Na stronie naszego Biuletynu możesz złożyć życzenia swoim bliskim , znajomym, przyjaciołom... z różnych okazji: urodziny, ślub, narodziny dziecka, jubileuszu, świąt... Do życzeń możesz dodać zdjęcie, ale nie jest to konieczne (zdjęcie dodaj pod warunkiem, że jesteś jego autorem i zgadzasz się na umieszczenie go na naszej stronie) .

Życzenia prosimy przesyłać na adres: jolamalek@onet.eu

Kto składa życzenia np. Jan Kowalski

Z jakiej okazji składasz życzenia np. Z okazji 18 urodzin

 Treść życzeń

Twoje życzenia zostaną opublikowane w serwisie dopiero po akceptacji zespołu redakcyjnego w kolejnym numerze Biuletynu.

DZIEŃ OJCA
w  Polsce 23 czerwca

Wszystkim Tatusiom życzymy dużo szczęścia,
wszelkiej pomyślności, zdrowia oraz miłości,
a także wyrozumiałości dla swoich pociech- redakcja Polonijnego Biuletynu Informacyjnego w Winnipegu.

SREBRNE WESELE  Państwa Ireny i Mariana Jaworskich

Z okazji Święta Waszego
życzymy wszystkiego najlepszego
niech każdy dzień dostarcza radości
i uśmiech zawsze w sercach gości
niech problemy Was omijają
a wszyscy Was kochają
bo jak nikt inny na świecie
Wy na to zasługujecie.
 
Najserdeczniejsze życzenia dla prezesa Mariana Jaworskiego i jego żony Ireny z okazji 25 rocznicy ślubu
składają wszyscy członkowie Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół.

Feliks Gogol z Bolesławca i Marian Małek z Legnicy
to dla Was życzenia z okazji Dnia Ojca

Tatusiowie kochani, powinszowania jak piękne granie w dniu Waszego święta dla Was mamy! Za wczoraj i dziś, każdym czułym serca uderzeniem przesyłamy życzenia - zdrowia, sił i codziennej radości - wraz ze słowami największej wdzięczności za wszystkie dla nas trudy i starania składamy dzisiaj podziękowania

Jola i Waldek

HUMOR

Śmieszne wypadki - dzieci

 

W dniu 6 czerwca 2008 roku odbyła się uroczystość Zakończenia Roku Szkolnego 2007/2008 w Szkole Tańca SPK Iskry. Była to okazja do zaprezentowania całorocznej pracy artystycznej dzieci młodzieży oraz pracujących z nimi instruktorów.  

Dalej galeria zdjęć.

Przed wieloma laty ksiądz Henryk Uczniak odpowiedział na wezwanie Jezusa, poszedł za Nim, za Jego głosem, wyruszył w drogę powołania kapłańskiego i wiernie trwa na tej drodze. 14. czerwca obchodził piękny jubileusz 50-lecia pracy kapłańskiej.

Uroczystość jubileuszowa rozpoczęła się  Mszą św. w kościele Jana Kantego, której przewodniczył sam jubilat a zakończyła kolacją w sali PTG Sokół.    
W nabożeństwie uczestniczył zaproszony Bisku a także licznie przybyli parafianie. Na tej uroczystej mszy wyrażono księdzu Henrykowi Uczniakowi uznanie i szacunek za codzienną pracę duszpasterską"  wdzięczność za długie godziny spędzone w kościele, za kolejki przy konfesjonale, za dobroć, życzliwość, zrozumienie. Kapłaństwo to nie jest łatwa służba Bogu i człowiekowi dlatego w homilii wszyscy zgromadzeni usłyszeliśmy fragment wiersza Ks. Jana Twardowskiego: "Własnego kapłaństwa się boję, własnego kapłaństwa się lękam i przed kapłaństwem w proch padam, i przed kapłaństwem klękam". 

Życzymy Księdzu wielu łask Serca Jezusa i opieki Matki Najświętszej na dalsze lata pięknego życia kapłańskiego.

Zdjęcia w naszej galerii.

Już po raz kolejny, w dniu 15 czerwca, zorganizowane zostało "Grilowanie z M&S Met Market i Radio Polonia" tym razem u państwa Kitschke. Sponsorem imprezy jest pan Jan Leszczyński właściciel M&S Met Market, który zapewnia na imprezę doskonałe wyroby wędliniarskie a patronem medialnym jest Radio Polonia.

Zdjęcia w naszej galerii.

