Środa, 2010-01-27

Jedyny poseł w Kanadzie urodzony w Polsce - minister w Albercie

13 stycznia 2010 r. premier Alberty Ed Stelmach powołał naszego rodaka Tomasza Łukaszuka na stanowisko ministra zatrudnienia i imigracji w rządzie prowincyjnym Alberty.

Tomasz jest już przez trzecią kadencję posłem do parlamentu prowincji Alberta z edmontońskiej dzielnicy Castle Downs. Jest jedynym w Kanadzie parlamentarzystą polskiego pochodzenia urodzonym w Polsce.

Urodził się 5 kwietnia 1969 roku w Wejherowie, w województwie pomorskim. Dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Gdyni, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej. Bardzo mile wspomina lata szkolne z Polski, a szczególnie swego ulubionego nauczyciela języka polskiego pana Jana Żurawskiego.

Jako jedenastoletni chłopiec wyemigrował wraz z rodzicami do Kanady w roku 1980 i zamieszkał w Sidney w Nowej Szkocji. W 1983 roku jego rodzice zdecydowali się opuścić Sidney i przyjechali do Edmonton.

Tomasz Łukaszuk jest absolwentem Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Alberty. Przed rozpoczęciem kariery politycznej pełnił wiele funkcji zawodowych i społecznych. Przez kilka lat po studiach był nauczycielem, a następnie postanowił założyć własną firmę udzielającą pomocy ludziom w uzyskaniu świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Zanim został posłem brał aktywny udział w komisjach do spraw socjalnych, w których wypracowano wiele korzystnych zmian dla ludzi, których pokrzywdził los, szczególnie ludzi bezdomnych, niepełnosprawnych i opuszczonych albo osieroconych dzieci.

Tomasz jest również znany z aktywnej działalności społecznej; między innymi był trenerem piłkarskim, liderem drużyn harcerskich, przewodniczącym Młodzieżowej Grupy Przyjaźni.

Jest nierozłącznie związany ze środowiskiem polonijnym, i obecny na wszystkich wydarzeniach polonijnych, które mają duże znaczenie dla naszego środowiska.

Należy do polityków, dla których sprawy publiczne są najważniejsze, a przy tym jest pracowity, skromny, otwarty na kontakty z ludźmi i zawsze znajdujący czas dla wszystkich.

W dotychczasowej działalności publicznej i społecznej dał się poznać jako osoba, która zawsze odczuwa w sobie potrzebę pomocy innym i z taką postawą będzie pracował na nowym stanowisku ministra zatrudnienia i imigracji w rządzie prowincyjnym Alberty.

W życiu prywatnym jest mężem Stacey i ojcem dwóch córek. W wolnym czasie ceni czas spędzony z rodziną, czyta i słucha ulubionej muzyki, lubi podróżować. Utrzymuje łączność z krajem rodzinnym i Polska jest częstym miejscem jego odwiedzin.

15 stycznia 2010 roku Tomasz Łukaszuk został oficjalnie zaprzysiężony na stanowisko ministra, i w tym samym dniu na tradycyjnym Opłatku Kongresu Polonii Kanadyjskiej Okręg Alberta przekazano mu z tej okazji wiele życzeń i gratulacji. Tomasz czuł się nieco zażenowany powszechnym zainteresowaniem i tytułowaniem go "Panie Ministrze".

W swoim wystąpieniu podziękował wszystkim za życzenia, gratulacje i przede wszystkim za poparcie Polonii. Zakończył słowami "Pamiętajcie, że dla Was zawsze pozostanę Tomkiem".
Zygmunt Cynar Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Szpital polowy już działa

Kanadyjski szpital polowy, który został przesłany z Kanady do najbardziej zniszczoenj miejscowości na Haiti Jacmel, już działa.

To właśnie tam znajdowało się epicentrum potężnego trzęsienia ziemi, które w tej miejscowości zniszczyło około 85 proc. zabudowań.

W wtorek szpital działał już na prawie pełnych obrotach.

Jak podał pułkownik Bruce Ewing, dowódca Canada’s Disaster Assistance Response Team (DART), szpital i klinika DART udzieliła w poniedziałek pomocy medycznej 246 osobom. Jej możliwości to 250 pacjentów dziennie.

Jak zapowiedział Ewing, najpierw pomoc zostanie udzielona wszystkim, którzy przyjdą lub zostaną przywiezieni do szpitala, a potem personel będzie wysyłany w pobliskie góry, aby pomagać tym, którzy nie mogli pojawić się w szpitalu, a potrzebują pomocy.

