Środa, 2010-01-20

Większa pomoc Kanady

Kanada wzmocni swoją pomoc dla nawiedzonego przez potężne trzęsienie ziemi Haiti. Wyśle więcej ludzi i przeznaczy na tę pomoc więcej pieniędzy niż poprzednio planowała.
Jak podano, rząd federalny zadeklarował do 135 mln dol. na akcję pomocy i jest gotowy wysłać więcej wojska i policji dla ustabilizowania coraz bardziej niepewnej i trudnej sytuacji na Haiti.
Jak podała minister współpracy międzynarodowej Bev Oda, Kanadyjczycy przekazali na pomoc dla Haiti ponad 40 mln dol., a rząd dołoży dokładnie tyle samo ze swojej kasy.
Ponadto Ottawa przekazała 60 mln dol. na rzecz akcji ONZ na Haiti, a także 39 mln dol. na pomoc w zakresie żywności poprzez World Food Program. Program ten ma zapewnić ponad 100 milionów posiłków dla ofiar trzęsienia ziemi w ciągu najbliższych 30 dni.
15 mln dol. z pieniędzy przeznaczonych dla ONZ trafi do UNICEF na pomoc medyczną, żywnościową i oczyszczanie wody, a także specjalną pomoc dla kobiet i dzieci.
Pozostałe kwoty trafią do innych organizacji ONZ stacjonujących na Haiti, takich jak International Organization for Migration, UN Population Fund i World Health Organization.
Jak powiedział na codziennej konferencji prasowej minister spraw zagranicznych Kanady Lawrence Cannon, obecnie trzeba się liczyć nie z zadaniem odbudowy zniszczeń, bo te są zbyt poważne, lecz budowy nowego kraju.
Na przykład w miejscowości Leogane, gdzie znajdowało się epicentrum trzęsienia ziemi z 12 stycznia, 90 proc. budynków zostało zrównanych z ziemią.
Milion dolarów ma zostać przeznaczonych na szpital polowy, w którego budowie ma brać udział 10 kanadyjskich pracowników medycznych i technicznych. Ma on być prowadzony wspólnie przez Kanadyjski Czerwony Krzyż i Norweski Czerwony Krzyż.
Placówka ta ma zapewnić pomoc medyczną i chirurgiczną nawet 300 ofiarom trzęsienia ziemi dziennie. Wiele szpitali na Haiti legło w gruzach podobnie jak inne budynki, a działające są wypełnione po brzegi.
Minister obrony Peter MacKay powiadomił, że Kanada dostarczyła drogą powietrzną 293 ton żywności, a także trzy systemy oczyszczania wody, z których każdy jest w stanie wyprodukować 136 000 litrów pitnej wody dziennie.
Około 2000 kanadyjskich żołnierzy, marynarzy i lotników dotarło już do miast Jacmel i Leogane, około 40 kilometrów na południowy zachód od stolicy kraju Port-au-Prince.
Na czele kanadyjskiego kontyngentu stanie generał Guy Laroche, który niedawno dowodził kanadyjskimi wojskami w Afganistanie, a poprzednio na Cyprze i w Bośni.
Minister obrony Peter MacKay zapewnił, że Generał Laroche dysponuje bardzo bogatym doświadczeniem. Dowodził on oddziałami kanadyjskimi w Afganistanie przez 10 miesięcy w 2007 i 2008 roku.
Do wtorku potwierdzono śmierć 13 Kanadyjczyków, a 699 osób uważa się za zaginione.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Roszada rządowa w Ottawie

We wtorek, niecałe trzy tygodnie po ogłoszeniu kontrowersyjnej decyzji o zawieszeniu obrad parlamentu do 3 marca, premier Kanady Stephen Harper dokonał dużych zmian w swoim gabinecie rządowym.


Ceremonia zaprzysiężenia nowych ministrów w Rideau Hall w Ottawie Foto PMO

Zmiany dotyczą aż 10 posłów, którzy przejmą nowe resorty.