W związku z tym, że 20 czerwca obchodzony jest  Światowy Dzień Uchodźcy jest dobra okazja, by zwrócić uwagę społeczności światowej  na to właśnie zjawisko. Kto jest uchodźcą w rozumieniu Konwencji Genewskiej?

Konwencja mówi, że uchodźcą jest ta osoba, która przebywa poza granicami swojego kraju i musiała z tego kraju uciekać w obawie przed prześladowaniem. Mogło to być prześladowanie ze względu na rasę, religię, narodowość, przynależność do określonej grupy społecznej, bądź też przekonania polityczne.

Pod ochroną UNHCR-u. czyli Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców pozostaje około 50 mln ludzi.

Choć każdy uchodźca ma własną historię, ich wspólna opowieść byłaby historią zwycięstwa nadziei nad rozpaczą - mówi w przesłaniu na Dzień Uchodźcy Antonio Guterres.

Spróbujmy sobie wyobrazić, jeśli potrafimy, jak to jest być uchodźcą – zmuszonym do ucieczki przed prześladowaniem, wojną domową czy przemocą i pozostawienia wszystkiego, co własne i znajome: domu, rodziny, przyjaciół, pracy. Zupełnie nagle znajdujemy się w obcym kraju, uzależnieni od ochrony i pomocy innych ludzi. Wyobraźmy sobie poczucie izolacji, bezradności, lęku przed niepewnym jutrem.

A mimo wszystko, gdyby poszukać jednej cechy wspólnej dla dziesiątków milionów uchodźców, którym UNHCR pomagał w ciągu ostatnich 55 lat, to okaże się, że tracąc wszystko, nigdy nie tracą nadziei.

Większość uchodźców na świecie to kobiety i dzieci – obchodząc Światowy Dzień Uchodźcy myślimy zwłaszcza o cichej wytrwałości i sile milionów matek i żon, które dbają o jedność rodziny nawet w najtrudniejszych warunkach. Robią wszystko, aby nie zgasł płomień nadziei. Są prawdziwymi bohaterkami i zasługują na nasz szacunek.

Każdego dnia jesteśmy świadkami niezwykłej odwagi i wytrwałości uchodźców, którzy stracili w życiu wszystko. Każdy dzień spędzony na wygnaniu i ucieczce to dla nich zbyt długo. Dlatego też Dzień Uchodźcy powinien być dla nas wszystkich okazją, aby poświęcić im chwilę refleksji.

Choć mówimy o milionach ludzi, którzy bardzo się od siebie różnią – tak, jak prosta afrykańska kobieta, uciekająca przed wojną, różni się od uniwersyteckiego profesora, skazanego za poglądy na karę śmierci – łączy ich jedno: nadzieja na lepszą przyszłość, na odbudowanie życia w kraju, w którym panuje pokój.

Każdy z nas może coś zrobić dla osób wysiedlonych – od przyjaznego uśmiechu do uchodźców przebywających w naszych społecznościach, po wsparcie osób indywidualnych, firm i rządów dla działań wielu organizacji humanitarnych działających na rzecz wysiedlonych, aby oddać hołd odważnej, niezłomnej nadziei uchodźców na całym świecie i aby ich zapewnić, że nie są sami.

Tato - najlepszy mężczyzna na świecie!
 

Dzień Ojca – to oficjalnie obchodzone święto. W Polsce jest obchodzone 23 czerwca, a pomimo dość długiej historii samego święta, w naszym kraju pojawiło się ono dopiero w 1965 roku. Cała historia święta dla dzieci, które chcą uczcić i wyrazić miłość do swoich ojców, rozpoczęła się ponad pół wieku wcześniej w miejscowości Spokane w stanie Waszyngton. T

Z inicjatywą tego święta wystąpiła mieszkanka tej miejscowości, Sonora Louise Smart Dodd, która w ten sposób chciała oddać hołd swojemu ojcu, którego uważała za niezwykłego człowieka (po śmierci żony sam wychował sześcioro dzieci).

Prezydent USA Calvin Coolidge zaakceptował to święto w 1924, a w 1966 prezydent Lyndon Johnson ustalił datę obchodów w Stanach Zjednoczonych na trzecią niedzielę czerwca.

W różnych krajach świata odbywa się w różnych terminach, ale w wielu z nich przyjęto termin identyczny jak w USA (trzecia niedziela czerwca). We Włoszech 19 marca (dzień św. Józefa), na Litwie w pierwszą niedzielę czerwca, w Austrii - w drugą niedzielę czerwca, a w Niemczech - w dniu wniebowstąpienia Jezusa, który przypada tam na 39. dzień po wielkanocnej niedzieli.
 

W telegraficznym skrócie: Przegląd wiadomości lokalnych minionego tygodnia Radia Polonia z Winnipegu.

Według danych opublikowanych przez Urząd Statystyczny Kanady konsumpcja win staje się co raz bardziej popularna w Kanadzie i ich sprzedaż po raz pierwszy przewyższyła sprzedaż piwa. Jeśli zaś chodzi o naszą Prowincję to podobny trend zanotowano również i w Manitobie, co potwierdza menadżer marketingu Komisji regulującej sprzedaż napojów Alkoholowych Manitoba Liqiuer Commision Stever MacCannell . W minionym roku sprzedaż napojów alkoholowych w całej Kanadzie osiągnęła poziom 18 miliardow dolarów.

3 letnie Studium przeprowadzone przez uniwersytet Manitoba obala tezę, że nastolatkowie większość swego wolnego czasu spędzają w centrach handlowych. Dr. Lori Wilkinson powiedziała, że przynajmniej taki jest wynik tego studium w Winnipeg. Dr. Wilkinson dodaje, że z 88-miu studentów poddanych temu eksperymentowi 15% z nich stanowi bardzo konsumpcyjna grupę młodych ludzi.

Wysoka cena paliw ma bardzo duży wpływ na naszą ekonomię. Naczelny dyrektor agencji transportu prowincjonalnego Al. Franchuk powiedział, że wciąż jest spodziewany wzrost cen paliw. Dodajmy, że agencja transportu prowincjonalnego ma pod swą kontrolą ponad 29 tysięcy samochodów, furgonetek i lekkich samochodów dostawczych. Wielu ekonomistów zostało zaskoczonych decyzja centralnego banku Kanady bank of Canada o zmianie przepisów dotyczących obecnych stop oprocentowania. Jonh McCallum ze szkoły biznesu i zarządzania powiedział, że nie powinniśmy się przejmować tymi zmianami. Po czterech obniżkach stopy oprocentowania bank of Canada poinformował, że ze względu na wzrastającą inflację spowodowaną cenami paliw. Stopa oprocentowania pozostanie niezmieniona, a mianowicie na wysokości 3%.

Dalej...

Premier Łotwy ranny w wypadku samochodowym

Premier Łotwy Ivars Godmanis został ranny w wypadku samochodowym. Jego życiu nie zagraża niebezpieczeństwo - informuje łotewski rząd.
56-letniego Godmanisa przewieziono do szpitala z wstrząśnieniem mózgu i niewielkim pęknięciem czaszki - powiedział rzecznik premiera Krists Leiskalns.
Do wypadku doszło w centrum Rygi. W samochód Godmanisa uderzył mikrobus.
Biuro premiera poinformowało, że na szczycie Unii Europejskiej (19-20 czerwca) Godmanisa zastąpi minister spraw zagranicznych Maris Riekstinsz.
PAP

Litewski MON: jeśli Polska nie zechce tarczy...

Litwa przeanalizuje możliwość rozmieszczenia u siebie tarczy antyrakietowej, jeżeli negocjacje Polski i USA poniosą fiasko - wynika oświadczenia litewskiego ministerstwa obrony.
"Tylko w przypadku, gdyby nie zostało osiągnięte porozumienie między USA a Polską, a Litwa otrzymałaby oficjalną propozycję rozmieszczenia u siebie elementów tarczy, wówczas taką możliwość z dużą odpowiedzialnością dogłębnie by przeanalizowała" - czytamy w oświadczeniu.
Odpowiedzialny za negocjacje w sprawie tarczy ze strony polskiej wiceminister spraw zagranicznych Witold Waszczykowski powiedział we wtorek agencji Reutera, że Stany Zjednoczone rozmawiają z Litwą o możliwości umieszczenia na jej terytorium elementów tarczy.
Z kolei rzecznik Departamentu Stanu USA Tom Casey powiedział, że z Litwinami prowadzono tylko ogólne rozmowy. Natomiast sekretarz prasowy Pentagonu Geoff Morell przyznał, że Litwa jest jednym z krajów, które mogą przyjąć część instalacji, jeśli negocjacje z Polską zawiodą, ale zaprzeczył, by toczyły się na ten temat rozmowy.
W wywiadzie dla Litewskiego Radia szef ministerstwa obrony Juozas Olekas zaznaczył, że Litwa nie prowadzi negocjacji z USA w sprawie rozmieszczenia na swym terytorium tarczy antyrakietowej. Poinformował jednak, że kwestie obrony przeciwrakietowej były przed dwoma tygodniami tematem rozmów z przedstawicielami USA podczas ich wizyty na Litwie.
Szef MSZ Litwy Petras Vaitiekunas zaznaczył, że oficjalne negocjacje w sprawie tego projektu nie są prowadzone, a nieoficjalne rozmowy odbywają się każdego dnia na różnych poziomach.
Czeski wicepremier ds. europejskich Alexandr Vondra powiedział, że nie jest zaskoczony informacją, iż Stany Zjednoczone skontaktowały się z Litwą w sprawie rozmieszczenia elementów tarczy antyrakietowej na litewskim terytorium.
Elementy amerykańskiej tarczy antyrakietowej miałyby się znaleźć w Polsce oraz Czechach. W Polsce USA chciałyby umieścić bazę 10 rakiet przechwytujących, a w Czechach radar do ich naprowadzania. Umowa USA z Czechami ma być podpisana na początku lipca.
PAP

PIERWSZE NAGRANIE OD PIĘCIU MIESIĘCY
Castro daje znak życia

Były przywódca Kuby po raz pierwszy od pięciu miesięcy pokazał się swoim rodakom. Nagranie ze spotkania Fidela Castro z prezydentem Wenezueli Hugo Chavezem wyemitowała we wtorek wieczorem kubańska telewizja.
Na ekranie ukazała się postać 81-letniego Fidela, ubranego w biały dres, który prowadził w ogrodzie ożywioną rozmowę ze swoim bratem, Raulem, obecnym przywódcą Kuby, oraz Hugo Chavezem. Nagranie było jednak pozbawione głosu.
O planach energetycznych i żywnościowych
O spotkaniu więcej opowiedział prezydent Wenezueli przed samym odlotem do Caracas. Z jego relacji wynika, że przywódca kubańskiej rewolucji spotkał się z nim w poniedziałek na około trzy godziny, a we wtorek na dwie. Rozmowy miały dotyczyć głównie wspólnych kubańsko-wenezuelskich planów energetycznych oraz żywnościowych.
Brak informacji o stanie zdrowia
Mimo wyemitowania nagrania ze spotkania Castro z Chavezem, nie ma żadnych informacji o stanie jego zdrowia. Były kubański prezydent nie pokazuje się publicznie od dwóch lat, kiedy to przeszedł serię operacji przewodu pokarmowego.
Rzadkością są także zdjęcia i nagrania z jego udziałem. Ostatnie takie wyemitowano przy okazji wizyty na Kubie brazylijskiego prezydenta Luiza Inacio Luli da Silvy w styczniu tego roku.
APTN/PAP/EPA

Wtorek, 2008-06-17

Australijski bohater na skuterze

Nietypowa akcja ratunkowa miała miejsce w sercu australijskiego buszu. Dwóch kierowców próbowało nocą przekroczyć rzekę swymi ciężarówkami. Nurt okazał się na tyle silny, że przewrócił oba samochody, zostawiając kierowców na ich dachach. Wezwany na pomoc helikopter nie był w stanie unieść obu mężczyzn, dlatego o pomoc poproszono osobę najbliżej mieszkającą.
REUTERS

Dalej...

Choć jesteśmy daleko od Polski, myślę, że jest tak tylko w sensie odległości; choć tysiące kilometrów między nami a Polską, nasze myśli są często tam i powracają do kraju rodzinnego. Dlatego chcemy przybliżać najpiękniejsze miejsca w Polsce- te znane i mniej znane. Będziemy opowiadać historię pięknych polskich miejsc, ale ponieważ Polska to nie porośnięty puszczą skansen lecz rozwijający się dynamicznie, nowoczesny kraj to pokażemy też jak wyglądają różne zakątki Polski dziś.

Zaczniemy od Gniezna a potem kolejno wybierzemy się do stolic województw i miejsc, które warto odwiedzić podczas pobytu w Polsce. Jeśli macie zdjęcia z podróży po Polsce to przysyłajcie do naszej redakcji a my będziemy je pokazywać przy okazji tej wirtualnej "Podróży dookoła Polski" Bardzo chętnie wydrukujemy też Wasze artykuły wraz ze zdjęciami.
 

 

GNIEZNO

Gniezno (łac. Gnesna, czes. Hnězdno, niem. Gnesen) – miasto i gmina w powiecie gnieźnieńskim, województwo wielkopolskie (w latach 1975-1998 należało do województwa poznańskiego). Miasto (szóste, co do wielkości w województwie) leży na obszarze Pojezierza Gnieźnieńskiego otoczone jeziorami Jelonek, Świętokrzyskim i Winiary. Pierwsza stolica Polski. Jedno z najstarszych oraz najczęściej odwiedzanych przez turystów i pielgrzymów miast w kraju. Ośrodek akademicki. Jest siedzibą arcybiskupów gnieźnieńskich i stolicą metropolii kościelnej.

O początkach historii Gniezna mówi legenda o trzech braciach. Byli to Lech, Czech i Rus. Przedzierali się przez puszcze w poszukiwaniu ziemi, na której mogliby się osiedlić.
Lech pożegnał swoich braci Czecha i Rusa, a następnie wraz ze swoją drużyną wyruszył na północ. Kiedy dotarł na tereny dzisiejszej Wielkopolski obszar ten wywarł na nim tak pozytywne wrażenie, że postanowił obrać go na swoją siedzibę. „...Tutaj także znalazł na wysokich i wyniosłych drzewach orle gniazdo” (Jan Długosz, s. 164), od którego według legendy pochodzi nazwa miasta.

Wielu uczonych próbowało obalić średniowieczną tezę i w ten sposób narodziło się wiele różnego rodzaju koncepcji o pochodzeniu nazwy miasta.

Widok Gniezna w XIX wieku

Dalej...

 CZERWIEC

Horoskop na każdy dzień roku - miesiąc czerwiec

1
To osoby o silnym charakterze. Starają się być niezależne i z trudem poddają się wszelkim rygorom. Mają duże ambicje i zmysł do interesów. Potrafią też przewodzić innym. Często dochodzą do prestiżowych stanowisk i znacznego majątku. Słabą stroną ich charakteru jest brak stałych zasad moralnych. Ponadto w wyborze koncepcji i w działaniu kierują się przede wszystkim własną wygodą.

2
Mają wybitną inteligencję i krytyczny umysł. Lubią polemizować i posiadają dużą siłę argumentacji. Czasem czynią to dla zasady, gdyż nigdy długo nie pozostają przy tych samych poglądach. W stosunku do otoczenia starają się postępować uczciwie i szlachetnie. W swoich działaniach powinni być bardziej rozważni, bo przez lekkomyślność mogą stracić dotychczasowy dorobek. Również zbytnia pewność siebie nie zawsze pozwala im na właściwą ocenę sytuacji.

3
Mają nieprzeciętne ambicje, ale i możliwości również. Cechują ich duże zdolności i jeszcze większa aktywność. Od młodości mają silne skłonności do przewodzenia innym. Dla chociażby pozorów władzy oddadzą wiele. Są bardzo ruchliwi, niespokojni i niecierpliwi. Potrafią jednak sprawiać dobre wrażenie na otoczeniu, gdyż talentów dyplomatycznych im nie brakuje. Usposobienie mają zmienne, często bywają drażliwi, a w przypadkach niepowodzeń nawet mściwi.

4
Są obdarzeni otwartym i chłonnym umysłem. Bywają refleksyjni, starają się postępować szlachetnie i nikogo nie krzywdzić swoim postępowaniem. Trudno jest im liczyć na większe sukcesy, gdyż są za mało zdecydowani i za mało operatywni. Zbyt łatwo też ulegają cudzym wpływom.

5
Są to osoby o dużej oryginalności i niekonwencjonalnych sposobach działania. Mają wybitną inteligencję i duże zdolności wynalazcze. Nie brakuje im aktywności życiowej ani energii. Jeżeli nie natrafiają na zbyt duże przeszkody wówczas realizują z powodzeniem założone cele. Mają za słabą psychikę, aby brać się za bary z przeciwnościami losu. W przypadku dobrej passy przejawiają samowolę i nadmierną pewność siebie. W działaniu są chaotyczni i niedokładni. W stosunku do otoczenia bywają nieszczerzy.

6
To natury twórcze. Mają często zdolności literackie i stać ich na liczące się sukcesy. Odznaczają się doskonałą pamięcią. Do otoczenia są nastawie-ni dobrotliwie, przyjacielsko i ufnie. Cieszą się dużym powodzeniem u płci odmiennej i sami są wrażliwi na jej wdzięki. Niejednokrotnie prowadzi to do konfliktów w życiu rodzinnym. Niekiedy popadają z jednej skrajności w drugą lub za szybko podejmują decyzję.

