Morderca Czapnika oskarżony

Były policjant RCMP 43-letni Kevin Gregson, który nożem zabił ottawskiego policjanta polskiego pochodzenia 51-letniego Ireneusza "Erica" Czapnika, został formalnie oskarżony o morderstwo pierwszego stopnia. Oskarżono go także o rabunek i o posługiwanie się imitacją broni palnej.


Czapnik został zaatakowany nożem, gdy siedział w wozie policyjnym przed Ottawa Hospital Civic Campus, pisząc raport. Do zdarzenia doszło około 4.30 nad ranem. Mimo natychmiastowej reanimacji, Czapnika nie udało się uratować. Zmarł godzinę później.

Jego zabójca Gregson cierpiał na szereg dolegliwości zdrowotnych po tym jak usunięto mu cysty z mózgu.

Jak wskazują dokumenty sądowe, Gregson był tak niestabilny w swoich zachowaniach, że RCMP otrzymała nakaz usunięcia z jego domu broni palnej i amunicji. Była to część procedury mającej na celu ostateczne zawieszenie go w służbie aż do czasu odzyskania umysłowej sprawności i stabilności emocjonalnej pozwalającej mu na powrót do aktywnej służby w policji.

Gregson groził biskupowi Mormonów w 2006 roku, za co został postawiony w stan oskarżenia. Potem usunięto mu z mózgu cysty i w 2007 roku warunkowo zwolniono go z odpowiedzialności za owe groźby. Warunkiem było przychodzenie na wszystkie wizyty lekarskie i poddawanie się wszelkiej zalecanej terapii.

Gregson zachowywał się w sposób zdradzający paranoidalny strach przed prześladowaniami ze strony kolegów, miał częste wybuchy złości itp.

Zdarzały mu się także zaniedbania zawodowe, np. nie pisał wymaganych raportów, pisał niestosowne maile do całego oddziału i ignorował rozkazy.

12 stycznia 2005 roku sześciu funkcjonariuszy przyszło do mieszkania Gregsona, aby odebrać mu jego broń. Potem jednak wytłumaczył sędziowi, że nie miał na myśli nic złego i broń mu zwrócono.

Po badaniach Gregson został skierowany do pravy administracyjnej - zabroniono mu nosić munduru RCMP przez co najmniej 5 lat. Nie wolno mu też było nosić broni, prowadzić wozu oznaczonego jako policyjny. Miał zgłaszać się do psychiatry przynajmniej dwa razy w tygodniu.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Ontario Kolejna zmiana w rządzie

Premier Ontario Dalton McGuinty musiał dokonać zmian w swoim gabinecie rządowym.

Minister spraw komunalnych i polityki mieszkaniowej Jim Watson złożył rezygnację ze stanowiska, a także oddał mandat poselski, ponieważ postanowił startować w wyborach na burmistrza Ottawy.

Na jego stanowisko w rządzie premier McGuinty powołał ministra środowiska Johna Gerretsena. Ma on sprawować tę funkcję czasowo.

Watson był burmistrzem Ottawy w latach 1997-2000. Po raz pierwszy wybrano go jako posła ontaryjskiego w 2003 roku.

To kolejne zwolnione stanowisko w rządzie i w ławach poselskich ontaryjskiej legislatury.

Były wicepremier George Smitherman ustąpił ze swoich funkcji w rządzie premiera Daltona McGuinty'ego w listopadzie, a w ubiegłą niedzielę oddał mandat poselski. Startuje bowiem w wyścigu o stanowisko burmistrza Toronto. Premier McGuinty ogłosił wybory uzupełniające w okręgu Toronto Centre - odbędą się one 4 lutego.

W przypadku miejsca w legislaturze zwolnionego przez Watsona premier nie będzie się tak spieszył. Zgodnie z przepisami ma do 6 miesięcy od daty rezygnacji na zapewnienie, że wyborcy w okręgu Ottawa-West Nepean będą mieli swojego posła.

W przyszłym tygodniu premier McGuinty ma podobno dokonać roszady w rządzie, która wyłoni permanentnych następców Smithermana i Watsona.