Nowy gabinet rządowy został przedstawiony na uroczystości w Rideau Hall we wtorek rano.

Swoje stanowiska zmienili Peter Van Loan, Vic Toews i Stockwell Day.

Van Loan przejął resort handlu zagranicznego, Toews - bezpieczeństwa publicznego, a Day został prezesem Treasury Board, czyli ministrem skarbu.

Dla Daya to duży krok naprzód i sygnał, że premier darzy go wielkim zaufaniem, komentują obserwatorzy. Day doskonale radził sobie we wszystkich dotychczas sprawowanych ministerialnych rolach. Nowa funkcja da mu kluczową rolę w podejmowaniu decyzji o tym, w jaki sposób wydawane będą pieniądze rządowe w przyszłości. Jako były minister finansów Alberty, ma on dużo doświadczenia w sprawach finansów publicznych. Wiadomo, że przed rządem stoi monumentalne zadanie ograniczenia wydatków w najbliższej przyszłości.

Trójka innych wyższych rangą ministrów została przeniesiona do innych resortów.

Lisa Raitt, kontrowersyjna minister bogactw naturalnych, została przeniesiona do mało eskponowanego resortu pracy, Rona Ambrose do resortu robót publicznych, a Christian Paradis przejął resort bogactw naturalnych, który jest odpowiedzialny za wykorzystanie roponośnych piasków i przyszłość agencji Atomic Energy of Canada.

Obserwatorzy komentują obniżenie roli Raitt jako sposób na usunięcie jej z widoku publicznego. Opozycja zgadza się, że manewr usunięcia Raitt ze sprawowanego stanowiska jest słuszny po tym, jak słabo radziła sobie z kryzysem spowodowanym ciągłym niedoborem izotopów niezbędnych dla celów medycznych.

Ponadto ujawnione zostały nagrania, w których Raitt otwarcie krytykuje swoich kolegów z rządu.

Lisa Raitt zrobiła szybką karierę i zaledwie kilka tygodni po otrzymaniu mandatu posła została promowana do gabinetu rządowego. Uważano ją za niezwykle obiecującą postać wśród konserwatystów z najbliższego kręgu premiera Harpera.

Inne zmiany to powierzenie Diane Ablonczy resortu spraw seniorów, a posłowi z Nowego Brunszwiku Robowi Moore'owi teki ministra stanu ds. sportu i turystyki, które dotychczas należała do Ablonczy.

Diane Ablonczy, która jest uważana przez wiele osób za niewykorzystany talent, otrzymała niewielki awans, ponieważ resort zajmujący się sprawami seniorów zaczyna mieć coraz większe znaczenie z powodu starzenia się społeczeństwa kanadyjskiego.

Resort weteranów przejmie Jean-Pierre Blackburn od dotyczasowego ministra Grega Thompsona, który niedawno zrezygnował ze stanowiska.

Thompson zapowiedział, że pozostanie w okręgu wyborczym w Nowym Brunszwiku do końca kadencji, ale nie zamierza już startować w kolejnych wyborach.

Inny poseł z Nowego Brunszwiku Keith Ashfield został nowym ministrem dochodu narodowego, a także ministrem ds. Atlantic Gateway. Ten drugi resort do tej pory należał do ministra obrony Petera MacKaya, który pozostał na swoim dotychczasowym stanowisku.

Lider opozycji Michael Ignatieff uważa, że jest to po prostu przetasowanie już rozdanych kart, ale talia jest ta sama.

Nie spodziewane jest, aby do łask wrócił były minister spraw zagranicznych Maxime Bernier, który złożył rezygnację po tym jak ujawniono, iż pozostawił ważne dokumenty w domu swojej ówczesnej kochanki.