Ewing powiedział także, że Kanadyjczycy zaczęli już produkować wodę pitną, ale jeszcze nie mogą jej podawać - najpierw musi ona przejść wszystkie wymagane testy. Chodzi o to, aby chorzy nie stali się jeszcze bardziej chorzy.

Woda w miejscowości Jacmel jest bardzo zanieczyszczona, a przywiezienie urządzenia do jej oczyszczania zabrało kanadyjskiemu wojsku dużo czasu, ponieważ drogi w tym rejonie są także w fatalnym stanie.

Szpital zawiera salę operacyjną i dwie ekipy chirurgiczne. Ma także laboratorium i sprzęt do prześwietleń i badań USG, a także własny generator prądu.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Wtorek, 2010-01-26

W Montrealu planowano odbudowę Haiti

W poniedziałek w Montrealu odbyła się międzynariodowa konferencja, mająca na celu omówienie długoterminowego planu odbudowy zniszczonego przez trzęsienie ziemi Haiti.
W konferencji wzięli udział premierzy Kanady i Haiti, a także ministrowie spraw zagranicznych 15 krajów.

Celem konferencji była koordynacja natychmiastowych wysiłków, żeby stawić czoło następstwom trzęsienia ziemi na Haiti z 12 stycznia.

Haitańskie władze oceniły w Montrealu, że na odbudowę kraju, zwłaszcza stołecznego Port-au-Prince, potrzebują 3 mld dolarów.

Według ostatniego oficjalnego bilansu, po trzęsieniu ziemi spod gruzów wydobyto ciała co najmniej 150 tys. ludzi. Ocenia się jednak, że liczba ofiar kataklizmu na Haiti może wzrosnąć do 200 tys. osób.

W Montrealu zdecydowano także, że konferencja państw-donatorów na rzecz Haiti odbędzie się w marcu w Nowym Jorku. To zgromadzenie zapowiedziała na zakończenie konferencji amerykańska sekretarz stanu Hillary Clinton.

Premier Harper omawiał też z liderami świata biznesu mające się odbyć w tym tygodniu World Economic Forum w Davos w Szwajcarii. Na forum tym Kanada zaprezentuje swoje plany jako prezydent G8 i gospodarz szczytu G20 w czerwcu w Toronto.

G20 stała się głównym światowym forum do omawiania współpracy finansowej i ekonomicznej. Grupa składa się zarówno z krajów rozwiniętych jak i rozwijających się. Poprzednio taką funkcję sprawowała grupa G8, ale teraz ta mniejsza grupa, złożona z krajów o rozwiniętej gospodarce, skupi się na kwestiach bezpieczeństwa i kondycji ludzi. Premier Harper podkreślił, że liderzy państw rozwiniętych mają obowiązek troszczyć się o mieszkańców krajów biednych.

Zmasowana pomoc dla mieszkańców Haiti w obliczu ich tragedii jest dowodem na to, że społeczność całego świata rozumie, iż trzeba pomagać potrzebującym. Ale ważne jest, aby pomoc była świadczona nie tylko w sytuacji kataklizmów. To najbiedniejsi tego świata zostali najbardziej dotknięci przez kryzys. A taką grupą, która wymaga specjalnej pomocy są kobiety i dzieci w biednych krajach. Co roku ok. 500 000 kobiet umiera w czasie ciąży i porodu, a 9 milionów dzieci nie dożywa piątego roku życia. W tej sprawie Kanada chce działać i być liderem działań świata.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie.

Poniedziałek, 2010-01-25

Protesty w całej Kanadzie

Mimo głośnych wyrazów oburzenia decyzją premiera Harpera, aby posłowie federalni nie wracali na nową sesję Parlamentu 25 stycznia, jak było oryginalnie planowane, ale dopiero 3 marca, konserwatyści nie wydają się przejmować krytyką. Minister przemysłu Tony Clement powiedział nawet niedawno, że zwykli Kanadyjczycy nie przejmują się tą sprawą i że jest to sprawa zajmująca tylko dla elit. Czy aby na pewno? W weekend odbyły się demonstracje przeciwko zawieszeniu Parlamentu w 40 miastach w Kanadzie., USA i innych krajach.