Spodziewane są także inne zmiany.
Małgorzata P. Bonikowska Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Toronto Niewinny śmierci Creby

21-letni mężczyzna, oskarżony w związku ze strzelaniną w pobliżu Eaton Centre, kiedy śmierć poniosła przypadkowo znajdująca się na ulicy w drugi dzień świąt 2008 roku 15-letnia Jane Creba, został oczyszczony z zarzutów dokonania zabójstwa.

Sędzia Ontario Superior Court Ann Molloy wydała wyrok uniewinniający.

Mężczyzna znany jest tylko jako G.C., ponieważ w czasie kiedy doszło do śmierci Creby był nieletni. Jest on jedną z dziewięciu osób oskarżonych w związku z tym wydarzeniem.

W grudniu Jeremiah Valentine oskarżony o wystrzeleni,e kuli, która zabiła Crebę, przyznał się do popełnienia morderstwa drugiego stopnia.

W listopadzie prokurator zrezygnował z oskarżeń przeciwko czterem z oskarżonych, stwierdzając, że nie ma większej szansy na skazanie ich.
Jeden z podejrzanych Jorrell Simpson-Rowe został skazany za morderstwo drugiego stopnia w wyniku procesu, który odbył się w grudniu 2008 roku. Simpson-Rowe był nieletni kiedy doszło do zabicia Jane Creby, ale zastosowano wobec niego procedury takie jak wobec dorosłych. Otrzymał dorosły wyrok bez możliwości ubiegania się o wcześniejsze zwolnienie przez 10 lat.

Dwie osoby nadal oczekują na rozprawę.

Creba, która robiła zakupy z matką i siostrą, była jedyną osobą zastrzeloną w czasie strzelaniny między dwoma zwaśnionymi gangami na Yonge Street przed Eaton Centre 26 grudnia 2005 roku. Sześciu pieszych zostało rannych w wyniku tej strzelaniny.
Małgorzata P. Bonikowska Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Wtorek, 2010-01-12

Bohaterski piesek ratuje życie chłopcu

11-letni Austin Forman do końca życia będzie wdzięczny swemu pieskowi o imieniu Angel, który ocalił go przed atakiem pumy.
Austin znajdował się w ogrodzie domu w sobotę ok. godz. 17.00. Jego suczka rasy golden retriever podążała za nim krok w krok, co nie było typowe.

Nagle Angel podbiegła do Austina i przeskoczyła przez kosiarkę do trawy, prosto pod nogi szykującej się do ataku pumy.

Austin opowiada, że zdał sobie sprawę, iż będzie potrzebna pomoc.

Angel rzuciła sią do walki z pumą, a Austin wbiegł do domu, gdzie matka chłopca zadzwoniła pod 911.

Kiedy kilka minut później przyjechała policja RCMP, puma zagryzała psa. Policjant zastrzelił kota, ratując życie psu.

Austin mówi, że był bardzo zaskoczony, kiedy zobaczył pumę - nigdy w okolicy nie widziano tych zwierząt.

Jego psiak, mimo młodego wieku, okazał się bohaterem.

Angel doznała niewielkich obrażeń głowy, szyi i tylnej łapy. Austin jest cały i zdrowy.

Constabl RCMP Chad Gravelle, którzy 3 stycznia odebrał wezwanie i przybywszy na miejsce, zastrzelił pumę, mówi, że wydarzenie to spowodowało bliski kontakt z rodziną Formanów i ich psem-bohaterem. Angel zostanie uznana za bohatera, a policjant i jego żona postanowili nazwać swego nienarodzenego jeszcze synka imieniem Austina.

Gravelle otrzymał wyróżenienie dowódcy oddziału - Detachment Commander’s Commendation - za szybką rekację i za niezwykle celny strzał, który ocalił życie psu broniącemu swego pana przed pumą. Kiedy Gravelle strzelał, oba zwierzęta walczylły i ich ciała były splątane, a mimo to policjant celnie strzelił, nie raniąc psa.

Miejscowość Boston Bar jest położona w połowie drogi między Vancouver a Kamloops.
Joanna Wójcik  Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Poniedziałek, 2010-01-11

Przerwa do marca - reakcje

Decyzja zawieszenia Parlamentu do 3 marca, podjęta przez premiera Kanady Stephena Harpera, jest cały czas ostro krytykowana przez opozycję.