Tymczasem Harper ma mianować pięciu senatorów, co zapewni mu po raz pierwszy kontrolę nad Senatem, który w przeważającej mierze był liberalny.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Wtorek, 2010-01-19

Hazardziści contra totalizator

Totalizator Quebecu - Loto-Quebec potwierdził zawarcie ugody, mającej na celu wypłacenie odszkodowań tysiącom uzależnionych od hazardu osób. Porozumienie opiewa na miliony dolarów.

Ma ono bardzo duże znaczenie dla prawodawstwa w całej Kanadzie.

Porozumienie zawarte poza salą sądową jest efektem pozwu z powództwa zbiorowego przeciwko Loto-Quebec złożonego w 2001 roku przez hazardzistów uzależnionych od tzw. Video Lottery Terminals (VLT).

To, że w sprawie została zawarta ugoda nie dziwi ekspert-ów. Loto-Quebec nie chciał, aby wyrok skazujący zapadł w sądzie, gdyż w ten sposób miałby on moc precedensu.

Podobne sprawy zostały założone w Ontario, Nowej Szkocji i Nowej Fundlandii/Labradorze. Inne prowincje przyglądały się z uwagą postępowi sprawy w Quebecu.

8 marca w Quebec City odbędą się przesłuchania - wszyscy niezadowoleni z warunków ugody poszkodowani będą mieli okazję wystąpienia przed sędzią, który wtedy podejmie decyzję, czy zatwierdzić ugodę.

Według danych zawartych w pozwie przeciwko Loto-Quebec, około 119 000 hazardzistów w Quebecu jest uzależnionych od maszyn VLT.

Domagano się ponad 500 mln dol., ale podobno ugoda opiewa na zaledwie 50 mln dol.

Aby otrzymać odszkodowanie od Loto-Quebec każdy uzależniony od hazardu musi przedstawić dowód, że w latach 1990. poddał się terapii.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Kanada pomaga (pożycza) Meksykowi

Minister zdrowia Kanady Leona Aglukkaq podała do wiadomości, że Kanada, która dysponuje nadwyżkami szczepionki przeciwko wirusowi H1N1, wspomoże Meksyk, który ma tej szczepionki za mało.


Kanada prześle do Meksyku 5 mln dawek szczepionki, ale będzie to na zasadzie pożyczki. Meksyk ma zwrócić pożyczony lek do końca marca.

Chodzi nie o donację, lecz o pożyczkę na czas dopóki nie nadejdą do Meksyku dostawy obiecane pod koniec stycznia.

Aglukkaq wyraziła zadowolenie, że Kanada mogła przyjść z pomocą krajowi, z którym ma bliskie związki. Natychmiast zareagowała na prośbę Meksyku.

Kanada zakupiła ponad 50 mln dawek szczepionki w sierpniu. Wtedy obliczano, że każdy szczepiony będzie potrzebował dwóch dawek szczepionki. Późniejsze badania wykazały, że jedna dawka jest wystarczająca dla wszystkich z wyjątkiem małych dzieci.

Ponieważ zapotrzebowanie na szczepionkę zmniejszyło się i w Kanadzie i na świecie, zastanawiano się, co począć z nadwyżką wynoszącą ok. 30 mln dawek.

Krytycy są zdania, że w obliczu takiej sytuacji, Kanada powinna po prostu podarować Meksykowi szczepionki, a nie je pożyczać.

Public Health Agency szacuje, że szczepieniom poddało się od 40 do 45 proc. Kanadyjczyków - jest to jeden w najwyższych wskaźników w skali świata.

Nadwyżki szczepionki mają także inne kraje: Holandia, Hiszpania, Francja i Niemcy.

Holandia sprzedała swoje nadwyżki, a Francją, która skasowała część zamówień, stara się sprzedać swoje nadwyżki na Bliski Wschód i w Ameryce Środkowej.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Poniedziałek, 2010-01-18

Kanadyjska pomoc dla Haiti
W tym tygodniu na Haiti skierowanych zostanie tysiąc dodatkowych kanadyjskich żołnierzy. Ich zadaniem jest pomoc, także w utrzymaniu porządku, ponieważ desperacja i złość mieszkańców po tragedii trzęsienia ziemi stale wzrasta. Ponadto będą brać udział w odbudowie, zapowiedział w niedzielę minister obrony narodowej Kanady Peter MacKay.