Wśród wielu demonstracji w całej Kanadzie, w których zgromadzeni protestowali przeciwko zawieszeniu Parlamentu, najbardziej liczna miała miejsce przed Parlamentem w Ottawie.

Do tysięcy uczestników wiecu przyłączyli się lider Partii Liberalnej Michael Ignatieff, lider NDP Jack Layton i przywódczyni Partii Zielonych Elizabeth May.
Layton wysunął propozycję, aby ograniczyć prawo premiera do zawieszania prac Parlamentu w czasie gdy trwa jego sesja. Jego zdaniem, możliwe to być powinno tylko wtedy, kiedy większość posłów tak postanowi.

Ignatieff powiedział, iż wykonując pracę polityka nauczył się, że Kanadyjczycy jednoznacznie mówią: wykonuj swoją cholerną pracę. Rób to, do czego cię wybrano.

Setki protestujących zgromadziło się także w centrum Montrealu. Profesor filozofii University of Montreal Daniel Weinstock, autor listu-protestu intelektualistów, wspomniał krytyczny artykuł na temat decyzji premiera, jaki ukazał się w prestiżowym brytyjskim piśmie "The Economist". Ponad 100 profesorów podpisało list napisany przez profesora Daniela Weinstocka. Profesorowie oskarżają Harpera o to, że zawiódł zaufanie Kanadyjczyków poprzez działanie antydemokratyczne. List został wysłany do głównych gazet we wschodniej Kanadzie.

Wśród słuchaczy i widzów powiewano flagami kanadyjskimi, quebeckimi, a nawet flagami separatystów. Widać było transparenty z napisem "I want my Parliament back now".
W wiecu wziął także udział lider Bloc Quebecois Leader Gilles Duceppe, posłowie liberalni Marc Garneau i Justin Trudeau i zastępca lidera Partii Zielonych Jacques Rivard.

Gilles Duceppe uważa, że Kanada powinna zrobić więcej aby doprowadzić do połączenia Kanadyjczyków z ich krewnymi w zniszczonym przez trzęsienie ziemi Haiti. Tym powinien się zajmować Parlament, który miał rozpocząć sesję w poniedziałek 25 stycznia.

Jego zdaniem, powinno się pozwolić na szybki przyjazd do Kanady większej liczby osób z Haiti wpuszczanych na wizach tymczasowych.

Około 100 osób pojawiło się na wiecu w stolicy Nowej Szkocji Halifax.

Protestujący podkreślają, że decyzja o zawieszeniu prac Parlamentu jest pogwałceniem demokracji - wręcz pachnie dyktaturą, gdyż prawdziwą jej przyczyną jest chęć uniknięcia przez rząd krytyki postępowania wobec więźniów w Afganistanie.

Na witrynie internetowej Facebook powstała grupa krytyków decyzji Harpera Canadians Against Proroguing Parliament, do której zapisało się już ponad 150 000 osób. To właśnie ta grupa była organizatorem demonstracji w kanadyjskich miastach.

Sondaż przeprowadzony przez agencję EKOS na zlecenie CBC News ujawniony w zeszłym tygodniu, wykazał, że 58 proc. Kanadyjczyków wiedzących o decyzji Harpera uważa ją za niesłuszną. Tylko 31 proc. popiera ją.

Największa opozycja w stosunku do decyzji Harpera występuje wśród zwolenników Partii Liberalnej i NDP oraz wśród osób z wyższym wykształceniem.

Tysiące demonstrantów zebrało się w sobotę na Yonge-Dundas Square, aby zaprotestować przeciwko decyzji premiera Stephena Harpera o zawieszeniu prac Parlamentu do 3 marca.

Wiec w Toronto był jednym kilkudziesięciu takich protestów w całej Kanadzie.

Demonstracje odbyły się nawet poza granicami Kanady - przed konsulatami w Londynie, San Francisco i Dallas.

Torontoński protest rozpoczął się o godz. 13.00. Zaskoczenie wzbudziło pojawienie się na placu 5 tysięcy osób oburzonych decyzją premiera. Z powodu tak ogromnych tłumów nie mieszczących się na placu, policja zamknęła Yonge Street między Queen Street i Dundas Street.

Demonstranci pomaszerowali później na południe ulicą Yonge Street i Bay Street.
Joanna Wójcik Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie


Teleton przyniósł miliony dolarów

W czasie telewizyjnej akcji zbierania pomocy dla Haiti - piątkowego teletonu "Canada For Haiti" i jego francuskiej wersji "Ensemble Pour Haiti" zebrano 16 mln dol.

Benefis "Canada For Haiti", który został powtórzony w sobotę o godz. 19.00 na kanale CBC News Network i Global, zgromadził 9,4 mln dol.

Francuska wersja pt. "Ensemble Pour Haiti" z Montrealu, emitowana na kanałach TVA Network, Societé Radio-Canada i MusiquePlus, zebrała 6,65 mln dol.

Pieniądze zostaną przekazane na rzecz organizacji: Canadian Red Cross Society, Care Canada, Free the Children, Oxfam Canada, Oxfam Quebec, Plan Canada, Save the Children Canada, UNICEF Canada i World Vision Canada.

W sumie zgłoszono 92.000 dotacji, w tym jedną niezwykle wysoką - 100.000 dol.!

Teleton zaszczyciła go swoją obecnością kanadyjska Gubernator Generalna Michaelle Jean, która urodziła się na Haiti.

Jean mówiła, że otrzymuje maile z takich odległych miejsc jak Arktyka od Kanadyjczyków, którzy chcą pomóc. Otwarte serca ludzi są wspaniałe.

W koncercie pojawiło się dużo znanych osób, m.in. reżyser przeboju kasowego, filmu Avatar James Cameron, gwiazda TV Alex Trebek, aktorzy Rachel Lefevre, Joshua Jackson, Sandra Oh, Eugene Levy i William Shatner.

Céline Dion i Michael J. Fox pojawili się na nieco dłużej w nagranych wystąpieniach, apelując do widzów o pomoc.

Muzycznie szczególne wrażenie wywarli następujący artyści:
• Nelly Furtado w utworze Try.
• K’naan w utworze Wavin’ Flag.
• Metric w utworze Help, I’m Alive.
• Tragically Hip w utworze Fiddler’s Green.

Zawodnik z drużyny Toronto Argonaut Ray Fontaine, którego rodzina pochodzi z Haiti, opowiadał o tym, że nadal nie udało się zlokalizować niektórych członków jego rodziny, w tym jego babki, wuja i stryja.

Zaapelował on do lekarzy, aby jechali pomóc na Haiti.

1 lutego odbędzie się w Toronto koncert pt. "Toronto Plays for Haiti" z udziałem wielu znanych kanadyjskich artystów.
Małgorzata P. Bonikowska Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Piątek, 2010-01-22

Siła mediów etnicznych w Kanadzie

Czytamy i słyszymy o trudnej sytuacji mediów kanadyjskich z tzw. mainstream. Wielke gazety zwalniają pracowników, zmniejszają nakłady, zamykają biura. Tymczasem inna jest sytuacja mediów etnicznych, które zaczynają znacznie przeganiać swoich kanadyjskich kolegów. Media etniczne działają prężnie i zdobywają coraz większe uznanie wśród tych, którzy chcą dotrzeć do środowisk imigrantów, wiedząc, jak silna jest w ich życiu rola mediów w ich własnym języku.
Wkraczają one w dziedzinę Internetu i nowych mediów i mają większe szanse na przyszłość niż media głównego nurtu.

Temu poświęcona była dyskusja panelowa i spotkanie zorganizowane 19 stycznia przez Canadian Journalism Foundation zatytułowane "The Rise of »Ethnic Media«".

O unikalnej roli mediów etnicznych i znacznym prestiżu, jakim cieszą się one w kręgach rządowych, biznesowych i edukacyjnych mówili Lori Abittan, szef Multimedia Nova Corporation, Madeline Ziniak, National Vice-President welokulturowej ogólnokanadyjskiej telewizji OMNI, Jagdish Grewal, redaktor naczelny codziennej gazety "Punjabi Post" i działacz społeczny, oraz Shirley Chan, redaktor wielkonakładowego dziennika chińskiego "Ming Pao Daily News". Moderatorem ciekawej dyskusji była Noelle Richardson, Chief Diversity Officer Ontario Public Service.
Małgorzata P. Bonikowska Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Pierwsze adoptowane dzieci

Pierwsza grupa dzieci z Haiti adoptowanych przez rodziny kanadyjskie przyjedzie do Kanady w ciągu najbliższych kilku dni, zapowiedział minister imigracji Jason Kenney.
Władze Haiti pracują nad przyspieszeniem procesu załatwiania adopcji przez rodziny z innych krajów, ale chaos, jaki panuje generalnie na Haiti i praktycznie upadek normalnego działania rządu opóźnia cały proces. W zasadzie nie działa tamtejszy system prawny, więc sprawy tego rodzaju są w zawieszeniu.

