Na stronie naszego Biuletynu możesz złożyć życzenia swoim bliskim , znajomym, przyjaciołom... z różnych okazji: urodziny, ślub, narodziny dziecka, jubileuszu, świąt... Do życzeń możesz dodać zdjęcie, ale nie jest to konieczne (zdjęcie dodaj pod warunkiem, że jesteś jego autorem i zgadzasz się na umieszczenie go na naszej stronie) .

Życzenia prosimy przesyłać na adres: jolamalek@onet.eu

Kto składa życzenia np. Jan Kowalski

Z jakiej okazji składasz życzenia np. Z okazji 18 urodzin

 Treść życzeń

Twoje życzenia zostaną opublikowane w serwisie dopiero po akceptacji zespołu redakcyjnego w kolejnym numerze Biuletynu.

HUMOR

Funny Baby

 

W pięknych czarno białych strojach wystąpił w tańcu Szatrami Zespół Taneczny SPK "Iskry" - Winnipeg, Kanada, działający przy Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów ponad 40 lat; po raz szósty w Rzeszowie.

Władze Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" wyróżniły Złotym Medalem następujące grupy artystyczne:

- Zespół Taneczny SPK "Iskry" - Winnipeg, Kanada
- Zespół Folklorystyczny "Piastowie" - Sztokholm, Szwecja
- Zespół Pieśni i Tańca "Suszanie" - Sucha Górna, Czechy
- Zespół Pieśni i Tańca "Orlęta" - Londyn, Wielka Brytania
- Zespół Pieśni i Tańca "Karolinka" - Londyn, Wielka Brytania
- "Krakowiak" - Boston, USA
- Zespół Pieśni i Tańca "Polonez" - Cambridge, Kanada
- Polski Zespół Tańca "Polonez" - Edmonton, Kanada

Dyrektor artystyczny i choreograf zespołu Krystyna Kovach odbiera złoty medal

Gratulacjemy  wszystkim członko zespołu S.P.K. Iskry

Wywiad z członkami zespołu S.P.K. Iskry w następnym Biuletynie.

 W pierwszym tygodniu Folkloramy, od 3. do 9. sierpnia,  otwarty był pawilon  „Warszawa” przy 1364 Main Street. Całością w tym roku koordynował Tom Malkiewicz jego asystent to Dorota Praski. Kierownictwo nad barem objęła Lucy Grenjuk, dania przygotowywane były przez: Teresę Wiebe i Jana Leszczyńskiego. Podziwiać też można było piękną wystawę przygotowaną przez Wandę Slowik, za program artystyczny odpowiedzialni to: Andrea Piotrowski i Krystyna Kovach. Sprawy finansowe prowadziła Rose Ann Seymour, grupami turystycznymi zajmował się Greg Romaniuk. Ambasadorzy tegorocznej Folkloramy : seniorzy- Dorota Greniuk i Jacek Klamer a juniorzy- Magda Pawlak Matthew Bzura. Nie wszystkich tu wymieniłam gdyż organizacja tak dużej imprezy to również sztab ludzi, którzy dbają by odwiedzający Pawilon Warszawa chcieli za rok znów przyjść na to ciekawe widowisko.

Wszyscy goście byli witani z polską gościnnościa, serdecznie i z uśmiechem

Więcej zdjęć w galerii

W tym roku, w ostatnim tygodniu lipca Opera w Saskatoon wystawiła operę "Rigoletto" Giuseppe Verdi'ego. Jest to jedna z jego bardziej znanych oper. Któż nie zna arii Księcia "La Donna e mobile ..."  co znaczy  "Kobieta zmiennĄ jest ..." czy popisowej arii jednej z głównych bohaterek, Gildy "Caro nome ...".

W tegorocznej produkcji w głównych partiach wystapili: Rigoletto - Gregory Dahl, baryton pochadzacy z Winnipegu, Gilda - Lambruda Papas, sopran oraz Książe - Christopher Bangochea, tenor. W mniejszych partiach wystąpili: Katarzyna Sadej jako Magdalena i Michael Uloth jako Sparafucile. Katarzyna Sadej to młoda utalentowana śpiewaczka, która urodziła się we Wrocławiu a obecnie mieszka w Kanadzie. Kasia ukończyła summa cum laude na University of Ottawa i otrzymała stopień Bachelor of Music w maju 2006. Całością dyrygował Tadeusz Biernacki, Dyrektor Muzyczny Opery w Saskatoon.