Będą to żołnierze z bazy wojskowej w Valcartier w Quebecu.

Żołnierze ci dołączą do 200 członków specjalnej jednostki ratowniczej Disaster Assistance Response Team (DART) i 500 żołnierzy, którzy znajdują się na pokładzie kanadyjskich okrętów. Okręty powinny dotrzeć do wybrzeży Haiti na początku tygodnia.

W rejonie latają także dwa samoloty bojowe Hercules i dwa ciężkie samoloty transportowe C-17, a także kilka helikopterów. Dostarczają prowiant, sprzęt i ewakuują Kanadyjczyków.

Na czele kanadyjskiego kontyngentu stanie generał Guy Laroche, który niedawno dowodził kanadyjskimi wojskami w Afganistanie, a poprzednio na Cyprze i w Bośni.

Na Haiti przyleciał w sobotę.

Minister obrony Peter MacKay podkreślił, że Laroche dysponuje bardzo bogatym do świadczeniem. Dowodził oddziałami kanadyjskimi w Afganistanie przez 10 miesięcy w 2007 i 2008 roku.

Ostatecznie kanadyjski kontyngent składać się będzie z około 2000 żołnierzy, setki pojazdów i siedmiu helikopterów.

Wielu z tysiąca żołnierzy mających odlecieć na Haiti to ochotnicy, którzy właśnie powrócili z wojny. Aby móc wyruszyć w kolejną misję od razu, bez regulaminowej przerwy, potrzebują mieć specjalne zezwolenia.

Wraz z żołnierzami przyjadą także jednostki inżynieryjne i 60 dodatkowych pojazdów. Ponadto przywiezionych zostanie dosyć personelu i sprzętu medycznego, aby zaopatrzyć polowy szpital.

Obecnie na Haiti przebywa około 200 żołnierzy, którzy przywieźli 100 ton sprzętu i zapasów, w tym 65 000 funtów wody i prowiantu, a także 46.000 funtów zaopatrzenia medycznego.

Minister MacKay podał, że w chwili obecnej siły zbrojne mają cztery główne kierunki działań zadaniowych: pomoc na Haiti, misję w Afganistanie, nową grupę do wysłania do Kandaharu i przygotowania do Olimpiady.

Minister spraw zagranicznych Lawrence Cannon podał, że liczba zaginionych Kanadyjczyków, których los nie jest znany, spadła z 1 362 w sobotę do 1 115. Oznacza to, że wielu zostało znalezionych. Poszukiwania tych, których los nie jest znany, cały czas trwają.

Dotychczas z Haiti do Kanady odleciało sześć samolotów, które przywiozły do domu 593 osoby.

Plan przewiduje dwa transporty dziennie przywożone samolotami C-17. Mniejsze samoloty C-130 Hercules latałyby trzy razy na dwa dni.

We wtorek przypłyną także dalsze zapasy, sprzęt i ludzie na pokładzie okrętów wojennych HMCS Athabaskan i HMCS Halifax.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie


Toronto: Superekspresowe sms-y

17-letnia Kathy Spence z Toronto jest mistrzynią Kanady w szybkości pisania sms-ów, ale teraz czas na wypłynięcie na szersze wody.

13 stycznia Kathy jedzie do Nowego Jorku, aby wziąć udział w mistrzostwach świata w tej XXI-wiecznej dyscyplinie.

Obecnie Kathy jest w stanie napisać zdanie sms-a w niecałe cztery sekundy, ale żeby wygrać w Nowym Jorku musi popisać się jeszcze znajomością... interpunkcji.