Opozycja oskarża rząd, że w ten sposób chce ją zakneblować. Jak powiedział lider Partii Liberalnej Michael Ignatieff, to "szalony sposób uprawiania demokracji".

Ignatieff zapowiedział, że wszyscy posłowie i senatorzy liberalni powrócą do pracy w Ottawie 25 stycznia, czyli w dniu, kiedy parlament miał wznowić prace zanim Harper ogłosił swoją decyzję zmiany programu.

Harper zapowiedział decyzję o zawieszeniu prac parlamentu 30 grudnia. Mają one zostać wznowione dopiero po igrzyskach olimpijskich w Vancouver.

Ignatieff, wypowiadając się po raz pierwszy na ten temat, powiedział, że jego partia ma zamiar wrócić normalnie do pracy, ponieważ tego życzą sobie wyborcy.

Ignatieff nie zagroził obaleniem rządu, ponieważ, jak podkreślił, Kanadyjczycy nie chcą aby opozycja działała groźbami.

Ignatieff zapowiedział, że Partia Liberalna będzie w tym czasie prowadził konsultacje na temat środowiska naturalnego, rządzenia i gospodarki.

W imieniu swojej partii zadeklarował gotowość do współpracy z innymi partiami opozycyjnymi, jeżeli te zdecydują się także powrócić do pracy mimo przerwy w obradach Parlamentu.

Harper uzasadnił decyzję o zawieszeniu obrad Parlamentu potrzebą przeprowadzenia konsultacji z obywatelami i przedsiębiorstwami przed wkroczeniem w kolejną fazę swojego planu wychodzenia z kryzysu gospodarczego.

W rozmowie z dziennikarzem CBC Peterem Mansbridge'em Harper podkreślał, że tego rodzaju ruchy są standardową procedurą i w pełni zgodną z konstytucją.

"Nie sądzę, aby sensowne było by sesja Parlamentu trwała i trwała bez analizowania przez rząd co jakiś czas jego ogólnego planu działania," powiedział Harper.

Tymczasem opozycja jest zdania, że prawdziwą przyczyną decyzji o zawieszeniu prac posłów jest chęć uniknięcia przez rząd krytyki postępowania wobec więźniów w Afganistanie.

Na portalu Facebook stworzono grupę przeciwko zawieszeniu Parlamentu, do której wpisało się 100 000 osób.

Sondaż przeprowadzony przez agencję EKOS dla CBC News wykazał, że dwukrotnie więcej jest przeciwników decyzji premiera Harpera niż jej zwolenników.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Przeciętnie 7,3 mln rocznie

Jak podaje autor raportu Canadian Centre for Policy Alternatives, stu najbogatszych szefów firm kanadyjskich (CEO) zarobiło w 2009 roku przeciętnie 7,3 mln dol. Takie wysokie zarobki osiągnęli w roku, kiedy przeciętni Kanadyjczycy cierpieli z powodu głębokiej recesji.


Autor raportu ekonomista Hugh Mackenzie, wyliczył, że kwota ta jest równowartością 174 przeciętnych dochodów mieszkańca Kanady.

Innym faktem ukazującym brak sprawiedliwości społecznej jest to, że wynagrodzenie najbogatszych szefów korporacji w latach 1998-2008 wzrosło o 70 proc. szybciej niż inflacja, podczas gdy zarabiający przeciętnie Kanadyjczycy w tym samym czasie stracili 6 proc. swoich dochodów z powodu inflacji.

Najbogatszym na liście stu jest Thomas Glocer z Thomson Reuters Corp., a zaraz po nim nieżyjący już Ted Rogers.

Ostatnie - setne - miejsce na liście bogaczy zajął Rupert Duchesne z Groupe Aeroplan Inc. z zarobkami "zaledwie" $3,2 miliona.