Minister Kenney zapowiedział, że Kanada zgłosi się do władz z konkretną listą dzieci haitańskich. Niektóre adopcje zostały już zaakceptowane przez władze Haiti i Ottawa chce, aby jak najszybciej przyleciały one do Kanady.

Kanada ustaliła 150 przypadków, kiedy rodziny zostały przyporządkowane do osieroconych dzieci. Jeszcze zanim doszło do trzęsienia ziemi w około 100 takich przypadkach były już załatwione formalności.

Kenney wyraził zrozumienie dla rodzin, które chcą jak najszybciej połączyć się z adoptowanymi dziećmi, ale tłumaczy, że adopcje z innych krajów są bardzo skomplikowane i trzeba zrobić wszystko, aby nie dopuścić do handlu dziećmi, który to proceder miał miejsce po tragedii tsunami w 2004 roku.

W przypadku nowych adopcji z Haiti sytuacja jest obecnie bardzo delikatna, ponieważ nie wiadomo, czy rodzice dzieci żyją.

Steve Matthews, Relief Communications Director w World Vision, uważa, że Kanadyjczycy mają dobre intencje, ale zabieranie dzieci za granicę może nie być dobrym posunięciem. Lepiej zapewnić im opiekę w ich własnej społeczności. To nie jest dobry moment na adopcje, jego zdaniem.

Minister Kenney zapewnił też, że Kanada stara się przyspieszyć łączenie rodzin, które ucierpiały wskutek trzęsienia ziemi.

Oto kolejność, w jakiej Kanada stara się pomóc ludziom wyjechać ze zdewastowanego kraju:
• kanadyjscy obywatele,
• kanadyjscy rezydenci,
• dzieci adoptowane,
• bliscy członkowie rodzin, w tym dziadkowie i dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie

Pomoc dla młodych w zdobyciu pracy

Minister zasobów ludzkich Diane Finley ustanowiła program Canada Summer Jobs 2010. Program ma dwa ważne cele: pomaga studentom uzyskać doświadczenie w pracy, a także społeczności zyskać ważne usługi.

Jak podkreśliła minister Finley zapowiadając powołanie tego programu, w obecnej sytuacji ekonomicznej szczególnie ważne jest, aby młodzi ludzie mieli możliwość uczestniczenia w rynku pracy i odnoszeni na tym polu sukcesów.

Canada Summer Jobs to jedna z wielu inicjatyw, jakie rząd oferuje studentom. W ramach Canada’s Economic Action Plan w roku 2009 rząd zwiększył finansowanie o 10 mln dol. na program Canada Summer Jobs. Dzięki temu dofinansowaniu, młodzi ludzie mogą pracować w organizacjach niedochodowych.

Środki finansowe z programu będą przekazywane niedochodowym, publicznym i małym prywatnym firmom na stworzenie możliwości pracy letniej dla młodych ludzi w wieku 15-30 lat, którzy uczą się lub studiują w pełnym wymiarze godzin i mają zamiar kontynuować naukę w przyszłym roku szkolnym/akademickim.

Mają to być firmy i organizacje, które zapewniają ważne usługi dla społeczności.

W 2009 roku rząd zawarł porozumienia z ok. 22 000 organizacji, aby poprzez swoje dotacje pomóc stworzyć 37 500 miejsc pracy dla uczniów i studentów.

Budżet programu Canada Summer Jobs na rok 2010 wynosi 97,5 mln dol. plus 10 mln dol. pochodzące z Economic Action Plan.

Kwoty te zostaną rozdzielone pomiędzy 308 federalnymi okręgami wyborczymi. Posłowie federalni będą mieli głos w ustalaniu priorytetów dla swoich okręgów i rekomendowaniu projektów, które został zatwierdzone do finansowania.

Wnioski o przyznanie finansowania w ramach tego programu będą dostępne od 1 lutego i muszą być składane do 26 lutego. Zainteresowani pracodawcy mogą składać wnioski w Internecie pod adresem www.servicecanada.gc.ca/csj2010 lub w swoim lokalnym Service Canada Centre.

Więcej informacji o Canada’s Economic Action Plan - www.actionplan.gc.ca.
Anna Głowacka Gazeta Dziennik Polonii w Kanadzie