Jak wiadomo, piszący sms-y stosują wiele skrótów (np. “really” to “rly”, “because” - “bc”), a także bardzo mało znaków przestankowych, a zatem będzie to nielada wyzwanie.

W lecie, kiedy Kathy Spence startowała w zawodach LG Canadian Texting Championships w Toronto, musiała poradzić sobie z przecinkami i wykrzyknikami. Udało się jej wygrać 25 000 dol. i pierwsze miejsce na tych międzynarodowych mistrzostwach.

W Nowym Jorku będzie walczyła z najlepszymi sms-owcami na świecie w Mobile World Cup.

W mistrzostwach świata wezmą udział zawodnicy z 13 krajów.

Główna nagroda poza zaszczytem to 100 000 dol. amerykańskich.

Spence wstąpiła na drogę mistrzów w niewielkim konkursie w lokalnych centrum handlowym w ubiegłym roku. Organizatorzy byli pod wielkim wrażeniem jej prędkości.

Potem w czerwcu odniosła sukces w skali całej Kanady.

Spence wysyła ok. 200 sms-ów dziennie do przyjaciół i rodziny. W skali miesiąca pisze ok. 2000 wiadomości tekstowych.

Mama - nosząca to samo imię i nazwisko - także wciągnęła się w pisanie smsó-ów.

W czerwcowych zawodach drugie miejsce zajęła 17-letnia Amy Konecnik z Saskatoon, która wraz z Kathy Spence wybiera się w czwartek do Nowego Jorku.
Małgorzata P. Bonikowska Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie


Grupa uczniów bezpieczna

W niedzielę rano do Ambasady Kanady w Port-au-Prince przywieziono 17 uczniów szkoły średniej ze Slocan Valley w południowo-wschodniej Kolumbii Brytyjskiej, a także ich 7 opiekunów i 10 innych osób dorosłych oraz małe dziecko.


Wszyscy znaleźli się 44 km od stolicy Haiti.

Grupa szkolna przybyła na Haiti z misją humanitarną. Wylądowała zaledwie kilka godzin przed kataklizmem.

Po trzęsieniu ziemi członkowie grupy spali pod gołym niebem. Zostali także obrabowani z gotówki w sumie ok. 10.000 dol.

Uczniowie byli odcięci od świata od wtorku wraz z grupą dorosłych, którzy dołączyli do nich ponieważ znajdowali się w pobliżu.

Część z nich została przewieziona helikopterem CH-146 Griffon, a resztę przewieziono lądem.

Nieznany jest dokładnie stan członków grupy. Jak podano, sekretarka szkolna doznała złamania żebra.
Wszyscy zostali ewakuowani samolotem do Kanady.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Piątek, 2010-01-15

Elity krytykują Harpera

Decyzja zawieszenia aż do 3 marca prac Parlamentu, który miał się zebrać i rozpocząć sesję 25 stycznia, podjęta przez premiera Stephena Harpera, jest obiektem ostrej kampanii ze strony Opozycji, ale jest również krytykowana przez elity intelektualne.


100 profesorów kanadyjskich uniwersytetów potępiło decyzję rządu w liście napisanym przez profesora filozofii z University of Montreal Daniela Weinstocka, który stwierdził, że premier Stephen Harper zawiódł zaufanie, którym obdarzyli go Kanadyjczycy i postępuje niedemokratycznie.

Prof. Weinstock określił postępowanie Harpera jako nieliczące się z dobrem ogólnym, a skierowane tylko na interes własnej partii.

List ten został wysłany do wszystkich głównych gazet we wschodniej Kanadzie.

Harper zapowiedział decyzję o zawieszeniu prac parlamentu 30 grudnia. Mają one zostać wznowione dopiero po igrzyskach olimpijskich w Vancouver.

Harper uzasadnił decyzję o zawieszeniu obrad Parlamentu potrzebą przeprowadzenia konsultacji z obywatelami i przedsiębiorstwami przed wkroczeniem w kolejną fazę swojego planu wychodzenia z kryzysu gospodarczego.