Na liście są także szefowie głównych kanadyjskich banków, które przecież w okresie recesji otrzymały sporą pomoc od rządu. CEO TD Bank Edmund Clark zarobił $11,1 mln, CEO National Bank Louis Vachon - $10,5 mln, a Gordon Nixon z Royal Bank - $9,6 mln. Richard Waugh z Bank of Nova Scotia - $9,2 mln, William Downe z Bank of Montreal - $6,4 mln, a CEO CIBC Gerry McCaughey - $6,3 mln.

Żaden z szefów firm motoryzacyjnych GM i Chrysler nie znalazł się na liście bogaczy, gdyż firmy te mają siedziby w USA.

Mackenzie zwraca uwagę na to, że niektóre firmy mają dwóch lub trzech szefów i mimo to każdy z nich jest na liście.

I mimo roku kryzysu globalnego, nie tylko dochody szefów korporacji nie zmniejszyły się, ale jeszcze dodatkowo każdy z nich dostał średnio $161 000 rocznie tytułem premii i innych dodatków.

Oto dochody najbogatszych - od najwyższych do najniższych:
- Thomas Glocer, Thomson Reuters Corp. $36,6 mln,
- Ted Rogers, Rogers Communications Inc. $21,5 mln,
- J. M, Lipton, Nova Chemicals Corp. $19,8 mln,
- George Cope, BCE Inc. $19,6 mln,
- Robert Brown, CAE Inc.$17,3 mln,
- William Doyle, Potash Corp. of Saskatchewan $17 mln,
- Hunter Harrison, Canadian National Railway Co, $13,4 mln,
- Dominic D'Alessandro, Manulife Financial Corp. $13,3 mln,
- Stephen Wetmore, Bell Aliant Regional Com, Income Fund $11,6 mln,
- Serafino Iacono (co-chairman), Pacific Rubiales Energy Corp. $11,3 mln,
- Miguel de la Campa (co-chairman), Pacific Rubiales Energy Corp. $11,3 mln,
- Jeffrey Orr, Power Financial Corp. $11,3 mln,
- Jean Claude Gandur, Addax Petroleum Corp. $11,2 mln,
- Edmund Clark, Toronto-Dominion Bank $11,1 mln,
- Tye Burt, Kinross Gold Corp. $11,1 mln,
- Frank Stronach (Chairman), Magna International Inc. $10,8 mln,
- Louis Vachon, National Bank of Canada $10,5 mln,
- Randall Eresman, EnCana Corp. $10,3 mln,
- Gordon Nixon, Royal Bank of Canada $9,6 mln,
- Ron Brenneman, Petro-Canada $9,2 mln
- Richard Waugh, Bank of Nova Scotia $9,2 mln,
- Michael Wilson, Agrium Inc. $9,2 mln,
- Gregory Wilkins, Barrick Gold Corp. $8,9 mln,
- John A Manzoni, Talisman Energy Inc. $8,8 mln,
- Allan Leighton, Loblaw Cos, Ltd./Weston $8,8 mln,
- Kevin McArthur, Goldcorp Inc. $8,7 mln,
- Craig H, Muhlhauser, Celestica Inc $8,7 mln,
- Harold Kvisle, TransCanada Corp. $8,6 mln,
- Eugene C. McBurney, (Chairman) GMP Corp. $8,3 mln,
- Jim Shaw, Shaw Communications Inc. $8,2 mln,
- Richard George, Suncor Energy Inc. $8 mln,
- Pierre Beaudoin, Bombardier Inc. $7,8 mln,
- Richard J. Harrington, Thomson Reuters Corp. $7,8 mln,
- D.A. Loney, Great-West Lifeco Inc. $7,3 mln,
- Pierre Peladeau, Quebecor Inc. $7 mln,
- James Kinnear, Pengrowth Energy Trust $6,9 mln,
- Darren Entwistle, TELUS Corp. $6,9 mln,
- Stephen Snyder, TransAlta Corp. $6,9 mln,
- Donald Stewart, Sun Life Financial Inc. $6,6 mln,
- Robert A. Milton, ACE Aviation Holdings Inc. $6,6 mln,
