Na stronie naszego Biuletynu możesz złożyć życzenia swoim bliskim , znajomym, przyjaciołom... z różnych okazji: urodziny, ślub, narodziny dziecka, jubileuszu, świąt... Do życzeń możesz dodać zdjęcie, ale nie jest to konieczne (zdjęcie dodaj pod warunkiem, że jesteś jego autorem i zgadzasz się na umieszczenie go na naszej stronie) .

Życzenia prosimy przesyłać na adres: jolamalek@onet.eu

Kto składa życzenia np. Jan Kowalski

Z jakiej okazji składasz życzenia np. Z okazji 18 urodzin

 Treść życzeń

Twoje życzenia zostaną opublikowane w serwisie dopiero po akceptacji zespołu redakcyjnego w kolejnym numerze Biuletynu. 

Stowarzyszenie Kanadyjskich Bankierów

Stowarzyszenie Kanadyjskich Bankierów podwyższyło nagrodę za pomoc w schwytaniu trzyosobowej grupy przestępczej, która w ostatnich tygodniach napadła na 8 banków w Toronto. 1 Lutego stowarzyszenie przeznaczyło 10 000 dolarów, a od wczoraj na ten cel przekazano dodatkowe 40 000 dolarów. W kilku pierwszych napadach złodzieje pobili bronią trzech pracowników bankowych do tego stopnia, że ofiarom założono szwy. W kolejnych dwóch nikt nie ucierpiał, ale podczas napadu 5 lutego jeden z bandytów rzucił kasjera na podłogę.
Życie TYGODNIK POLONII KANADYJSKIEJ

Walmart poinformował, że stworzy do 6500 miejsc pracy

Walmart poinformował, że stworzy do 6500 miejsc pracy w dziale sprzedaży i budowy jeszcze w tym roku jako część planu otworzenia 35 do 40 sklepów “supercentres” w Kanadzie. Rzecznik największego detalisty świata powiedział wczoraj, że ponad połowa sklepów będą to nowe obiekty handlowe lub też sklepy przeniesione w nowe miejsca i przebudowywane.
Inwestycje Walmartu kosztować będą prawie pół miliarda dolarów, stworzonych zostanie 2000 miejsc pracy w sektorze budowalnym, a 4500 osób znaleźć będzie mogło pracę w sklepach Walmart.
Walmart pomału rozwija sieć sklepów supercentres w Kanadzie.
Idea tych sklepów wiąże swoją tradycyjną sprzedaż detaliczną z szerokim wachlarzem produktów spożywczych, wliczając w to produkty rolne i nabiał. Dzięki tak bogatemu asortymentowi w pobliżu sklepu bankrutują niezależni detaliści i producenci nie będący w stanie konkurować w molochem. Walmart sprzedaje przede wszystkim towary wyprodukowane w Chinach, godząc tym samym w rodzimy rynek wytwórców.
Życie TYGODNIK POLONII KANADYJSKIEJ

Nie podjęto żadnej decyzji w sprawie przekazania ziemi w Caledonii ludności Six Nations

Pełnomocnik rządu Chris Bentley powiedział, że nie podjęto żadnej decyzji w sprawie przekazania ziemi w Caledonii ludności Six Nations. Odpowiedział on tym samym na raport Hamilton Spectator, w którym miejscowy burmistrz informuje, że rząd przymierza się w kierunku ofiarowania Zatoki Douglas na ręce Aboriginal Band Council.

Prowincja zapłaciła niemal 16 – milionów dolarów za ziemię, która była zajęta i okupowana przez protestującą ludność Six Nations prawie cztery lata temu. Wykluczając koszt ziemi, utrzymujący się spór o ziemię w Caledonii kosztował podatników 64.3 milliona dolarów.
Życie TYGODNIK POLONII KANADYJSKIEJ

Dalej...

Środa, 2010-02-24

Szef Toyoty przeprasza za motoryzacyjne buble

Prezes koncernu Toyota, Akio Toyoda, wyraził w Kongresie USA skruchę za wady swoich samochodów i przyrzekł poprawę. W samochodach Toyoty zdarzają się przypadki blokady pedału gazu i pojawiają się problemy z hamulcami.