Rigoletto 1971: #6 Gualtier Malde...Caro nome. Joan Sutherland -http://ca.youtube.com/watch?v=DEb0z_Sw8pE

Łucja Herrmann
 

Amerykanie mają nowe propozycje dla Polski ws. tarczy

Szef MSZ Radosław Sikorski powiedział, że amerykański negocjator w sprawie tarczy antyrakietowej John Rood przywiózł z Waszyngtonu nowe propozycje.
Jest zbliżenie stanowisk. Jutro będziemy mieli cały dzień negocjacji - powiedział Radosław Sikorski. Dodał jednak, że nie może przesądzić ich wyniku.
Szef MSZ dodał, że strona polska "negocjuje w dobrej wierze i porozumienie jest możliwe". Dopytywany czy porozumienie jest możliwe w czwartek, Sikorski odpowiedział: "zobaczymy".
Według informacji uzyskanych przez Polską Agencją Prasową w MSZ, rozmowy mają być kontynuowane w czwartek rano.
We wtorek premier Donald Tusk zapowiadając obecną rundę negocjacji, mówił że "w tym tygodniu powinniśmy osiągnąć postęp w rozmowie ze stroną amerykańską w sprawie tarczy antyrakietowej".
Szef rządu podkreślił, że priorytetem strony polskiej jest stałe stacjonowanie w Polsce rakiet Patriot, które broniłyby polskiego terytorium na wypadek konfliktu i współpraca z Amerykanami na rzecz wzmacniania polskiej obrony przeciwlotniczej.
Wydaje się, że te argumenty zostały przez stronę amerykańską poważnie potraktowane - mówił Tusk.
Sam Sikorski ocenił po południu - przed wylotem z Brukseli, gdzie brał udział w nadzwyczajnym spotkaniu ministrów spraw zagranicznych UE w sprawie Gruzji - że obecna sytuacja międzynarodowa wzmacnia polskie argumenty w rozmowach z USA o tarczy antyrakietowej.
Podkreślił, że rozmowy z Amerykanami w sprawie tarczy "odbywały się grubo przed tą fazą konfliktu w Gruzji i to była wytężona, zakulisowa praca".
Dzisiaj być może zbierzemy żniwo tych wysiłków, oczywiście w nowej sytuacji międzynarodowej - dodał szef MSZ.
PAP

13-letnia Zuzanna dostała złoty medal igrzysk w Pekinie

Pierwszy złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie - zdobyła 13-letnia mieszkanka Będzina. Zuzanna Spyrka zwyciężyła w polskiej edycji międzynarodowego konkursu plastycznego "Olimpiada wyobraźni".
Jak przyznaje najmłodsza olimpijka, nagrodzona praca - wioślarze płynący w stronę znicza olimpijskiego - ma symbolizować równość. Wszyscy ludzie niezależnie od koloru skóry i wyznania są tak samo ważni. Dlatego powinni razem dążyć do celu, wspólnie można osiągnąć o wiele więcej - mówiła zwyciężczyni.
Mama medalistki nie kryła wzruszenia, że jej córka, w tak młodym wieku sięgnęła po olimpijskie złoto.
W gronie nagrodzonych znalazło się 30 dzieci z 18 krajów. Polka otrzymała złoty medal z rąk Otylii Jędrzejczak. 
IAR

Dalej...

Bush do Rosji: ryzykujecie stosunki z USA

Prezydent USA George W. Bush w ostrych słowach ostrzegł Rosję, że poprzez akcję zbrojną w Gruzji naraża na szwank swe stosunki z USA i z Zachodem. Podkreślił też poparcie Stanów Zjednoczonych dla niepodległości Gruzji i zażądał wpuszczenia międzynarodowej pomocy humanitarnej do Osetii Południowej.
George W. Bush powiedział, że według otrzymywanych przez Waszyngton doniesień wojska rosyjskie - wbrew deklaracjom Moskwy - nadal prowadzą operacje w Gruzji.
Stany Zjednoczone oczekują, iż Rosja przerwie wszelką wojskową działalność w Gruzji i wycofa swoje siły, które wkroczyły w ostatnich dniach do tego kraju - dodał.
Trwające wciąż działania Rosji dają powody do poważnych wątpliwości co do jej intencji w Gruzji i całym regionie. W ostatnich latach Rosja stara się wejść do dyplomatycznych, politycznych, ekonomicznych i wojskowych struktur XXI wieku. USA popierały te wysiłki. Teraz Rosja naraża na szwank spełnienie swoich aspiracji, podejmując w Gruzji działania, które są niezgodne z zasadami tych instytucji - powiedział Bush.
Nie sprecyzował jednak, jakie struktury ma na myśli. Rosja została przyjęta do grupy G-8 - klubu największych potęg gospodarczych świata. Nie aspiruje do członkostwa NATO ani Unii Europejskiej. Zależy jej tylko na wejściu do Światowej Organizacji Handlu (WTO), co uważa się za jedyną obecnie dźwignię nacisku na Kreml.
Aby zacząć naprawiać szkody wyrządzone w swoich stosunkach z USA, Europą i innymi państwami i odzyskać swoje miejsce na świecie, Rosja musi dotrzymać słowa i działać na rzecz zakończenia tego kryzysu - oświadczył Bush.
Podkreślił też "niewzruszone"poparcie USA dla niepodległości Gruzji.
Stany Zjednoczone popierają demokratycznie wybrany rząd w Gruzji. Nalegamy, żeby respektowano suwerenność i integralność terytorialną Gruzji - zaznaczył.
Bush poinformował, że USA wysłały do Gruzji wojskowe samoloty transportowe C-17 z pomocą humanitarną, i wezwał Rosję, aby nie przeszkadzała w dostarczeniu jej dla potrzebujących.
Oczekujemy, że Rosja wpuści wszelkiego rodzaju pomoc humanitarną. Oczekujemy, że zapewni, by wszystkie linie łączności i transportu, włącznie z portami morskimi, lotniskami, drogami i przestrzenią powietrzną, pozostały otwarte dla dostaw pomocy oraz cywilnego tranzytu - oświadczył.
Powiedział też, że "w celu okazania naszej solidarności z narodem gruzińskim" wysyła sekretarz stanu Condoleezzę Rice do Paryża, aby kontynuowała tam dyplomatyczne wysiłki na rzecz rozwiązania kryzysu. Rice ma się potem udać do Tbilisi.
PAP

Syria i Liban ustanowiły stosunki dyplomatyczne

Prezydenci Syrii Baszar el-Asad i Libanu Michel Suleiman porozumieli się co do ustanowienia stosunków dyplomatycznych na szczeblu ambasadorów - poinformowały źródła syryjskie.
Prezydenci oby krajów poinstruowali swoich ministrów spraw zagranicznych, aby podjęli konieczne działania w tej kwestii począwszy od dzisiaj - powiedział doradca prezydenta Asada.
Decyzja zapadła podczas pierwszej od ponad trzech lat wizyty przywódcy Libanu w Syrii.
Damaszek i Bejrut w lipcu w Paryżu zapowiedziały, że zamierzają ustanowić stosunki dyplomatyczne.
Syria i Liban nie miały pełnych stosunków dyplomatycznych od czasu, kiedy na początku lat 40. oba kraje uzyskały niepodległość od Francji.
Napięcia między obu krajami sięgnęły zenitu, kiedy 14 lutego 2005 roku w zamachu bombowym na ulicy Bejrutu wraz z 22 osobami zginął były premier Libanu Rafik Hariri.
O zbrodnię tę część antysyryjskich polityków libańskich podejrzewa agentów syryjskich służb specjalnych. Damaszek zaprzecza, jakoby miał związek z zamachem.
Wydany w marcu raport oenzetowskiej komisji dochodzeniowej głosi, że za zbrodnią stała siatka powiązana z innymi morderstwami politycznymi w Libanie; dokument nie identyfikuje osób podejrzanych o zorganizowanie zamachu.
W 2007 roku ONZ powołał Trybunał Specjalny ds. Libanu, z siedzibą w Hadze, który ma osądzić sprawców zabójstwa Haririego.
PAP

Dalej...

