CZĘŚĆ TRZECIA :
W organizacji
Rozdział VI
Ogniwo nr 8 - Ottawa
"Ogniwo nr 8 Federacji Polek w Kanadzie powstało 11 września 1964 roku, gdy
przyjechała do Ottawy dr. Krystyna Zurowska, członek Zarządu Głównego Federacji
i zwróciła się do Ewy Konopackiej z sugestią założenia go w Ottawie. Początkowo
były tylko cztery członkinie : Ewa Konopacka, Weronika Ramik, Regina Forester i
Józefa Czerwińska. Nie było zarządu, tylko wspólne plany, decyzje i praca.
Dopiero jak doszło więcej członkiń powstał zarząd."[260] W taki to mało formalny
sposób zawiązało się w Ottawie ósme z kolei Ogniwo FPwK. W podobny zresztą
sposób zawiązywały się i inne Ogniwa Federacji, ponieważ zwykle kobiety chętne
do pracy społecznej miały własne obowiązki domowe, a przy tym często i małe
dzieci, więc przeważnie, aby pogodzić swoje chęci współpracy na rzecz Polonii z
prozaicznymi zajęciami domowymi, zebrania odbywały w prywatnych mieszkaniach lub
domach członkiń.
Członkinie założycielki Ogniwa nr 8 w jednym z pierwszych swoich planów
zdecydowały, o udziale w pracach KPK a także w kobiecych organizacjach
kanadyjskich. Współpracę z Ottawa Council of Women nawiązały niemal natychmiast
i już od 1965 roku miały tam swoją stałą delegatkę. Ponadto Teresa Miszkiel i
Regina Forester były przez pewien czas wice- przewodniczącymi Council of Women,
a Wera Ramik i Elżbieta Kołodziej pełniły w tej organizacji różne ważne funkcje.
Oprócz tego Ogniwo Ottawa zostało członkiem Citizenship Council i od tej chwili
do obowiązków jego członkiń należy do dziś, gdy przychodzi jego kolei,
podejmować nowych obywateli Kanady podwieczorkiem i serdecznym słowem. Dzięki
kontaktom Ogniwa z Citizen's Committee członkinie Ogniwa wspierały wysiłki tego
Komitetu Obywatelskiego w udzielaniu pomocy i mieszkania rodzinom polskim, które
właśnie przybyły do Kanady. W latach 80-tych, po-solidarnościowych, była to
bardzo intensywna praca. Korzystając z faktu że Ogniwo nr 8 znajduje się w
stolicy Kanady, w okresie stanu wojennego w Polsce, Federacja, a szczególnie jej
dwie członkinie Mirosława Gawalewicz i Ludwika Rzepecka organizowały
protestacyjne pochody w stolicy.
Fala uciekinierów, która następnie przybyła do Kanady była także wspomagana
przez FPwK, która włączyła do prac KPK i SPK sponsorujących uciekinierów w
tymczasowych obozach europejskich. Ogniwo nr 8 sponsorowało matkę z córką,
którym następnie znalazło mieszkanie, pracę i udzielało początkowo pomocy
finansowej. W roku 1991 Mirosława Gawalewicz za swoja pracę społeczną odznaczona
została Orderem Kanady
Innym kierunkiem działalności Ogniwa było organizowanie odczytów o Polsce ,
otwartych dla całej społeczności ottwaskiej. Czasami połączone one były z
wystawami eksponatów polskich lub mini-bazarami w których sporo miejsca
zajmowała sztuka ludowa i eksponaty artystyczne polskie.
W roku 1975 sukcesem Ogniwa było wprowadzenie języka polskiego jako credit cours
w niektórych szkołach kanadyjskich w Ottawie. Odznaczyły się w tych pracach
Józefa Król, Danuta Krzaniak i Natalia Jeffreys. Józefa Król była następnie
przez wiele lat akredytowaną wykładowczynią języka polskiego na poziomie klasy
10tej i 11tej.
Jeszcze innym kierunkiem wiązania Polonii ottawskiej ze społeczeństwem
kanadyjskim była organizacja koncertów i spektakli teatralnych, które już od
początku lat 70tych otwarte były dla publiczności w Ottawie. Szczególnie Jadwiga
Domańska przyczyniła się do ożywienia teatru polskiego, kładąc wielki nacisk na
wysoki poziom wystawianych sztuk. Ona także organizowała szereg sztuk
teatralnych specjalnie przeznaczonych dla młodzieży polonijnej. Bardzo
zainteresowana harcerstwem polskim przygotowała słuchowisko "Wczoraj i Dzisiaj
Harcerstwa Polskiego" oraz przyjęcie półtora tysięcznej grupy harcerzy w czasie
ich wycieczki do Ottawy. Za zasługi Jadwiga Domańska otrzymała odznaczenia
Polonia Restituta, Order Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż SPK oraz Złotą Odznakę
KPK.
Na polu organizowania koncertów zasłużyła się bardzo Ewa Zadarnowska,
przewodnicząca FPwK od roku 1994. Dzięki niej w siedmiu latach Ogniwo Ottawa
zorganizowało 13 koncertów i spektakli muzyczno-poetyckich. W roku 2002 Ewa
Zadarnowska została odznaczona Srebrną Odznaką Honorową KPK w uznaniu wybitnych
zasług dla dobra Polonii Kanadyjskiej .[261] W organizowaniu koncertów bierze
również udział Barbara Wośniak. Od lat FPwK w Ottawie organizuje Konkursy
Recytatorkie Poezji dla dzieci i młodzieży polonijnej, cieszące się wielkim
poparciem wśród całek Polonii Ottawskiej. W przygotowaniu ich brała udział grupa
członkiń FPwK : Halina Celińska, Barbara Deminet, Hanna Kiełczewska, Lois
Raczkowski, Barbara Wośniak. Konkursy te są dużym wydarzeniem zarówno dla dzieci
i młodzieży jak i dla dorosłych. Dzieci otrzymują dyplomy i nagrody, a oprócz
tego wszyscy uczestnicy otrzymują słowniki jęz. Polskiego. Pierwsze miejsca
upoważniają do dalszych konkurów . Dla wszystkich dzieci jest też przygotowany
poczęstunek
W komitetach organizacyjnych imprez kulturalnych, które odbywały się najczęściej
w National Library pracowały Bronisława Nawrot, Barbara Wośniak, Czesława
Kwiatkowska i Halina Celińska. Było to możliwe, ponieważ Ogniwo nr 8 jest
członkiem Friends of the National Library, płaci coroczną składkę, a także
bierze udział w zbieraniu, wycenianiu i corocznej sprzedaży książek.
W wielu imprezach i planach FPwK w Ottawie działały także Wanda Garlicka, która
w następnej kadencji nowego stulecia została wice-przewodniczącą, Danuta
Senkowska, późniejszy skarbnik Ogniwa, Ruta Rappak - późniejsza sekretarka
korespondencyjna Ogniwa nr 8
Ponadto, wśród innych działań Ogniwo Ottawa ufundowało skromne stypendium dla
studenta na Wydziale Slawistyki Uniwersytetu Ottawskiego, które jest wypłacane
od 1975 roku.
Dla uzyskania funduszy potrzebnych na te imprezy oraz na pomoc ofiarom różnych
kataklizmów jak trzęsienia ziemi w Gwatemali, powodzie w Polsce i Kanadzie
członkinie FPwK w Ottawie organizują często imprezy rozrywkowe takie jak bale,
"Andrzejki", "Wieczory brydżowe", sprzedaż wypieków, sprzedaż książek, biletów
na koncerty itp.
Za swoją działalność społeczną na niwie misyjnej, ( poza działalnością w FPwK)
Zofia Zawidzka otrzymała Krzyż Papieski "Pro Ecclesiam et Pontifice". Ponadto 12
członkiń FPwK zostało odznaczonych odznaką "Trillium" przez Ontaryjskie
Ministerstwo Obywatelstwa i Kultury a 17 pań w Ottawie otrzymało Ontario
Volunteer Service Awards.[262] . Wszystkie organizacje polonijne Okręgu
Stołecznego oraz Ambasda RP ufundowały nagrody na ten konkurs. |