:
- ul. Kolejowa - Dworzec kolejowy PKP
- ul. 3 Maja 46 - budynek Kolegium Nauczycielskiego
Źródło:
http://cms.miasto.zgierz.pl/index.php?page=miasto&hl=pol |