- Donald Lindsay, Teck Cominco Ltd, $6,5 mln,
- Peter Munk, Barrick Gold Corp. $6,5 mln,
- Patrick Daniel, Enbridge Inc. $6,5 mln,
- William Downe, Bank of Montreal $6,4 mln,
- Nancy Southern, Atco Ltd,/Canadian Utilities Ltd, $6,3 mln,
- Gerry McCaughey, Canadian Imperial Bank of Commerce $6,3 mln,
- Jacques Lamarre, SNC-Lavalin Group Inc. $6,3 mln,
- Charles Fischer, Nexen Inc. $6,2 mln,
- Bruce Aitken, Methanex Corp. $5,9 mln,
- Donald Walker, Magna International Inc.$5,9 mln,
- Jurgen Schreiber, Shoppers Drug Mart Corp. $5,9 mln,
- Edward M, Siegel Jr., Russel Metals Inc. $5,8 mln,
- Siegfried Wolf, Magna International Inc. $5,7 mln,
- David Goodman, Dundee Wealth $5,6 mln,
- Mario Longhi, Gerdau Ameristeel Corp. $5,6 mln,
- Ronald Pantin, Pacific Rubiales Energy Corp. $5,5 mln,
- Allen Chan, Sino-Forest Corp. $5,3 mln,
- Geoffrey T, Martin, CCL Industries $5,3 mln,
- Sean Boyd, Agnico-Eagle Mines Ltd, $5,3 mln,
- Scott Saxberg, Crescent Point Energy Trust $5,3 mln,
- Ian Greenberg, Astral Media Inc. $5,3 mln,
- Paul Desmarais Jr., Power Corp. of Canada $5,2 mln.
- James Balsillie, Research in Motion Ltd, $5,2 mln,
- Michael Lazaridis, Research in Motion Ltd, $5,2 mln,
- Andre Desmarais, Power Corp, of Canada $5 mln,
- Francois Coutu, Jean Coutu Group $4,9 mln,
- Jay Hennick, FirstService Corp, $4,8 mln,
- John Lau, Husky Energy Inc, $4,8 mln,
- Frederic Green, Canadian Pacific Railway Ltd, $4,7 mln,
- John Macken, Ivanhoe Mines Ltd, $4,7 mln,
- Steve Laut, Canadian Natural Resources Ltd, $4,6 mln,
- Peter R. Jones, HudBay Minerals Inc, $4,6 mln,
- Gerald Grandey, Cameco Corp, $4,6 mln,
- Marc Tellier, Yellow Pages Income Fund $4,6 mln,
- Mayo M, Schmidt, Viterra Inc, $4,5 mln,
- Marvin F, Romanow, Nexen Inc, $4,5 mln,
- M.H. McCain, Maple Leaf Foods Inc, $4,4 mln,
- Keith A, Carrigan, BFI Canada Ltd, $4,4 mln,
- Alain Bedard, TransForce Inc, $4,3 mln,
- Wm. Wells, Biovail Corp, $4,3 mln,
- Gerald Schwartz, Onex Corp, $4,3 mln,
- Raymond McFeetors, Great-West Lifeco Inc, $4,2 mln,
- Ellis Jacob, Cineplex Galaxy Income Fund $4,1 mln,
- Robert S Pritchard, Torstar Corp, $4,1 mln,
- Michael Waites, Finning International Inc, $4,1 mln,
- Stephen H, Sorenson, Uex Corp $4 mln,
- B.H. March, Imperial Oil Ltd, $4 mln,
- Charles Jeannes, Goldcorp Inc, $4 mln,
- Luc Desjardins, Transcontinental Inc, $4 mln,
- Stanley Marshall, Fortis Inc, $3,9 mln,
- Peter Marrone, Yamana Gold Inc, $3,9 mln,
- Marcel Coutu, Canadian Oil Sands Trust $3,7 mln,
- Kevin Loughrey, Thompson Creek Metals Co, Inc, $3,7 mln,
- Thomas Gauld, Canadian Tire Corp, $3,6 mln,
- Brett Herman, TriStar Oil & Gas Ltd, $3,6 mln,
- S. Defalco, MDS Inc, $3,5 mln,
- W.P. Buckley, ShawCor Ltd, $3,5 mln,
- D.L. Rogers, Sears Canada Inc, $3,5 mln,
- Edward Sonshine, RioCan REIT $3,4 mln,
- Rupert Duchesne, Groupe Aeroplan Inc, $3,2 mln.

