Na naszym portalu internetowym Polonijny Biuletyn Informacyjny w Winnipegu ogłaszać będziemy konkursy w których można będzie wygrać atrakcyjne nagrody. Wystarczy odpowiedzieć na proste pytania dotyczące materiałów publikowanych w naszym biuletynie, więc stały czytelnik nie będzie miał trudności z odpowiedzią na pytania konkursowe. Zapraszamy do zabawy.  

Pierwsze trzy osoby, które prześlą e-mail z poprawną odpowiedzią na zadane pytania wygrywają koszulki firmowe naszego Polonijnego Biuletynu Informacyjnego w Winnipegu!

Pytanie konkursowe brzmi:

Kto jest założycielem firmy Challenger Manufacturing Ltd., czym zajmuje się ta firma, z jakimi znanymi firmami o polskich korzeniach współpracuje Challenger Manufacturing Ltd.?

HUMOR

Kobiety na wesoło

Kliknij "Play" aby oglądać

       Marian Jaworski jest Prezesem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół ósmą kadencje z rzędu. Towarzystwo Sokół zajmuje się różnymi działaniami na rzecz społeczności polonijnej w Winnipegu. Ostatnio mieliśmy okazje uczestniczyć w: koncercie Kabaretu Masztalcy i zespołu Krywań, którego Sokół był współorganizatorem i corocznym kuligu. Dziś z prezesem Marianem Jaworskim rozmawiać będziemy właśnie o tym czym zajmuje się PTG Sokół.

Jest Pan prezesem PTG Sokół już od wielu lat a kiedy zaczął Pan działać w organizacjach polonijnych?
Z Polski do Kanady przyjechałam wiele lat temu to było w 1974 roku, byłem wtedy młodym chłopcem. Grałem w piłkę właśnie w drużynie Sokoła trzy sezony i należałem do organizacji. Potem życie tak się toczyło, że miałem ważniejsze obowiązki jak szkoła, praca i dłuższy czas członkiem Sokoła nie byłem. W wieku chyba 35 lat znowu miałem więcej czasu i przypomniałem sobie o Sokole, że trzeba wrócić. Byłem członkiem 2 lata, następnie zostałem Imprezowym. W referacie Imprezowym byłem 5 lat i kolejno pracowałem w różnych komitetach, byłem delgatem do KPK wiele lat a także vice prezesem Sokoła 3 lata. Staż i doświadczenie miałem coraz większe i w 2001 roku wybrano mnie na prezesa Sokoła.

Prezesem Sokoła został Pan wybrany na kolejny rok. Wszyscy wiedzą, że jest to działalność pochłaniająca dużo czasu. Z jakich dotychczasowych osiągnięć jest pan zadowolony?
Zostałem wybrany prezesem na kolejną kadencje, jest to już ósma kadencja a ja uważam, że jeśli liderem jest zbyt długo jedna osoba to członkowie tracą zainteresowanie. Tym razem ja już nie kandydowałem chciałem odpocząć, oczywiście pracować w organizacji, ale bez odpowiedzialności jaka wiąże się z funkcja prezesa. Nie udało mi się jednak uniknąć tych obowiązków.

Jakie ma pan i organizacja plany na rok 2008?
Dostaliśmy dużo komputerów i chcemy zorganizować wiosną kursy komputerowe, dla seniorów w języku polskim a kto będzie chciał również w angielskim bo instruktorów mamy i w takim i takim języku.
W czerwcu  pierwszy raz planujemy Dni Sokoła 7-8 czerwca. Będą one odbywać się w Garden City.
Chcemy nadal pomagać młodym ludziom, którzy tańczą w zespole Sokół.
Planujemy też zorganizowanie dla chętnej młodzieży gimnastyki artystycznej i gimnastyki akrobatycznej. Instruktorem ma być osoba wykwalifikowana, która trenuje w tym kierunku młodzież na Unwersytecie Manitoba. Rozmowy na temat prowadzenia przez Sokół gimnastyki artystycznej i akrobatycznej trwają już jakiś czas. Odpowiedniej sali w budynku Sokoła nie mamy, ale będziemy ją wynajmować.
Prowadzimy rozmowy z harcerzami z Arturem Winogrodzkim, którzy być może w Sokole będą mieli swoją siedzibę. Sokół jest otwarty dla młodzieży zawsze jeśli tylko zechcą to  zapraszamy.