Toyoda, wnuk założyciela japońskiego koncernu, wystąpił przed Komisją Kontroli Rządu Izby Reprezentantów. We wstępnym oświadczeniu przeprosił za błędy swojej firmy i obiecał, że wyciągnie z tego wnioski.

- Żałuję, że doprowadziliśmy do problemów z bezpieczeństwem i bardzo mi przykro za wypadki, których doświadczyli kierowcy Toyoty - powiedział Toyoda. - Moje nazwisko jest na każdym naszym samochodzie. Macie moje osobiste zobowiązanie, że Toyota będzie energicznie i bez ustanku pracować nad tym, aby odzyskać zaufanie naszych klientów - dodał.

Pojawienie się na Kapitolu szefa słynnego japońskiego koncernu wywołało ogromne zainteresowanie mediów. Toyoda początkowo nie chciał przyjechać by osobiście tłumaczyć się przed Kongresem i zamierzał wysłać w tym celu swoich podwładnych. Zmienił jednak zdanie.

Jak obliczono, w ciągu ostatnich 10 lat wskutek blokowanie się pedału przyspieszenia w toyotach zginęły w USA 34 osoby. W czasie przesłuchań w Kongresie jako świadkowie wystąpili m.in. kierowcy, którym ledwo udało się uniknąć wypadków z tego powodu.

Oprócz pedału przyspieszenia, wielu klientów zaczęło też zgłaszać zażalenia na hamulce w ich toyotach. Firma wycofała 8,5 miliona aut do darmowej naprawy.

Wielu kierowców i niektórzy eksperci podejrzewają, że przyczyną problemów z pedałami gazu jest wadliwa elektronika w samochodach Toyoty.

Podejrzenia te pogłębiły się, kiedy zeznający przed komisją Kongresu we wtorek szef operacji koncernu w USA, James Lentz, powiedział, że obiecane naprawy mogą "nie całkowicie" - jak to określił - rozwiązać problem z blokującymi się pedałami.

Kongresmani natarczywie przepytywali prezesa japońskiego koncernu dlaczego firma szybciej nie odpowiedziała na sygnały pojawiających się awarii.

Przed komisją w środę wystąpił także amerykański minister transportu Raymond LaHood. Podlegający jego resortowi federalny Urząd ds. Bezpieczeństwa Transportu spotyka się z pretensjami, że nie wykrył wcześniej wad w samochodach Toyoty.

LaHood zapewniał, że Urząd nie wchodzi z producentami samochodów w żadne układy, w wyniku których miałby ich traktować pobłażliwie.
(PAP)

Pierwsza po Czarnobylu - niedaleko granicy z Polską

Rosja przystępuje do budowy Bałtyckiej Elektrowni Atomowej w obwodzie kaliningradzkim, enklawie wciśniętej pomiędzy Polskę i Litwę. Rozporządzenie premiera Władimira Putina o rozpoczęciu tej inwestycji ukazało się na stronie internetowej rosyjskiego rządu. To pierwsza decyzja o budowie siłowni jądrowej w Rosji od czasu katastrofy w elektrowni atomowej w Czarnobylu w 1986 roku.

Nowa siłownia stanie nad Niemnem. Będzie miała dwa bloki energetyczne o mocy po 1150 megawatów każdy. Budowę pierwszego bloku zaplanowano na lata 2010-2016, drugiego - na okres 2012-2018. Zainstalowane zostaną w nich reaktory wodne ciśnieniowe WWER-1200.

Reaktory te uchodzą za bezpieczne. Ich budowa nie różni się zasadniczo od konstrukcji zachodnich. Takie same Rosja zamierza zainstalować w projektowanej siłowni w Belene w Bułgarii. Strona rosyjska podkreśla, że uzyskały one od Unii Europejskiej certyfikat jakości i bezpieczeństwa.

Siłownia ma zagwarantować bezpieczeństwo energetyczne kaliningradzkiej enklawy. Jednak dwie trzecie wytwarzanego w niej prądu Rosja zamierza eksportować - przede wszystkim do Polski, Niemiec i na Litwę.

Strona rosyjska zaproponowała już Polsce przeciągnięcie kabla między Kaliningradem i Elblągiem. Rozważa też ułożenie kabla po dnie Bałtyku wzdłuż projektowanego Gazociągu Północnego, który ma bezpośrednio połączyć Rosję z Niemcami.

Bałtycka Elektrownia Atomowa ma być pierwszą siłownią jądrową w Rosji wybudowaną z udziałem kapitału prywatnego, w tym zagranicznego. Wszystkie dotychczasowe są państwowe. W tej w Kaliningradzie państwo chce zachować 51% udziałów. Wykonawcą będzie rosyjski koncern Atomstrojeksport. Koszt budowy szacuje się na 6 mld euro.

Najmłodszą rosyjską siłownią jądrową jest obecnie elektrownia w Wołgodońsku, w obwodzie rostowskim, na południu Rosji. Jej budowa rozpoczęła się w 1979 roku. Do użytku została oddana w 2001 roku.
(PAP)

Rewolucja w prognozowaniu opadów śniegu

Naukowcy z Uniwersytetu w Utah odkryli nowy, łatwiejszy sposób przewidywania ilości oraz gęstości opadów śniegu. Metodę uznała amerykańska National Weather Sernice. Obecnie może być wdrażana na całym świecie - podaje internetowy serwis "Physorg".

Przez osiem lat naukowcy zbadali 457. burz podczas zim w rejonie pasma górskiego Wastach, na wysokości 2.939 metrów. Stwierdzili, że do precyzyjnego obliczania ilości padów śniegu wystarczą dwie zmienne w danym rejonie: temperatury i prędkość wiatru na najwyższym szczycie rejonu, którego dotyczy prognoza.

- Odkryliśmy formułę, która przewiduje zawartość wody w śniegu - powiedział współautor badania prof. Jim Steenburgh z Uniwersytetu Utah. Główny autor badania Trezor Alcott doktorant nauk atmosferycznych Uniwersytetu Utah dodał, że nowa metoda jest także przydatna w przewidywaniu zejścia lawin śnieżnych. Prognozujemy gęstość śniegu, która jest związana ze stabilnością opadów". Utrata stabilności śniegu wywołuje lawiny.

Nową metodę od listopada wykorzystuje w prognozach National Weather Service w Salt Lake City. - Prognostycy lubią ją, ponieważ bardziej precyzyjnie odzwierciedla gęstość śniegu - powiedział Randy Graham z NWS.
(PAP)

Kto uratuje najstarsze polskie muzeum w Ameryce?

Muzeum Polskie w Ameryce (MPA) w Chicago zmaga się z poważnym problemami finansowymi, które mogą doprowadzić do upadku tej najstarszej i największej tego typu placówki w USA. Kryzys spowodował, że polonijnej instytucji brakuje pieniędzy na bieżące potrzeby: opłatę rachunków, czy wynagrodzenia dla pracowników.

Pośród ośmiomilionowej amerykańskiej Polonii zaledwie 900 osób to członkowie MPA, dlatego też placówka zwróciła się z odezwą do Polaków mieszkających w USA o wsparcie, dzięki któremu instytucja będzie mogła prowadzić dalszą działalność i przetrwać.

- W poprzednich latach nie zwracaliśmy się do Polonii, ale w teraz sytuacja zmieniła się - powiedział dyrektor Muzeum Polskiego w Ameryce, Jan M. Loryś. - Polacy uważają, że jesteśmy ważną grupą etniczną, dlatego powinniśmy utrzymać tę ważną instytucję etniczną w USA; jej istnienie oraz dalszy rozwój jest naszym wspólnym dziełem, odpowiedzialnością i obowiązkiem - dodał.

Mieszczące się w Chicago Muzeum Polskie w Ameryce chce pozyskać jak najliczniejsze grono przyjaciół wspierających finansowo placówkę, bo tylko dzięki darczyńcom instytucja może istnieć.

Muzeum nie jest utrzymywane przez amerykański rząd federalny, ani przez miasto Chicago. Jak tłumaczy dyrektor Loryś, nie jest także finansowana przed rząd RP.

- MPA od paru lat współpracuje z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w tym Departamentem Dziedzictwa Kulturowego oraz instytucjami wspierającym Polaków za granicą, jak Stowarzyszenie Wspólnota Polska, które pomagają nam poprzez wspieranie projektów czy desygnowanie pracowników naukowych - dodaje Loryś.

W ostatnim czasie Muzeum Polskie w Ameryce wysłało ponad 120 prac graficznych do Polski, które były wystawiane w Krakowie i we Wrocławiu, a także wydane w formie albumu. To pierwsza tak poważna prezentacja placówki w kraju.

Ponadto MPA stara się pozyskiwać nowe grono sympatyków poprzez promowanie młodej sztuki polskiej w muzeum, by w ten sposób zaznaczyć swoją obecność na mapie kulturalnej Chicago. Wkrótce w ramach prestiżowego festiwalu sztuki "Atropolis" odbędzie się w MPA wystawa plakatów studentów ASP z Krakowa i Katowic pod patronatem chicagowskiego burmistrza oraz konsula generalnego RP w Chicago.

Założone w 1935 roku Muzeum Polskie w Ameryce (MPA) jest jednym z najstarszych muzeów etnicznych w Stanach Zjednoczonych. Placówka mieści się na terenie tzw. starego trójkąta polonijnego, tworzonego przez ulice Milwaukee-Ashland-Division, w samym sercu pierwszej polskiej dzielnicy w Chicago.

Celem działania placówki jest szerzenie wiedzy o polskiej historii, kulturze i sztuce oraz gromadzenie najcenniejszych elementów polskiego dorobku kulturalnego, dokumentów oraz pamiątek. W archiwum MPA znajdują się zdjęcia polonijnej diaspory oraz bezcenne źródła historii polonijnej, w tym cała dokumentacja Rady Polonii Amerykańskiej (1938-1973) i Wydziału Narodowego Polskiego (1916-1925).

Biblioteka MPA posiada zbiór 100 tys. woluminów, w tym unikatową kolekcję poloników, cymeliów i starodruków. Na 18 kwietnia 2015 roku planowane są obchody stulecia jej istnienia na ziemi amerykańskiej.

- Amerykanie zwracają się do nas w różnych sprawach: od komentowania aktualnych wydarzeń w Polsce po opinie dotyczące historycznych wydarzeń takich jak Holokaust - podkreśla dyrektor MPA.

Muzeum, będące aktywnym centrum kultury polskiej w Stanach Zjednoczonych, przechowuje także wspaniałą kolekcję sztuki najwyższej klasy. Wystarczy wymienić obrazy Olgi Boznańskiej, Jacka Malczewskiego, Witkacego czy Jerzego Nowosielskiego.
(PAP)

Dalej...

W cyklu Podróż dookoła Polski - ciekawe miejsca... przybliżamy najpiękniejsze regiony w Polsce- te znane i mniej znane. Opowiadamy historię pięknych polskich miejsc, ale ponieważ Polska to nie porośnięty puszczą skansen, lecz rozwijający się dynamicznie, nowoczesny kraj to pokazujemy też jak wyglądają różne zakątki Polski dziś.

INDEX

 

Zgierz to jedno z najstarszych miast w województwie łódzkim. Przypuszcza się, iż nazwa miasta oznacza miejsce wygorzałe po lesie, miejsce palenia ogni ofiarnych lub las wypalony pod osadę.

Pierwsza wzmianka o mieście znajduje się w akcie z dnia 23 marca 1231 r. sporządzonym przez biskupa kujawskiego Michała w sprawie zmiany nazwy wsi Barkowice na wieś Lubotyń, stanowiącą własność klasztoru cysterów w Sulejowie. Akt ten sporządzono we wsi Zgierz, gdzie Święta Wielkanocne spędził książe Konrad Mazowiecki w towarzystwie księcia wielkopolskiego Władysława Odonicza i opata sulejowskiego Villermusa.

Prawa miejskie otrzymał Zgierz przed rokiem 1288. Po raz pierwszy jako miasto występuje w akcie z dnia 18 czerwca 1318 r. na podstawie którego, dochody z opłat za przewóz towarów przez terytorium miasta pobierane na rzecz klasztoru wąchockiego, będą przekazywane na dobro księcia Władysława Łokietka. W akcie tym występuje nazwa "Shegrz civitate nostra" - Zgierz miasto nasze (książęce).

Zgierz, tak jak inne miasta przeżywał kolejne etapy rozwoju.

Obecnie Zgierz jest jednym z szybciej rozwijających się ośrodków w regionie łódzkim. Jego centralne położenie w bezpośrednim sąsiedztwie dużej metropolii oraz skrzyżowanie głównych, krajowych i międzynarodowych szlaków komunikacyjnych – to silne czynniki rozwoju. W samym mieście bardzo dobrze rozwinięty jest system lokalnego transportu zbiorowego, w pełni zaspakajający miejskie potrzeby przewozowe. Miasto spełnia również liczne funkcje administracyjne dla ponad 160.000 mieszkańców Powiatu Zgierskiego. Obecnie liczy około 58 tys. mieszkańców. Jest to trzecie co do wielkości (po Łodzi i Pabianicach) miasto wchodzące w skład łódzkiego zespołu metropolitalnego. Liczne atuty miasta, pozwalają jego mieszkańcom optymistycznie patrzeć w przyszłość, a potencjalnym inwestorom dają szansę rozwijania działalności. Dodatkowym atutem jest wydzielona na terenia miasta podstrefa Zgierz Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Troską władz miasta Zgierza jest stworzenie takich warunków, aby mieszkańcom żyło i pracowało się coraz lepiej, by plany na przyszłość wiązali ze swoim miastem.

Dalej...

Współpraca Polishwinnipeg.com z  czasopismem
„Polki w Świecie”.

Kwartalnik „Polki w Świecie” ma na celu promocję Polek działających na świecie, Polek mieszkających z dala od ojczyzny. Magazyn ten kreuje nowy wizerunek Polki-emigrantki, wyzwolonej z dotychczasowych stereotypów. Kwartalnik „POLKI w świecie” ma także za zadanie uświadomić Polakom mieszkającym nad Wisłą rangę osiągnięć, jakimi dzisiaj legitymują się Polki żyjące i działające poza Polską. Czasopismo w formie drukowanej jest dostępne w całej Polsce i USA. Redaktor naczelna magazynu Anna Barauskas-Makowska zainteresowała się naszym Polonijnym Biuletynem Informacyjnym w Winnipegu, odnalazła kontakt z naszą redakcją proponując współpracę.

Nasza współpraca polega na publikowaniu wywiadów z kwartalnika „Polki w Świecie”  w polishwinnipeg.com  a wywiady z kobietami, które ukazały się w naszym biuletynie zostaną opublikowane w kwartalniku ”Polki w Świecie”.

Nie ma osoby, która mieszkałaby w Chicago i nie wiedziała, gdzie znajduje się zbieg ulic Irving Park Road i Austin Avenue. Szczególnie to miejsce upodobali
sobie Polonusie, gdyż jeszcze do niedawna znajdował się tam budynek ich licznych spotkań i wydarzeń kulturalnych. Mowa o, należącej przez szereg lat do Polonii, siedzibie Stowarzyszenia Weteranów Polskich w Ameryce. Ponadto,
niedaleko tego znanego skrzyżowania znajduje się polski kościół oraz wiele polonijnych biznesów. To właśnie tutaj ulokowana jest jedna ze słynnych aptek równie popularnej Anny Krzeszowiec. Chicagowianie znają ją z licznych audycji radiowych o tematyce zdrowotnej, jak i doskonałego prowadzenia dwóch polskich
aptek ziołowych, z których ta druga znajduje się w miasteczku Harwood Hights, słynącym z zamieszkujących je Polaków, nawet jeden z nich – Mark Dobrzycki - jest radnym w zarządzie miejskim, w którym – kto wie – może w przyszłości zasiądzie również Anna. Jej cechy charakteru mogą na to wskazywać.
Jest niezwykle silną osobowością, kobietą, która nigdy się nie poddaje i stawia czoła wszelkim przeciwnościom losu. Mało kto spośród emigrantów może pochwalić się takim prestiżem i pozycją finansową, jaką jej udało się zdobyć zaledwie w ciągu kilku lat.

Do Chicago przyleciała w 2004 roku. Z dwoma walizkami w ręku wyglądała raczej na turystkę, aniżeli osobę, która planuje w Stanach osiąść na dłużej. Znajdowała się wówczas na zakręcie swojego życia. Nigdy nie przypuszczała, że ją – ambitną absolwentkę Akademii Medycznej w Lublinie ze specjalizacją z anestezjologii, intensywnej terapii i reanimacji, może spotkać jakieś nieszczęście.
Wierzyła, że wszystko zależy od niej samej. Wiele też na to wskazywało. To dzięki własnemu poświeceniu, wyrzeczeniom i silnej woli ukończyła ciężkie studia medyczne i liczne specjalizacje, które następnie pozwoliły jej na odpowiedzialną
pracę w wielu polskich klinikach i szpitalach. W sumie na różnych salach operacyjnych, pomagając niezliczonej rzeszy pacjentów, spędziła aż 15 lat. Najtrudniejsza praca wiązała się z anestezjologią, kiedy to bezpośrednio odpowiadała za życie drugiego człowieka. Pacjent, wprowadzony w narkozę, leżał na stole operacyjnym, a tacy ludzie, jak Anna, mieli za zadanie podtrzymywanie go przy życiu, utrzymując jego parametry życiowe na właściwym poziomie. O ile praca przy anestezji i na salach operacyjnych nauczyła jej ogromnej odpowiedzialności,
szybkości w podejmowaniu decyzji oraz przewidywalności, o tyle specjalizacja II stopnia w medycynie społecznej dała jej ogólne wyobrażenie teoretyczne o zagrożeniach zdrowotnych, dotyczących całych społeczeństw, do których należą także – budzące w ostatnim czasie postrach publiczny - epidemie i pandemie grypy i innych chorób zakaźnych.
Udane życie w Polsce z dnia na dzień zamieniło się w koszmar. Będąc matką dwójki dzieci doświadczyła ciężkiej choroby syna Wojciecha, który uczęszczając do siódmej klasie szkoły podstawowej, uległ wypadkowi i stracił jedno oko. Zdesperowana matka, nie widząc dużej szansy na poprawę stanu zdrowia dziecka w Polsce, wyjechała z nim do Wiednia, gdzie chłopiec przeszedł aż sześć operacji. Ich koszt była tak wielki, że nie tylko pochłonął wszelkie oszczędności rodziny Krzeszowców, ale także zmusił do zaciągnięcia potężnej pożyczki hipotecznej pod dom, który posiadali. W pewnym momencie raty spłaty długo były tak duże, że przerosły znacznie umiarkowane dochody Anny, nadal zatrudnionej w polskiej służbie zdrowia. Nie chcąc, aby jej dzieci, Wojciech i o rok starsza Oleńka,
straciły dom, postanowiła wyruszyć za ocean, by zarobić pieniądze na spłatę
pożyczki i zapewnić dostatnie życia swoim pociechom. Celem nadrzędnym było, natomiast, pozyskanie funduszy na dalsze leczenie syna, który wyrósł na przystojnego i mądrego mężczyznę.
Dzisiaj Anna ze łzami w oczach wspomina swoje początki w Stanach: „Pracowałam
niemal dwadzieścia cztery godziny na dobę z krótką przerwą na sen. Praktycznie
wszystkie zarobione pieniądze wysyłałam do Polski”. Zaraz po przylocie rozpoczęła pracę, jako opiekunka starszej osoby, szybko jednak zamieniła to zajęcie na zatrudnienie w aptece przy polskim ośrodku zdrowia. W dzień pełniła funkcję farmaceutki, natomiast wieczorami i w godzinach nocnych sprzątała biura w śródmieściu Chicago. Ponadto przez trzy lata uczęszczała na kursy języka
angielskiego, by bez problemu móc posługiwać się językiem obowiązującym w nowym kraju. Zupełnie nie miała czasu dla siebie, nie dojadała, o dłuższym śnie mogła tylko pomarzyć, a siłę do dalszego działania dawała jej jedynie myśl o dzieciach i o tym, jak bardzo jest w stanie im pomóc. To dzięki zarobionym przez nią pieniądzom Wojtek i Aleksandra mogli podjąć wymarzone studia na Uniwersytecie im. Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie. Ola jest absolwentką wydziału psychologii o specjalności psychologia kliniczna, natomiast syn wciąż uczy się na kierunku: psychologia kryminalno-sądowa. Ich matka bardzo ceni sobie wykształcenie. Zdobywanie wiedzy, nauka to według niej jedne z najważniejszych wartości w życiu. Jej rodzice dbali o właściwą edukację wszystkich dzieci. Podobnie ona, dba o swoje pociechy. Jej córka jest już mężatką i mamą sześcioletniego Miłosza, który jest oczkiem w głowie swojej babci. Ania, choć za wnuczka oddałaby życie, to na babcie nie wygląda. Zarówno na ciele, jak i umyśle, jest kobietą w kwiecie wieku. Ponadto odkryła w sobie smykałkę do interesu.
W 2006 roku postanowiła, że już czas, aby zająć się własnym biznesem. Wtedy właśnie – 6 grudnia – na Mikołajki sprawiała sobie prezent w postaci realizacji jednego ze swoich największych marzeń. Otworzyła własną aptekę. Oczywiście nie doszło do tego z dnia na dzień. Najpierw znalazła odpowiednie lokum, było to pomieszczenie na wspomnianym już wcześniej skrzyżowaniu ulic Austin i Irving Park, następnie wyremontowała je i zaadaptowała na potrzeby apteki, zakupiła niezbędne suplementy zdrowotne i mając już skompletowany podstawowy asortyment otworzyła podwoje swojego ziołowego królestwa dla mieszkańców Chicago. Na sukces nie musiała długo czekać. Jej osobowość, chęć niesienia pomocy innym, a co najważniejsze – wykształcenie medyczne i długoletnie doświadczenie w pracy w szpitalu sprawiło, że klienci zaczęli przychodzić
do niej nie tylko po medykamenty, ale przede wszystkim, aby podzielić się z Anną sowimi problemami zdrowotnymi, poradzić w niektórych kwestiach i zaczerpnąć jej opinii. Anna niemal całe dnie spędzała na rozmowach z ludźmi,

odwiedzającymi jej aptekę lub dzwoniącymi na jej numer, niczym na infolinię medyczną. Wówczas właśnie zrodził się pomysł na wykupienie własnego czasu antenowego w jednej z polonijnych stacji radiowych. Tak właśnie powstał program RADIO ANNA, który w całości poświęcony tematyce zdrowia, w każdy wtorek rozbrzmiewa na falach chicagowskiego eteru. Anna sama przygotowuje audycję, sama ją także prowadzi. Ponadto jest częstym gościem wielu innych programów, które zapraszają ją w roli eksperta, gdy poruszane są na antenie tematy dotyczą spraw medycyny. Wraz z rozpoczęciem przez Annę kariery radiowej, w jej aptece dodatkowo zaczęli pojawiać się ludzie, chcący zobaczyć twarz przemiłej pani magister, której serdeczny głos urzekł ich w czasie słuchania radia. Annie nie przeszkadza ta popularność, cieszy się, że zyskała prestiż i że ludzie darzą ja dużym zaufaniem, którym chce cieszyć się jak najdłużej. Dobra reputacja wśród ludzi jest dla niej niezwykle ważna, tak ważna jak chęć niesienia pomocy wielu z nim. Mimo, że nie może narzekać na brak pieniędzy, to jednak nie one w życiu są dla niej najważniejsze. Nierzadko biedniejsi klienci z jej sklepu wychodzą z pełną torbą zakupów, pozostawiając w kasie zaledwie kila dolarów. Sama wydała własną linię medykamentów, opierającą się na kompozycjach różnych ziół, działających na konkretne ośrodki choroby. Anna nigdy nie odmówi potrzebującemu leku, nawet jeśli nie jest go aktualnie stać na zakup suplementu. W jej przypadku sprawdza się zasada, że to, co ofiarowujemy innym - powraca do nas w trójnasób. Udziela darmowej pomocy potrzebującym ludziom, a pieniądze i tak się jej trzymają. „Chyba Pan Bóg czuwa nade mną” – stwierdza wzruszonym głosem. „Nigdy nie zależało mi na gromadzeniu fortuny, a mimo to nie mogę skłamać mówiąc, że żyję w nędzy”. Wręcz przeciwnie, Ania nie dość, że spłaciła kredyt hipoteczny w Polsce, opłaciła studia swoim dzieciom i nie odmawia pomocy najbliższej rodzinie, w tym trzem siostrom - to także może się pochwalić pięknym nowym domem, mercedesem, własnym programem radiowym oraz dwiema doskonale prosperującymi aptekami. W takiej sytuacji, chyba nie dziwi fakt, że nie myśli ona o powrocie do Polski.

Raczej chciałaby sprowadzić do Stanów swojego syna, córka już zbyt mocno osiadła na starym kontynencie, by namawiać ją do przeprowadzki. Anna Amerykę traktuje, jak swoją ukochaną ojczyznę. Pewnie, że tęskni za Polską, ale nie na tyle, by mieć potrzebę ponownego w niej zamieszkania. Swoje miejsce odnalazła na ziemi Waszyngtona, gdzie odzyskała utracony przed laty spokój. Jej osobista stabilizacja finansowa znalazła swoje przełożenie w życiu całej rodziny. Przede wszystkim pojawiła się kolejna szansa na leczenie Wojtka. Gdy tylko ukończy on studia, Anna zrobi wszystko, by przywrócić mu wzrok. Ufa, że operacja przeprowadzona w Bostonie, uruchomi funkcje życiowe jego własnej gałce ocznej.

Śledzi wszelkie nowinki z zakresu okulistyki i żyje nadzieją, że naukowcy wkrótce znajdą rozwiązanie na schorzenie syna. Jeśli tak się nie stanie, to wówczas wszelkie swoje oszczędności przekaże na wszczepienie
Wojtkowi implantu, który do złudzenia będzie przypominał ludzkie oko. W chwili obecnej Anna nie marzy o niczym innym. Ona sama osiągnęła już bardzo wiele, teraz spokój ducha może zapewnić jej jedynie szczęście własnych dzieci. „Kiedy im dzieje się dobrze, ja również skaczę z radości. Kiedy cierpią, ja odczuwam jeszcze większy ból. Taki już los matki, a ja matką czuję się przede wszystkim”.
 

Historia Anny Krzeszowiec to jedna z wielu, jakie przydarzyły się licznym Polkom, mieszkającym w USA, którym poprzez ciężką pracę, upór, a często i ogromne poświęcenie udało się zrealizować ich własny American Dream. Polska dała Annie dyplom ukończenia studiów wyższych i zaszczytny tytuł magistra przed nazwiskiem.
Zgotowała jej także tragedię, związaną z kalectwem ukochanego syna o jakiej nie śniło jej się w najgorszych koszmarach. Stany Zjednoczone przyniosły jej nieprzespane noce i spracowane ręce, ale to właśnie w tym kraju dowiedziała się kim tak naprawdę jest i co stanowi sens jej życia. To tutaj spełnił
się jej American Dream, czyli odzyskała dawno utraconą nadzieję na to, że jej dziecko zobaczy kiedyś nowojorską Statuę Wolności na własne - w pełni zdrowe – oczy.

Zdjęcia z prywatnego archiwum Anny Krzeszowiec