Źródło: The Canadian Centre for Policy Alternatives.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Piątek, 2010-01-08

Podsumowanie roku w Kanadzie

To był rok pod głównym hasłem - KRYZYS. Kanada wychodzi z niego i tak dość dobrze, ale konsekwencje, np. w postaci wielkich deficytów rządowych, będą odczuwalne jeszcze długo. To także rok kolejnychych poległych żołnierzy kanadyjskich. Na koniec roku 2008 ich liczba od 2002 roku wynosiła 106. Bilans po 2009 roku - 134.
Co będzie za rok? Zobaczymy!

Przeczytaj strony Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie:
Zapraszamy do przeczytania strony 1

Zapraszamy do przeczytania strony 2

Zapraszamy do przeczytania strony 3

Zapraszamy do przeczytania strony 4

Anna Głowacka i Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Czwartek, 2010-01-07

Prowincyjna policja w Ontario przedstwiła wyniki świątecznej akcji kontroli dróg RIDE.

W sumie policja skontrolowała ponad million samochodów w okresie od 27 listopada do 3 stycznia, w ubiegłym roku skontrolowanych aut było zaledwie 300 tys. W czasie akcji RIDE wystawiono 5,329 mandatów, zatrzymano 298 nietrzeźwych kierowców. Czterystu trzydziestu dwóm kierowcom prawo jazdy zostało zatrzymane
Życie Tygodnik Polonii Kanadyjskiej

7,70 dol za kilometr

Attorney General Manitoby Andrew Swan ogłosił, że władze prowincji zmienią system karania kierowców za przekraczanie prędkości.

Od 1 stycznia kierowcy będą płacili 7,70 dol. za każdy kilometr przekroczonej prędkości.

W chwili obecnej jest 10 ustalonych kategorii i kara jest uzależniona od tego, w jakiej kategorii znajdzie się kierowca.

W przypadkach drastycznego przekroczenia prędkości konieczne będzie pojawienie się kierowcy w sądzie.

Tak definiowane jest przekroczenie prędkości powyżej 100 km/godz. Obecna granica to 120 km/godz.
 Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Konieczne są zmiany

Rząd federalny zapowiada rychłe zmiany w systemie emerytalnym, ale eksperci są zdania, że zanim zmiany te wejdą w życie upłynie wiele lat.


Ted Menzies, parlamentarny sekretarz ministra finansów Jima Flaherty'ego, potwierdził, że Ottawa zamierza zreformować federalny system emerytur. Nie podając szczegółów, powiedział on, że rząd chce zapewnić, iż federalne plany emerytalne będą wypłacalne.

Planowane jest podobno zaostrzenie przepisów regulujących zasady składania raportów ze stanu finansowego funduszy. Mówi się także o budowaniu jak największych nadwyżek jako rezerwy na gorsze czasy. Przy obecnych przepisach federalnie regulowani pracodawcy, np. Air Canada, nie mają prawa budować większych nadwyżek niż 10 proc.

Tego rodzaju działania nie są jednak w stanie uchronić Kanady przed kłopotami, twierdzą eksperci. Ostatnio poważny kryzys globalny wpłynął negatywnie na kondycję finansową funduszy emerytalnych. Konkretne efekty tej sytuacji i rekordowo niskich stóp procentowych staną się odczuwalne dopiero za jakiś czas.

Ważnym elementem wymagającym zmian jest zabezpieczenie pracowników firm, które bankrutują. Chodzi o to, aby w takich sytuacjach osoby na emeryturze były uprzywilejowane jeżeli chodzi o ich status wierzycieli w stosunku do innych.

Ontario jest obecnie jedyną prowincją, która posiada fundusz gwarantujący wypłacanie do 1000 dol. miesięcznie w razie gdyby ich plan nie był całkowicie lub w części wypłacalny. Fundusz ten, na którym obecnie jest 100 mln dol., jest także poważnie nadszarpnięty.

W Kanadzie rząd federalny opłaca niecałe 10 proc. planów emerytalnych.