W rozmowie z dziennikarzem CBC Peterem Mansbridge'em Harper podkreślał, że tego rodzaju ruchy są standardową procedurą i w pełni zgodną z konstytucją.

"Nie sądzę, aby sensowne było by sesja Parlamentu trwała i trwała bez analizowania przez rząd co jakiś czas jego ogólnego planu działania," powiedział Harper.

Opozycja oskarża rząd, że w ten sposób chce ją zakneblować. Jak powiedział lider Partii Liberalnej Michael Ignatieff, to "szalony sposób uprawiania demokracji".

Opozycja jest zdania, że prawdziwą przyczyną decyzji o zawieszeniu pracy posłów jest chęć uniknięcia przez rząd krytyki postępowania wobec więźniów w Afganistanie.

Partia Liberalna wypuściła w internecie dwie reklamy w języku angielskim i jedną po francusku. Określa w nich decyzję Harpera jako jego prezent dla samego siebie.

Na portalu Facebook powstała grupa Canadians Against Proroguing Parliament, która składa się ze 150 000 osób.

Sondaż agencji EKOS dla CBC News wykazał, że 58 proc. Kanadyjczyków świadomych tej decyzji jest jej przeciwnych, a tylko 31 proc. ją popiera.

Opozycja przeciwko decyzji o zawieszeniu Parlamentu jest najsilniejsza wśród zwolenników Partii Liberalnej i NDP oraz osób z wyższym wykształceniem.

Konserwatyści nie przejmują się krytyką. Minister przemysłu Tony Clement powiedział, że zwykli Kanadyjczycy nie uważają, aby sprawa ta miała duże znaczenie. Obchodzi to tylko media i elity.

Tymczasem lider liberałów Michael Ignatieff zapowiedział, że wszyscy posłowie i senatorzy liberalni powrócą do pracy w Ottawie 25 stycznia, czyli w dniu, kiedy parlament miał wznowić prace zanim Harper ogłosił swoją decyzję zmiany programu.

Mimo zaproszenia do dołączenia się do nich, inne partie opozycyjne odmówiły.

Ignatieff zapowiedział, że Partia Liberalna będzie w tym czasie prowadziła konsultacje na temat środowiska naturalnego, rządzenia i gospodarki.

Ignatieff nie zagroził obaleniem rządu, ponieważ, jak podkreślił, Kanadyjczycy nie chcą aby opozycja działała groźbami.

Decyzja Harpera od razu odbiła się znacznie na jego popularności. Sondaż Canadian Press Harris-Decima wykazał, że popularność Harpera spadła, a przewaga jego partii nad liberałami spadła o połowę. Teraz poparcie dla premiera wyraża o 7 proc. mniej osób niż w listopadzie - 44 proc., a krytykuje go 48 proc.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Czwartek, 2010-01-14

Kanadyjskie lody arktyczne znikają

Jak wykazują wyniki najnowszy amerykańskich badań, sezon topnienia powłoki lodowej na Arktyce postępuje szybciej na kanadyjskich wodach niż gdziekolwiek indziej na świecie.

W chwili obecnej okres, przez który topnieją lody na wodach na terenach kanadyjskiej Arktyki jest aż o miesiąc dłuższy niż 30 lat temu.

Przeciętne wydłużenie się w stosunku do roku 1979 czasu sezonu topnienia lodów w skali światowej wynosi 20 dni.

Jak komentuje te wyniki naukowiec Julienne Stroeve, potwierdzają one dotychczas uzyskane dane na temat dramatycznego wpływu zmian klimatycznych na rejony Arktyki.

Coraz bardziej zanika masa lodowa, powodując zagrożenie dla wielu gatunków fauny, głównie fok i niedźwiedzi polarnych, a także otwierając dostęp do bogactw naturalnych regionu.
Anna Głowacka  Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Ontario Elektrownie na dachach

Kelly Rumble, budowniczy systemów energetycznych z Toronto, zamierza wydzierżawić dachy wieżowców w London, aby umieścić na nich systemy paneli słonecznych produkujących elektryczność. Prace nad budową słonecznych elektrowni na dachach mają rozpocząć się jeszcze przed nadejściem lata.