WROCŁAW

Wrocław, stolica Dolnego Śląska, jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych miast w Polsce. W podróży po Polsce nie powinno się ominąć Wrocławia. Położony nad Odrą, poprzecinany licznymi kanałami, ma 12 wysp i kilkadziesiąt mostów. Miasto wyrosło na skrzyżowaniu odwiecznych szlaków handlowych, co zadecydowało o jego bogactwie i kształcie. Ma jeden największych zespołów gotyckiej architektury sakralnej średniowiecznej Polski.
Dzisiaj chętnie przyjeżdżają tu turyści z całej Polski, a także z zagranicy. Wspaniały Rynek zawsze tętni życiem, a urodą dorównuje innym słynnym Rynkom - w Krakowie czy Poznaniu.

Wrocław- rynek

We Wrocławiu można obejrzeć jedno z największych w Polsce barokowych wnętrz, jakie zachowało się do naszych czasów. Jest nim Aula Leopoldyńska mieszcząca się w osiemnastowiecznym gmachu Uniwersytetu.

Gmach Uniwersytetu

Dalej...
 

SIERPIEŃ

Stanęły pod mym oknem
jak wiejscy muzykanci
gwiazdy.
zielonooki
sierpień po sadzie tanczył.

Księżycem całowany
sad się rozrzewniał,
lekki był i cygański
taniec sierpnia.

Raz złocistość w korze drzew drżała,
tu cień ją płoszył,
ludzie mrużyli, noc otwierała
oczy.

Ważne daty w sierpniu:

2 - Światowy Dzień Pamięci o Zagładzie Romów

10 - Dzień Przewodników i Ratowników Górskich

12 - Międzynarodowy Dzień Młodzieży (ONZ)

13 - Dzień Mańkuta

14 - Dzień Energetyka (Polska)

15 - Święto (Dzień) Wojska Polskiego – obchodzony w rocznicę „Bitwy pod Radzyminem” zw. „cudem nad Wisłą”.

28 - Święto Lotnictwa (Polska) (Święto Polskiego Lotnictwa) – obchodzony dla upamiętnienia zwycięstwa kpt. Franciszka Żwirki  i  inż. Stanisława Wigury podczas Międzynarodowych Zawodów Lotniczych Challenge w 1932 r.

31 – Ogólnopolski Dzień Solidarności (Dzień Solidarności)

 Przysłowia

Jak pierwszy, drugi, trzeci, taki cały sierpień leci.

Jaki pierwszy, drugi ćmi, takie sierpnia, września dni.

Do świętego Piotra Palikopy (1.08) nie twoje w polu snopy.

Na święty Gustaw (2.08) kopy w polu ustaw.

Gdy w Wniebowzięcie Panny (15.08) ciepło dopisuje, to ciepły i pogodny koniec lata obiecuje.

Na święty Roch (16.08) w stodole groch.  

Czego sierpień nie dowarzy, wrzesień tego nie doparzy.

Sierpień jasny i pogodny, dla win jest bardzo wygodny.

Sierpień, ten spoczynku nie chce dać, bo każe orać i siać.  

Dzisiaj publikujemy dwudziesty siódmy artykuł z serii wspomnień kombatanckich spisanych przez Kazimierza Patalasa w książce zatytułowanej Przez boje, przez znoje, przez trud-kombatanckie losy
 

Henryk Lorenc   WSPOMNIENIA Spisane w sierpniu 1986 roku

Urodziłem się w 1928-ym roku, na Podolu, w województwie stanisławowskim. Mieszkaliśmy w miejscowości, którą nazwaliśmy Polska Wola. Ojciec był weteranem z 1920 roku. Był w armii generała Hallera.W 1920 roku został ranny. Służył potem w 49 pułku piechoty w Stanisławowie.

Miałem 11 lat, gdy w 1939-tym roku wybuchła wojna. Dobrze przypominam sobie atmosferę nerwowych dni poprzedzających wybuch wojny. Pod koniec września wycofywały się polskie oddziały pancerne w kierunku na Kołomyję, do Rumunii. Dzień i noc szły tabory w tym jednym kierunku. W 1939-tym roku, gdy 17-go września wkroczyli do Polski Sowieci zajęli już w pierwszych dniach część Polski, w której mieszkaliśmy. Ludność wiejska przyjmowała ich w pierwszym okresie raczej entuzjastycznie. Sowieci szerzyli propagandę, że przyszli nas
wyzwolić. Mieszkaliśmy w okolicach, gdzie większość wiosek wokół nas była zamieszkana przez ludność ukraińską. Nasza wieś pochodziła z parcelacji - Polska Wola. Spotykaliśmy się z różnymi szykanami. Ojciec przed wojną był najpierw sekwestratorem podatkowym a później sekretarzem gminnym. Nie należeliśmy więc do ludzi bogatych.

Zaczęły się wywózki. Na pierwszy ogień poszli wszyscy ci, o których wiadomo było, że są polskimi patriotami. Aresztowania i wysyłki w głąb Rosji miały miejsce od samego wkroczenia armii sowieckiej, ale masowe przesiedlenia zaczęły się w lutym 1940-go roku. Pierwsza fala ruszyła 10-go lutego, druga fala 19-go kwietnia 1940-go roku. Ostatnia większa wywózka miała miejsce w czerwcu 1941-go roku, tuż przed wybuchem wojny niemiecko-rosyjskiej.

Pamiętam doskonale 10-go lutego. Był mroźny dzień, którego się nie da
zapomnieć. Było bardzo wcześnie rano. Ktoś zaczął mocno dobijać się
do drzwi. Ojciec wstał i otworzył drzwi. Wszedł sowiecki żołnierz i zanim oficer i mówi, żeby się zbierać. Ojciec był przygotowany naaresztowanie i zaczął się sam ubierać. Okazało się jednak, że przyszlipo całą rodzinę. Dali nam pół godziny na spakowanie się. Nie pozwolilizabrać ze sobą niczego poza tym co mozna było ubrać na siebie. Wsadzili nas na sanie i w trzaskający mróz zawieźli do Tłumacza,najbliższej stacji kolejowej. Z wyjątkiem kilku rodzin, wywieźli w tym transporcie wszystkich mieszkańców wsi. W Tłumaczu wsadzili nas do
wagonów towarowych, przeznaczonych normalnie do przewożenia bydła. Pozamykali drzwi, nie powiedzieli nam dokąd jedziemy. Powiedzieli tylko, że będzie nam tam lepiej, niż było tutaj. Przyjechaliśmy na miejsce przeznaczenia pod koniec marca. Podróż trwała ponad sześć tygodni. Wylądowaliśmy w Komi ASSR, położonej na północ od Kotlasu, a na wschód od Archangielska. Wyładowali nas z pociągu w Kotlasie na duże barki, ciągnione traktorami. Tymi
barkami płynęliśmy kilkanaście dni do obozu, który był dla nas przeznaczony. Były to obozy poprzednio zamieszkałe przez dawniej przesiedlonych Ukraińców. Większa ich część wyginęła z głodu i z wyczerpania. Były trzy obozy i nam przydzielono obóz numer trzeci. Najbliżej naszego obozu było małe miasteczko Czasowo nad rzeką Wyczygdą, dopływem Dźwiny. Mieszkaliśmy w barakach, zbitych z okrąglaków. W ogólnej sali zbudowane były prycze. Przydzielono
jedną pryczę na rodzinę. Mężczyźni i zdrowe kobiety musiały iść do pracy, przeważnie przy wyrąbie drzewa. Trzeba było ściąć drzewa, oczyścić je i układać je na brzegu rzeki, skąd były spławiane w dół rzeki do Kotlasu, do tartaku. Korzystaliśmy ze wspólnej kuchni. Głównym daniem była rybna zupa, zgotowana często na zepsutych rybach z dodatkiem kości. To śmierdziało niesamowicie. Z początku nikt tego nie chciał ruszać. Opisy Sołżenicyna w "Jeden dzień w życiu Iwana Denisowicza" były wiernym oddaniem tego co ja przeżyłem. W Komi ASSR przebywaliśmy do października 1941-go roku. Wtedy
okrężną drogą doszła do nas wiadomość o ogłoszonej amnestii, że wszyscy Polacy mogą opuszczać obozy. Nie wszyscy Polacy w obozie chcieli w to uwierzyć. Komendant obozu potwierdził jednak, że to prawda. Powstał natychmiast problem jak się stamtąd wydostać. Niektórzy ciągle się obawiali, że jest to jeszcza jedna sowiecka prowokacja. Do najbardziej odważnych w obozie należał mój ojciec. Wspólnie ze swoim przyjacielem, panem Leśniakiem, postanowiliśmy zebrać manatki i na piechotę iść do Czasowa. Żadnych dokumentów zwolnienia nie dostaliśmy. Wiem, że ojciec miał jakieś przepustki, ale nie pamiętam szczegółów.

Dalej...