Rząd federalny zastanawia się nad sytuacją emerytur już od wiosny i konsultuje się z wieloma agencjami i organizacjami, a także władzami prowincji i terytoriów, aby wspólnie opracować system rozwiązania problemów emerytalnych w Kanadzie.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Rozbierające skanery i w Kanadzie

Rząd federalny ma w planie wyposażenie 11 kanadyjskich lotnisk w skanery, które prześwietlają podróżnych, pokazując dokładne co mają pod ubraniami. W ten sposób służby kontroli będą w stanie wyeliminować, a przynajmniej drastycznie zmniejszyć zagrożenie zamachami terrorystycznymi.


We wtorek po południu minister transportu w rządzie federalnym John Baird i sekretarz stanu Rob Merrifield ogłosili plan zainstalowania tych urządzeń na lotniskach w Kanadzie w ciągu najbliższych dwóch miesięcy.

45 takich skanerów zostanie docelowo zamontowanych na lotniskach w całej Kanadzie.

Koszt skanera wynosi około 200 000 dol.

Pierwszymi miastami, które otrzymają skanery, są Montreal, Toronto, Ottawa, Halifax, Vancouver, Calgary i Edmonton.

Urządzenia te były już testowane na lotnisku w mieście Kelowna w Kolumbii Brytyjskiej.

Skanery te budzą sporo kontrowersji, ponieważ okazują trójwymiarowy obraz nagiego ciała prześwietlanej osoby.

W październiku federalny komisarz ds. prywatności uznał jednak, że technologia ta nie stanowi pogwałcenia swobód obywatelskich. Obrazy, jak ustalono, miałyby być przeglądane w osobnych pokojach, a zatem kontrolujący pasażerów oficerowie nie oglądaliby osób, których obrazy widzieliby na ekranie.

Jeżeli chodzi o wpływ na zdrowie, nie ma żadnych zagrożeń, twierdzi Canadian Air Transport Security Authority. Fale o niskiej częstotliwości są w pełni zgodne z wymogami bezpieczeństwa w Kanadzie.

Kontroli przy pomocy skanera poddawani byliby tylko tacy pasażerowie, którzy byliby wytypowani do szczegółowego sprawdzenia. Każda z takich osób miałaby do wyboru albo tę metodę kontroli, albo obszukiwanie pasażera przez dotyk.

Skanery są już w użyciu na lotniskacah w Amsterdamie, Moskwie i Phoenix. Używa się ich także w niektórych sądach i więzieniach amerykańskich.

W ubiegłym tygodniu brytyjskie źródło rządowe potwierdziło, że nowy typ skanera "rozbierającego" na ekranie prześwietlanego człowieka ma zostać wprowadzony na brytyjskich lotniskach.

Eksperci sądzą, iż proponowane nowe skanery pozwalające zobaczyć na monitorze sylwetkę ciała, łącznie z tym, co pasażer ma pod odzieżą, są jak na razie zbyt duże, zbyt wolne i zbyt drogie, by można było je wprowadzić na masową skalę.

Urządzenie to zajmuje znacznie więcej miejsca niż tradycyjny wykrywacz metalu. Dodatkowo kontrola pasażera trwa wtedy długo i wydłuża czas odprawy. Z tego powodu sądzi się, że skanery będą stosowane w uzupełnieniu techniki "profilowania pasażerów", mającej na celu rozpracowanie potencjalnego terrorysty w oparciu o jego nietypowe zachowanie, pochodzenie etniczne, bądź religię.

Instalowanie tego rodzaju skanerów w coraz to nowych miastach na świecie jest wynikiem udaremnionego ataku terrorystycznego, do jakiego miało dojść w pierwszy dzień świąt. Nigeryjczyk Umar Faruk Abdulmutallab, który chciał wysadzić samolot Northwestern Airlines w czasie, gdy maszyna podchodziła do lądowania w Detroit, kupił bilet za gotówkę w Ghanie, wsiadł na niego w Nigerii i przesiadł się w Amsterdamie. Wizę USA miał na kilka miesięcy, podróżował w jedną stronę tylko z bagażem podręcznym.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie