HUMOR 

To trzeba usłyszeć

Dalej...

Naukowiec z USA sfałszował badania o lekach przeciwbólowych

Prominentny specjalista anestezjolog sfingował dane użyte w swoich publikowanych szeroko pracach, które ukazywały korzyści ze stosowania środków przeciwbólowych produkowanych przez znane amerykańskie koncerny.
Naukowiec, dr Scott S. Reuben, zatrudniony w Baystate Medical Center w Springfield w stanie Massachusetts, fałszował dane do prac publikowanych w latach 1996-2008 w periodykach z dziedziny anestezjologii. Reklamowały one takie popularne w USA leki przeciwbólowe jak: Vioxx, produkowany przez Merck & Co., oraz Bextra wytwarzany przez Pfizer Inc. Oba są już wycofane z rynku. Reuben dowodził też korzyści z zażywania takich leków jak Celebrex i Lyrica, produktów Pfizera.
Reuben napisał też do federalnej Agencji Kontroli Leków, aby nie zabraniała używania wspomnianych leków, gdyż są bezpieczne i skuteczne. Jak się okazało, jego badania i wystąpienia publiczne były opłacane przez Pfizera.
Prasa amerykańska podaje co jakiś czas podobne przykłady korumpowania naukowców przez koncerny farmaceutyczne. Niedawno poinformowano, że wielu profesorów medycyny na renomowanych uniwersytetach pracuje na boku jako płatni konsultanci dla tych koncernów.
Tomasz Zalewski PAP

Aresztują "Iwana Groźnego", strażnika obozu zagłady

Prokuratura w Monachium wystawiła nakaz aresztowania mieszkającego w USA 88-letniego Johna Demjaniuka, byłego strażnika obozu zagłady w Sobiborze - powiedział rzecznik prokuratury Anton Winkler.
Nakaz wydano w związku z zarzutami o współudział Demjaniuka w zamordowaniu 29 tysięcy europejskich Żydów w Sobiborze pomiędzy marcem a końcem września 1943 r.
Prokuratura pracuje z niemieckim rządem federalnym nad wnioskiem do USA o ekstradycję mieszkającego w Ohio Demjaniuka. - Kiedy tylko znajdzie się on w Niemczech możliwe będzie przedstawienie aktu oskarżenia - powiedział Winkler.
Według Centrali Ścigania Zbrodni Nazistowskich w Ludwigsburgu istnieją dokumenty oraz zeznania świadków, z których wynika, że Demjaniuk osobiście kierował transporty Żydów do komór gazowych w Sobiborze.
Śledczy ustalili, że Demjaniuk był członkiem komanda SS, które zajmowało się wyłapywaniem i eksterminacją Żydów w Generalnej Guberni. Oprócz obozu w Sobiborze służył też jako strażnik w obozach na Majdanku, w Treblince i Flossenburgu. Dawni więźniowie twierdzą, że był nazywany "Iwanem Groźnym".
Podejrzany nie przyznaje się do zarzutów zbrodni nazistowskich, twierdząc, że służył w Armii Czerwonej i dostał się do niewoli niemieckiej w 1942 roku.
Po wojnie Demjaniuk trafił do obozu dla uchodźców w Monachium. W 1952 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako robotnik w fabryce samochodów.
Dwukrotnie pozbawiano go obywatelstwa USA. W 1986 r. został wydany Izraelowi w związku z oskarżeniem o udział w zagładzie Żydów. Został skazany na śmierć w procesie dotyczącym czynów, których miał się dopuścić w czasie, gdy był strażnikiem w obozie w Treblince. Jednak Sąd Najwyższy Izraela uchylił ten wyrok, uzasadniając, że nie ma wystarczających dowodów, iż oskarżony był osławionym "Iwanem Groźnym".
Demjaniuk wrócił po tym wyroku do Stanów Zjednoczonych.
Jego rodzina od lat twierdzi, że stan zdrowia Demjaniuka uniemożliwia mu udział w procesie, a tym bardziej ekstradycję do Niemiec.
Na początku marca syn Demjaniuka, John powiedział niemieckiemu dziennikowi "Bild", że jego ojciec jest "bardzo niedołężny". Cierpi na chorobę krwi i szpiku kostnego, z powodu której kilka razy na miesiąc potrzebuje hospitalizacji i transfuzji krwi. Gdyby został wydany do Niemiec, musiałby mieć zapewnioną opiekę lekarską przez całą dobę.
- Nie sądzę, by mój ojciec wytrzymał proces - powiedział John Demjaniuk junior. Dodał, że głęboko wierzy w niewinność swego ojca.
Anna Widzyk PAP

Książę Karol naciąga ludzi na kupno podejrzanej mikstury?

Następca brytyjskiego tronu książę Walii Karol został oskarżony o to, że jest naciągaczem, ponieważ pod szyldem swojej firmy Duchy Originals wypuścił na rynek miksturę do detoksykacji, która nie posiada żadnych właściwości medycznych.
Księcia oskarżył Edzard Ernst, pierwszy w Wielkiej Brytanii profesor specjalizujący się w medycynie alternatywnej i niekonwencjonalnej, zajmujący się oceną jej efektów - donoszą brytyjskie media.
Według Ernsta nie ma żadnych medycznych dowodów na działanie tego produktu, a "książę Karol pogłębia ogólnie zły stan zdrowia społeczeństwa sugerując, iż można sobie dogadzać, po czym zażyć jego miksturę i wszystko znów będzie OK.".
Firma Duchy Originals produkuje m.in. herbatniki i dżemy ze składników nieskażonych sztucznymi nawozami. Firma twierdzi też, że jej ziołowa nalewka (Duchy Herbals' Detox Tincture) "w naturalny sposób wspomaga organizm w procesie trawienia i usuwania toksyn".
- W okresie kryzysu finansowego książę Karol wykorzystuje naiwność opinii publicznej, by samemu odnieść korzyści finansowe - oświadczył profesor Ernst, który pracuje na uniwersytecie w Exeter.
Mikstura produkowana przez firmę księcia Walii składa się z karczochów i dmuchawca (mniszka lekarskiego). Za 50-mililitrową butelkę trzeba zapłacić 10 funtów (ok. 50 zł). Zdaniem profesora karczochy obniżają cholesterol, ale dmuchawiec nie ma żadnych właściwości leczniczych.
Dyrektor Duchy Originals Andrew Baker powiedział, że nalewka nigdy nie była opisywana jako lekarstwo na jakąkolwiek chorobę. Nie jest też produktem żadnych przesądów, szarlatanerii, ani fikcji.
Książę Karol od lat prowadził akcję na rzecz alternatywnej medycyny, zwłaszcza homeopatii. Jest też przeciwnikiem genetycznie zmodyfikowanej żywności i nanotechnologii. Broni wizji społeczeństwa, której elementami jest organiczne rolnictwo, gospodarka oparta na lokalnych produktach i tradycyjnej architekturze
PAP

Dalej...

W cyklu Podróż dookoła Polski - ciekawe miejsca... przybliżamy najpiękniejsze regiony w Polsce- te znane i mniej znane. Opowiadamy historię pięknych polskich miejsc, ale ponieważ Polska to nie porośnięty puszczą skansen, lecz rozwijający się dynamicznie, nowoczesny kraj to pokazujemy też jak wyglądają różne zakątki Polski dziś.

INDEX

Dzisiaj Elbląg

ELBLĄG

Początki miasta Elbląg przypadają na rok 1237. Wówczas to nad brzegiem rzeki Elbląg Krzyżacy założyli zamek obronny. Wokół niego wyrosła osada handlowa. W 1246 roku otrzymała ona prawa miejskie, lubeckie. W Elblągu znajdowała się wówczas siedziba krajowych mistrzów Zakonu Krzyżackiego. W XIV wieku Elbląg był ważnym ośrodkiem portowym, należał do związku miast hanzeatyckich. O zamożności dawnych Elblążan świadczą wyniki prac wykopaliskowych, prowadzonych na Starym Mieście. Archeolodzy wydobywają tysiące wyrobów z bursztynu, ceramiki, szkła, metali itp. Są one dowodem na istnienie ożywionych kontaktów handlowych mieszkańców dawnego Elbląga m.in. z Niemcami, Skandynawią, Anglią, Niderlandami.

Panorama Elbląga

Ważną datą w historii miasta było jego przystąpienie w 1440 roku, do Związku Pruskiego. Po bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku Elblążanie złożyli hołd królowi Polskiemu Władysławowi Jagielle, ofiarowując mu zdobyty zamek krzyżacki. Jednakże dopiero po pokoju Toruńskimw1466 roku Elbląg wszedł w skład państwa polskiego. Miasto otrzymało liczne przywileje od królów polskich, stało się ważnym portem morskim. Wojny jakie przetoczyły się przez te tereny w XVI i XVII w przyniosły zarazy, grabieże i kontrybucje.
Po I rozbiorze Polski w 1772 roku Elbląg został wcielony do państwa pruskiego. Ożywienie miasta nastąpiło w XIX wieku. Elbląg znalazł się na szlaku kolejowym. Do eksploatacji przekazany został kanał Ostródzko-Elbląski. Powstały zakłady, m.in. browar, fabryka cygar, lokomotyw i samochodów. Szczególne znaczenie dla miasta miała jednak stocznia, założona przez Ferdynanda Schichau. W Elblągu budowano m.in. torpedowce, łodzie podwodne i lokomotywy.

Dalej

Dzisiaj rozdział I książki prof. Marii Anny Jarochowskiej zatytułowanej "Poza gniazdem. Wizerunki emigrantki polskiej w Kanadzie w XX wieku". Książkę można nabyć  w biurze "CZASU".

CZĘŚĆ TRZECIA : W organizacji

Rozdział VI  Ogniwo nr 8 - Ottawa

"Ogniwo nr 8 Federacji Polek w Kanadzie powstało 11 września 1964 roku, gdy przyjechała do Ottawy dr. Krystyna Zurowska, członek Zarządu Głównego Federacji i zwróciła się do Ewy Konopackiej z sugestią założenia go w Ottawie. Początkowo były tylko cztery członkinie : Ewa Konopacka, Weronika Ramik, Regina Forester i Józefa Czerwińska. Nie było zarządu, tylko wspólne plany, decyzje i praca. Dopiero jak doszło więcej członkiń powstał zarząd."[260] W taki to mało formalny sposób zawiązało się w Ottawie ósme z kolei Ogniwo FPwK. W podobny zresztą sposób zawiązywały się i inne Ogniwa Federacji, ponieważ zwykle kobiety chętne do pracy społecznej miały własne obowiązki domowe, a przy tym często i małe dzieci, więc przeważnie, aby pogodzić swoje chęci współpracy na rzecz Polonii z prozaicznymi zajęciami domowymi, zebrania odbywały w prywatnych mieszkaniach lub domach członkiń.

Członkinie założycielki Ogniwa nr 8 w jednym z pierwszych swoich planów zdecydowały, o udziale w pracach KPK a także w kobiecych organizacjach kanadyjskich. Współpracę z Ottawa Council of Women nawiązały niemal natychmiast i już od 1965 roku miały tam swoją stałą delegatkę. Ponadto Teresa Miszkiel i Regina Forester były przez pewien czas wice- przewodniczącymi Council of Women, a Wera Ramik i Elżbieta Kołodziej pełniły w tej organizacji różne ważne funkcje.

Oprócz tego Ogniwo Ottawa zostało członkiem Citizenship Council i od tej chwili do obowiązków jego członkiń należy do dziś, gdy przychodzi jego kolei, podejmować nowych obywateli Kanady podwieczorkiem i serdecznym słowem. Dzięki kontaktom Ogniwa z Citizen's Committee członkinie Ogniwa wspierały wysiłki tego Komitetu Obywatelskiego w udzielaniu pomocy i mieszkania rodzinom polskim, które właśnie przybyły do Kanady. W latach 80-tych, po-solidarnościowych, była to bardzo intensywna praca. Korzystając z faktu że Ogniwo nr 8 znajduje się w stolicy Kanady, w okresie stanu wojennego w Polsce, Federacja, a szczególnie jej dwie członkinie Mirosława Gawalewicz i Ludwika Rzepecka organizowały protestacyjne pochody w stolicy.

Fala uciekinierów, która następnie przybyła do Kanady była także wspomagana przez FPwK, która włączyła do prac KPK i SPK sponsorujących uciekinierów w tymczasowych obozach europejskich. Ogniwo nr 8 sponsorowało matkę z córką, którym następnie znalazło mieszkanie, pracę i udzielało początkowo pomocy finansowej. W roku 1991 Mirosława Gawalewicz za swoja pracę społeczną odznaczona została Orderem Kanady

Innym kierunkiem działalności Ogniwa było organizowanie odczytów o Polsce , otwartych dla całej społeczności ottwaskiej. Czasami połączone one były z wystawami eksponatów polskich lub mini-bazarami w których sporo miejsca zajmowała sztuka ludowa i eksponaty artystyczne polskie.

W roku 1975 sukcesem Ogniwa było wprowadzenie języka polskiego jako credit cours w niektórych szkołach kanadyjskich w Ottawie. Odznaczyły się w tych pracach Józefa Król, Danuta Krzaniak i Natalia Jeffreys. Józefa Król była następnie przez wiele lat akredytowaną wykładowczynią języka polskiego na poziomie klasy 10tej i 11tej.

Dalej...