Rumble zamierza wydzierżawić w London dachy wieżowców o łącznej powierzchni około miliona stóp kwadratowych, by zainstalować na nich panele słoneczne. Za dzierżawę dachów zamierza płacić właścicielom wieżowców po około 20 tysięcy dolarów rocznie od dachu o powierzchni 40 tysięcy stóp kwadratowych.

Dla właścicieli budynków będzie to dodatkowy zastrzyk gotówki, zaś dla Rumble'a opłacalny biznes, który umożliwiają mu prowincyjne przepisy. Energię sprzedawać będzie prowincyjnym odbiorcom energii po ustalonych cenach na okres wielu lat. Zamierza w ten sposób wyprodukować około 8 megawatów energii elektrycznej - ekwiwalent energii potrzebnej do oświetlenia około 8 tysięcy domów.

Rumble dzierżawi już dachy w różnych punktach Ontario, lecz zainteresował się głównie dachami w London i w Ottawie, ze względu na to, że w obu regionach słońce operuje silnie z dużą częstotliwością w ciągu całego roku. Zwrócił się on zatem do London Economic Development Corp. z prośbą o umożliwienie mu kontaktu z właścicielami wieżowców, oraz nawiązał współpracę z uniwersytetem w kwestii rozwiązania problemów związanych z instalacją.

O sprzedaż "zielonej" energii nie martwi się, ponieważ prowincja wydała przepisy nazywane "feed-in tariff", oparte na wzorcach podobnych do europejskich, bowiem w Europie gwarantuje się odpowiednie ceny za energię elektryczną pochodzącą z elektrowni wodnych, elektrowni wietrznych, słonecznych, oraz energii wytwarzanej z biomasy, ze śmieci, oraz pochodzącej ze źródeł określanych wspólnym mianem "zielonej energii". Ceny te gwarantowane mają być przez wiele lat i ma to zachęcić europejskie firmy do budowy tego typu elektrowni w Kanadzie.

Ontario zamierza zlikwidować wszystkie elektrownie opalane węglem i zastąpić elektrownie węglowe źródłami energii określanymi mianem "zielonych".

Tego typu energia nie będzie jednak tania i odczują to odbiorcy elektryczności. Już w przyszłym roku Hydro One zamierza zainstalować w domach swoich odbiorców tzw. "inteligentne liczniki" które naliczać będą należność za elektryczność w zależności od pory dnia i pory roku.

W godzinach szczytu płacić będziemy wyższą cenę, niż w innej porze dnia i nocy. Każdego roku określane będą nowe godziny szczytu, w zależności od tego, jakie zużycie energii będzie w danej porze dnia i porze roku.

Rząd Ontario pragnie jednak, by w ciągu najbliższych kilku lat udział energii pochodzącej z "zielonych źródeł" był znaczny i - jak sądzą niektórzy - paneli na dachach w London będzie więcej.

Wiele tego rodzaju firm zainteresowanych jest tym samym, co Rumble, ale jego firma wiedzie prym w tej dziedzinie, i on pierwszy nawiązał z miastem kontakt w tej sprawie. Miasto zaś uważa, iż jego projekt ma przyszłość i przyniesie wymierne korzyści w postaci przyciągnięcia przemysłu do London.

Wchodzimy w dobę produkowania energii elektrycznej w inny sposób i wiele biznesów myślących perspektywicznie chciałby korzystać z tej energii w pierwszej kolejności. Po zainstalowaniu paneli na dachach wieżowców, London będzie wiodącym miastem w tej dziedzinie i, być może, skłoni to różne firmy do umieszczenia tu swoich zakładów.
Jerzy Szlachetka  Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie