Monte Cassino to nazwa wzgórza o wysokości niewiele ponad 500 m npm w Apeninach Środkowych, pomiędzy Rzymem i Neapolem. U jego podnóża powstało miasto Cassino, a na szczycie dumnie stoi klasztor Benedyktynów. Dla Polaków Monte Cassino to miejsce znaczące, gdyż znajduje się tu cmentarz polskich żołnierzy walczących w czasie II wojny światowej.

Bitwa pod Monte Cassino (zwana także Bitwą o Rzym) - to seria bitew pomiędzy wojskami alianckimi a Wehrmachtem. Niemcy, zdając sobie sprawę ze strategicznego znaczenia wzgórza Monte Cassino, zbudowali na nim (i sąsiednich wzniesieniach) pas umocnień, zwany linią Gustawa. Podejmowane kilkakrotnie próby zdobycia wzgórza (od stycznia 1944 r.) spełzły na niczym, żadnego efektu nie przyniosły także bombardowania lotnicze. Droga na Rzym była zamknięta.

Pierwszy atak 2. Korpusu Polski pod dowództwem gen. Andersa rozpoczął się 11 maja. Żołnierze mieli ciężkie zadanie. Atakowali w niemal nieosłoniętym terenie, naszpikowanym minami, pod niemieckim ostrzałem z nadzwyczaj zmyślnie rozmieszczonych bunkrów. Pierwszy atak poniósł dotkliwe straty, bowiem nie udało się utrzymać kluczowych pozycji jak wzgórza "593", czy "Widmo", ale umożliwił Brytyjczykom wyparcie Niemców z dolnej części wzgórza Klasztornego i miasta Cassino.

Drugi atak (rozpoczęty 17 maja) wreszcie przyniósł przełom. Polskie wojska wyparły po ciężkich walkach niemiecką 1. Dywizję Spadochronową "Hermann Goering" z zajmowanych pozycji. Nad ranem patrol 12. Pułku Ułanów Podolskich, pod dowództwem ppor. Kazimierza Gurbiela wkroczył do ruin klasztoru. Tymczasem francuski Korpus Ekspedycyjny dokonał znacznych postępów na zachód od Doliny Liri i zmusił Niemców do odwrotu na Linię Hitlera.

17 maja 1944 roku dywizje II korpusu Polskiego rzuciły do ataku na Monte Cassino wszystkie swoje odwody uzupełnione nawet o kierowców, mechaników samochodowych oraz oficerów sztabowych. Rozpoczęła się ostatnia faza bitwy o punkt otwierający drogę ku sercu Włoch. Centymetr po centymetrze żołnierze wypierali z okolicznych wzgórz niemieckich obrońców spychając ich z umocnień. Wobec groźby okrążenia gdy Polacy zdobywali jeden po drugim umocnienia Niemcom pozostał tylko odwrót z klasztoru i 18 maja o godzinie 10.30 patrol 12 Pułku Ułanów Podolskich zatknął na ruinach klasztornych polską flagę a 3 Dywizja Strzelców Karpackich połączyła się z brytyjskim XIII Korpusem, tym samym Polacy po krwawym boju przerwali obronę na linii Gustawa otwierając nacierającym wojskom alianckim drogę do Rzymu.

Polskie walki pod Monte Cassino były niezwykle krwawe. W natarciu zginęło 1000 żołnierzy, a ponad 3 tysiące zostało rannych. Niemcy swoje straty w okresie od 11 do 15 maja 1944 r. oceniali na 11 tys. zabitych, rannych i zaginionych.

Zdobycie Monte Cassino przez 2. Korpus Polski zostało wysoko ocenione przez aliantów. Nadano im jako odznakę honorową tzw. tarczę krzyżowców brytyjskiej 8 Armii. Była ona noszona na prawym rękawie munduru żołnierzy 2. KP.

18 maja 1944r po zdobyciu Monte Cassino gen. Mark Clark (dowódca 5. armii amerykańskiej) stwierdził:
„Korpus Polski, wspaniała formacja bojowa, sprawił to, czego nie potrafiliśmy wszyscy – zdobył Monte Cassino”.


 Tutaj obejrzyj zdjęcia na LinkPolonia i dodaj swoje komentarze.

Łucja Herrmann i Mirosłąw Szarek

Łucja Herrmann i Roman Papalski

 

Józef Biernacki wygłasza prelekcje o Janie Pawle II
 

Stanisława Krzywdzinska recytujaca wiersz "Polegli na Monte Cassino"


 Tutaj obejrzyj zdjęcia na LinkPolonia i dodaj swoje komentarze.