Zorganizowanie każdej imprezy wymaga dużo czasu na przykładzie ostatniego koncertu proszę opowiedzieć jakie działania podejmowano by do występu doszło. Kto oprócz Pana zajmował się organizowaniem koncertu kabaretu Masztalskich i zespołu Krywań w Winnipegu ?
Organizatorem byli: PTG Sokół, Radio Polonia i Resteuracja Polonez.

Jakie osoby kryją się konkretnie za organizacjami, które pan wymienił?
Tak, to konkretni ludzie starali się by można było gościć w Winnipegu Masztalskich i Krywań i muszę powiedzieć, że wcale nie jest to łatwe. Cieszy jednak zadowolenie publiczności, która na koncert przyszła. Zająłem się tym ja, Pan Ireneusz Lemans oraz Bogdan Jabłoński. Wszystkie dotychczasowe koncerty organizowaliśmy właśnie w takim składzie a ten był szósty z kolei. Wszystkie te koncerty odbywaj się pod przewodnictwem Sokoła. Radio Polonia udostępnia media a Restauracja Polonez zapewnia gościom wspaniały posiłek.

Czyj to był pomysł by zaprosić tych artystów do Winnipegu i co trzeba zrobić by do koncertu się odbył?
Sokół od wielu już lat ma stały kontakt z panem Krzysztofem, który jest impresario większości artystów koncertujących na terenie Ameryki. To on prowadzi rozmowy z artystami czy też ich menadżerami i ustala wszystkie szczegóły. Przeważnie artyści jadą trasą od Chicago do Toronto a później: Mississaga, Thunder Bay, Winnipeg, Calgary, Edmonton, Vancouver...   Kiedy jest już po ustaleniach z konkretnymi artystami pan Krzysztof przedstawia nam propozycje i wtedy się zaczyna. Spotykamy się w trzech i zastanawiamy się na ile jest to grupa artystów, która wśród Polonii Winnipegu ma zainteresowanie. Zapada decyzja, że warto się zająć organizacją koncertu, dla konkretnych artystów i wtedy my też prowadzimy negocjacje z Krzysztofem, które głównie dotyczą strony finansowej całego przedsięwzięcia. Strona finansowa często jest barierą, która powoduje, że nie podejmujemy ryzyka organizacji koncertu. Duże koszty koncertu dyktują wysoką cenę biletów i jest ryzyko, że nie będzie chętnych na taki koncert. Tym razem zaryzykowaliśmy myśląc - Masztalscy, Krywań są popularni i zdecydowaliśmy, że spróbujemy może bilety sprzedamy. Skontaktowaliśmy się z Krzysztofem a on wyznaczył dzień i ustaliliśmy godzinę. Zespoły w weekendy grają w większych miastach a u nas są po drodze.

Jakie cele przyświecają organizatorom  koncertów tego ostatniego, ale i poprzednich?
Korzyści organizatorzy nie mają żadnych a niejednokrotnie nawet dokładamy gdyż ilość sprzedanych biletów nie pokrywa kosztów organizacji koncertu. Satysfakcja z tego, że Polonia ma okazje na żywo zetknąć się z kulturą polską, że może i chce spędzić czas razem jest ogromna i jest zapłatą nieocenioną. Organizacja Sokół między innymi stawia sobie właśnie takie zadanie : przybliżać Polakom na emigracji kulturę polską, umożliwić kontakt z artystami polskimi  i ogromnie cieszy nas kiedy ludzie przychodzą i bawią się dobrze. Kiedy na tydzień przed koncertem sprzedanych biletów było zaledwie 147 byliśmy zrezygnowani, ale udało się sprzedać jeszcze trochę tych biletów. Obaw było dużo jak przy organizacji każdej imprezy. Występ Kabaretu Masztalscy i grupy Krywań w opinii, publiczności jaką słyszałem po koncercie był udany. Zresztą wystarczyło tam być by przekonać się  jaka gorąca atmosfera panowała wtedy w sali. Artyści wspaniale bawili publiczność dużo powyżej naszych wyobrażeń tak bym to powiedział. I zapraszam Polonię bo jest nas tak dużo w Winnipegu, że gdyby każdy poszedł na koncert nawet raz na pięć lat to nie martwilibyśmy się o sprzedaż biletów.

 Co pana zdaniem jest siłą Polonii w Winnipegu, a co jej najsłabszym punktem?
Ludzie, którzy mają rodowód polski nie zapominają o tym i to jest siła Polonii nie tylko w Winnipegu nie musimy się wstydzić swojego pochodzenia jest przecież dużo powodów by być dumnym z tego, że jest się Polakiem. Młodzi to przyszłość Polonii jednak nie mamy ich zbyt wielu w naszym środowisku. Nie ma już emigracji w takim stopniu jak dawniej a młodzi ,którzy tu się urodzili a są z pochodzenia Polakami często wywodzą się z rodzin mieszanych gdzie jedno z rodziców nie jest Polakiem i wtedy trudniej jest w takiej rodzinie kultywować polskie tradycje narodowe. Jednak muszę powiedzieć, że mamy wspaniałą utalentowaną młodzież, którą widać i w naszym środowisku i w Winnipegu. Osiągają sukcesy i z tego należy się cieszyć. Tempo życia to ta słabsza strona bo mamy dużo mniej czasu niż kiedyś. Czas jest potrzebny jeśli się chce  coś robić dla Polonii. Bardzo bym chciał by było coraz więcej tych, którzy ten czas zechcą znaleźć.

  Za rozmowę dziękuje Jolanta Małek  Polishwinnipeg.com
 

Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej Władysław Lizoń spotkał się w ubiegłym tygodniu z Premierem Kanady Stephenem Harperem by osobiście wyrazić Premierowi i Jego Rządowi podziękowanie za podjęcie przełomowej decyzji zniesienia wiz dla Polaków odwiedzających Kanadę.
W sobotę 1 marca 2008 r., w Polskim Centrum Kultury im. Jana Pawła II w Mississaudze, Minister Obywatelstwa i Imigracji p.Diane Finley ogłosiła ten ważny komunikat polonijnej społeczności.
       Prezes Władsław Lizoń wyjaśnił, na czym polegają zmiany prawne wynikające z tej ważnej decyzji dla Kanadyjczyków o Polskich korzeniach, dla ich rodzin i przyjaciół w Polsce, którzy zamierzają odwiedzić Kanadę, swobodnie podróżować, odwiedzać krewnych, prowadzić biznesy, czy spędzać święta i wakacje w tym pięknym kraju.

Jason Kenny, Władysław Lizon i Premier Kanady Stephen Harper

Władysław Lizoń złożył jednocześnie obietnicę pomocy i wsparcia Rządowi
Kanadyjskiemu przez Kongres Polonii Kanadyjskiej, jeżeli kiedykolwiek w
przyszłości przepisy imigracyjne zostaną przekroczone przez nowoprzybyłych lub niewłaściwie przez nich interpretowane. Dziękując Panu Premierowi, Władysław Lizoń skorzystał również z okazji, aby poruszyć następujące sprawy:

•  Problemy Polskich Weteranów Wojennych

• Udział Kongresu Polonii Kanadyjskiej w budowie Pomnika Pamięci Ofiar Komunizmu w Ottawie

• Zbliżające się obchody: 150-tej rocznicy Polskiego osadnictwa w Wilnie na  Kaszubach w Kanadzie

• 75-tej rocznicy powstania Kongresu Polonii
    Kanadyjskiej,

• jak również 100-nej rocznicy Polskiego Osadnictwa  w       Windsor,Ontario.

Prezes Władysław Lizoń zaoferował również Panu Premierowi swoją pomoc w opracowaniu i organizacji jakichkolwiek z wyżej wymienionych oraz przyszłych spraw i wydarzeń dotyczących polsko-kanadyjskiej społeczności.

Wladyslaw Lizon, President of the Polish Canadian Congress met with the
Right Honourable Stephen Harper last week. The focus of the visit was to
personally thank him and his government for their courageous decision to
revoke the necessity of Polish citizens acquiring a visa when visiting
Canada.  On Saturday March 1, 2008, Honourable Diane Finley - Minister of Citizenship and Immigration announced the change to this immigration requirement at the Pope John Paul II Cultural Centre in Mississauga, Ontario.

Wladyslaw explained how this change in legislation is a monumental occasion for all Canadians of Polish heritage as it will allow their family and friends from Poland to travel freely for the purpose of visiting relatives, conducting business, and enjoying a holiday here in our beautiful country. At the same time, Mr. Lizon also committed the Congress' support in assuring that future visitors from Poland understand their obligations when entering Canada and will also work to ensure that the immigration system is not abused.

Along with thanking the Prime Minister, Mr. Lizon also took the opportunity
to discuss the following issues:

• Concerns related to the Polish War Veterans

• The Polish Congress' commitment to the Victims of Communism Memorial in Ottawa

• Upcoming events in celebration of the 150th anniversary of the first Polish Settlement in Canada,

• the 75 anniversary of the Canadian-
     Polish Congress,

• as well as, the 100th anniversary of the Polish community in Windsor, Ontario.
  
  Mr. Lizon also offered the Prime Minister assistance when reviewing these and other future matters in relation to the Polish Canadian community
  
   

Arcydzieło Haendla w Winnipegu

"Mesjasz" według Georga Friedricha Haendla zabrzmiał 16 marca w Winnipegu w niezwykłym wykonaniu .

Autorem niecodziennego opracowania dzieła Haendla jest Tadeusz Biernacki wybitny dyrygent, pianista, pedagog, a także kompozytor. Tadeusz Biernacki jest Dyrygentem Manitoba Opera oraz Dyrektorem Chóru Manitoba Opera, Dyrektorem Muzycznym Royal Winnipeg Ballet, Dyrygentem i Dyrektorem Muzyczny Saskatoon Opera a także od 1980 roku Dyrektorem Muzycznym Zespołu Sokół. Soliści tego koncertu to:

Kinga Mitrowska- sopran. Polka urodzona w Montrealu, ukończyła z wyróżnieniem Akademie Muzyczną im. F. Chopina Warszawie. Słynny polski dyrygent Stefan Rachoń zachwycony był śpiewem Kingi w roli Adeli w "Zemście Nietoperza" Straussa, która śpiewała role Violetty w Trawiacie" na scenach operowych w szeregu polskich miast i została zaproszona do śpiewania w koncercie galowym wraz z międzynarodową  gwiazdą operową Teresą Żylis-Garą.Nagrodzona Odznaką Zasłużonej dla Kultury Polskiej.

łucja Herrmann- alt. Ukonczyla Akademię Muzyczną im. Karola Lipinskiego we Wroclawiu na Wydziale Wokalno-Aktorskim, w klasie śpiewu Solowego znanej warszawskiej śpiewaczki Haliny Słonickiej w roku 1994. W 1994 roku została finalistką Konkursu Wokalnego im. Alfredo Krausa w Las Palmas de Gran Canaria w kategorii oratoryjnej. W lipcu 2006 przyjechała do Winnipeg. Tu współpracuje z zespołem “Sokół” i  Manitoba Opera Choir (“Fledermaus” J. Strauss , “Otello” G. Verdi).

Michał Kowalik- tenor. Urodził w Częstochowie w Polsce. Od najmłodszych lat interesował się muzyką zwłaszcza kościelną, liturgiczną. Pierwszy raz wystąpił publicznie mając lat 8. W styczniu 2003 zaczął śpiewać w „Rzemieślniczym Męskim Chórze Pochodnia”. Rozpoczęta w tym roku przygoda z muzyką chóralną rozpaliła w nim miłość do muzyki klasycznej. W marcu 2007 wziął udział wraz z „Manitoba Opera Chorus” w przedstawieniu „Belle Voci”. Obecnie przygotowuje się do udziału w „La Traviata’’ oraz „35th Anniversary Celebration Concert”.

Krzysztof Biernacki- urodził się w Polsce w Świdnicy na Dolnym Śląsku. Od 2005 roku Dr. Biernacki jest profesorem sztuk wokalno-operowych i koordynatorem wydziału wokalistyki na University of North Florida w Jacksonville. Jako pedagog Dr. Biernacki jest również częstym jurorem na wielu konkursach i festiwalach wokalnych, a także reżyserem studenckich przedstawień operowych. 

Wysłuchanie Haendlowskiego Mesjasza w Niedziele Palmową 16 marca 2008 r sprawiło mi ogromną przyjemność!  Przede wszystkim - urzekła mnie, świeżość tego wykonania. Był to Haendel pełen muzycznej energii, blasku i melodycznego piękna.  Od pierwszej do ostatniej nuty prowadzony pewną ręką dyrygenta świadomego, że tak właśnie tę muzykę trzeba dzisiaj wykonywać. Chór Sokół połączony z młodymi, pełnymi wokalnego  temperamentu głosami Cantata Singers brzmiał tego wieczoru wyjątkowo. Doskonała artykulacja, nieskazitelna dykcja solistów Kingi Mitrowskiej, Łucji Herrmann, Krzysztofa Biernackiego to można powiedzieć mistrzostwo. Obok mistrzów śpiewu wystąpił także młody solista Michał Kowalik.  Do tego wszystkiego - pięknie grająca orkiestra, bardzo dobre prowadzenie przez panią Bogusłąwę Dittmar.

Kościół Św. Ducha  wypełniała licznie przybyła polonijna  publiczność. W niektórych przejściach dostawino krzesła dla spóźnialskich, którzy nie znaleźli miejsca w regularnych ławach. W kulminacji koncertu wykonano przebój wszechczasów "Alleluja" z oratorium Mesjasz G.F. Haendla podczas którego publiczność powstała z miejsc.  Występ  artystów zgromadzona publiczność nagrodziła burzą oklasków .

Tutaj można obejrzeć galerię zdjęć z tego niezwykłego koncertu.

Dalej...
 

PISANKI - TRADYCYJNE SPOSOBY ZDOBIENIA

Wielkanoc to najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie (obok Bożego Narodzenia) upamiętniające śmierć krzyżową i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Choć tradycyjnymi symbolami polskiej Wielkanocy są pisanki, święcone i lany poniedziałek, w zależności od regionu zwyczaje świąteczne znacznie się od siebie różnią. Bez względu na to w którym zakątku świata mieszkamy warto przygotować na to święto przepiękne ozdoby z których oczywiście na pierwszym miejscu są pisanki. Jaja wielkanocne zdobione różnymi motywami popularnie nazywamy pisankami. Najpopularniejszą i najstarszą techniką zdobienia jaj jest technika batikowa. Pisanki zdobione techniką batiku  takie warsztaty odbyły się w dniach 8 i 9 marca w Polskim Muzeum Ogniwo. Warsztaty  w Muzeum przygotowała i prowadziła pani Christine Tabbernor.

 Dalej...

Środa, 2008-03-012

TVP1 ma nową szefową  
Dorota Macieja została mianowana dyrektorem pierwszego programu Telewizji Polskiej - poinformowała rzeczniczka TVP Aneta Wrona. Dotychczas Macieja kierowała "Wiadomościami" TVP1.   
PAP

     Dalej...

Związek zawodowy pielęgniarek podpisał porozumienie z rządem prowincjonalnym zakładające 10% podwyżkę płac. Dzięki nowemu kontraktowi pielęgniarki w Manitobie znajda się na 4 miejscu w Kanadzie jeśli chodzi o wysokość płac. Przedstawiciel Kanadyjskiej Federacji Podatników Adrienne Batra uważa że tak wysoko podwyżka będzie miała wpływ na inne grupy zawodowe a braki kadrowe z jakimi boryka się służba zdrowia, w dalszym ciągu pozostaną nie rozwiązane gdyż pielęgniarki po szkołach chcą i tak zdobywać doświadczenie w innych miastach Kanady

Rząd prowincjonalny zakomunikował, że począwszy od czerwca br. o 4% zostanie podwyższone minimum placowe w sektorze budowlanym z 18 dolarów 25 centów na 19 dolarów 50 centów na godzinę. Następne podwyżki przewidziane są na styczeń 2009 roku.

Dalej...

Dzisiaj publikujemy ósmy artykuł z serii wspomnień kombatanckich spisanych przez Kazimierza Patalasa w książce zatytułowanej Przez boje, przez znoje, przez trud-kombatanckie losy


 

Lech Fulmyk WSPOMNIENIA  spisane w lipcu 1986

Urodziłem się w 1925 roku. Ojciec był burmistrzem miasta Zambrowa, leżącego 20 km od Łomży. Tam zastała mnie wojna. Pamiętam jej pierwszy dzień. Samoloty w tych czasach były czymś nowym i wzbudzały, szczególnie wśród młodych, duże zainteresowanie. Gdy dorośli chowali się do schronów, my wchodziliśmy z chłopakami na dachy, aby lepiej widzieć przelatujące maszyny i w pierwszym momencie wojna nie wydawała się nam czymś tragicznym. 

Kilka dni po wybuchu wojny ojciec, jako burmistrz miasta, dostał od swych władz zwierzchnich polecenie ewakuacji w kierunku wschodnim. Około 14 września cała nasza rodzina, składająca się z rodziców, dwóch moich sióstr i mnie wraz z kilkoma innymi rodzinami, wyjechała do Pińska. Brat mój był w tym czasie w podchorążówce i jak się później dowiedzieliśmy, brał udział w obronie Warszawy. 17-go września dowiedzieliśmy, że Sowieci są już w Pińsku. Zapadła decyzja powrotu do domu. 

Dalej...