7
Mają szerokie zainteresowania, są ciekawi świata. Roznosi ich energia życiowa i aktywność. W sytuacjach trudnych można na nich polegać. Zasługują na miano prawdziwych przyjaciół. Są wierni w miłości i przyjaźni. Słabą ich stroną charakteru jest zbytnia ustępliwość. Nie potrafią walczyć o swoje prawa. Również pełne podporządkowanie się innym nie zawsze wychodzi im na dobre. W życiu codziennym za bardzo nerwowo reagują na błahe nawet sprawy.

8
Są zdolni i potrafią przystosować się do każdej sytuacji. Odznaczają się ruchliwym i błyskotliwym umysłem oraz dużą operatywnością życiową. Mają duże zdolności manualne. Tacy sobie zawsze w życiu poradzą. W kontaktach międzyludzkich nie są szczerzy, widzą przede wszystkim swój interes, nie bacząc czyim to jest kosztem. Usposobienie mają zmienne i nie zawsze można na nich polegać.

9
Mają duże zdolności naukowe i umiejętność przeprowadzania swoich planów. Są uczciwi i szczerze podchodzą do ludzi. Są bardzo ufni i zawsze chętni do bezinteresownej pomocy. W życiu spotykają ich rozczarowania, gdyż zbyt łatwo ulegają złudzeniom. Częstą przyczyną ich niepowodzeń jest brak umiejętności przewidywania.

10
W porównaniu z innymi mają niewiele zalet, ale są one niezwykle istotne. Należą do nich: ponadprzeciętna umysłowość, doskonała pamięć i wszechstronne zdolności. Gdyby je poprzeć jeszcze pracą i wytrwałością wówczas każde plany życiowe mogliby spokojnie realizować, ale tak jednak nie jest. Na przeszkodzie większym osiągnięciom stoi brak zdecydowania. Również w opinii najbliższego otoczenia uchodzą za skrytych, niekomunikatywnych i nieszczerych.

11
Mogą zdziałać w życiu wiele, ale muszą być ostrożniejsi i bardziej rozważni. Mają dużą inteligencję i umiejętność logicznego rozumowania. Pomocna im w tym jest świetna pamięć. Są przy tym ambitni i aktywni życiowo. Za mało jednak mają wiary we własne siły i zbytnio ulegają wpływom innych, a nawet w dużym stopniu uzależniają się od czyjejś pomocy.

12
Najlepiej czują się przy pracach naukowych. Lubią przebywać w laboratorium lub szperać w dokumentach. Natomiast wrażliwość mają bardziej artystyczną. Są to osoby o łagodnym usposobieniu i dużej szlachetności. W życiu rodzinnym bywają mało praktyczni. Również w uczuciach nie można liczyć na ich wylewność. Często zdarza im się przejawiać nerwowość i drażliwość.

13
To urodzeni politycy i działacze społeczni. Odznaczają się ruchliwością, zmiennością i bystrym umysłem. Są również bardzo pomysłowi. Mają dużo ambicji i wytrwałości. Bardzo interesują się polityką i naukami społecznymi. Mają silną skłonność do krytyki i samokrytyki. Za bardzo też myślą o sobie i swojej karierze.

14
Mają duże ambicje. Potrafią przekonać otoczenie do swoich argumentów. Odznaczają się zdolnościami przywódczymi i często zajmują wysokie stanowiska zawodowe. O ile nie mogą spełnić swoich marzeń, wówczas chętnie podejmują się pracy społecznej i tu szybko osiągają sukcesy. Na co dzień mają pogodne usposobienie i są życzliwie ustosunkowani do innych ludzi. W przypadku większych niepowodzeń przeżywają stany depresji nerwowej, a w sytuacjach trudnych często oddają pole bez walki.

15
Mają nieprzeciętną osobowość i bogate życie wewnętrzne. Obdarzeni są doskonałą pamięcią. Cechuje ich aktywność i pracowitość. Dość łatwo dochodzą do wysokich pozycji społecznych i znacznego majątku. Mają ponadto dużo szczęścia w prowadzonych interesach. Ich słabą stroną jest niestałość poglądów i uczuć. Ze swoich odczuć nie lubią się zwierzać. Są bowiem z natury małomówni i skryci.
 

Dzisiaj publikujemy dwudziesty drugi artykuł z serii wspomnień kombatanckich spisanych przez Kazimierza Patalasa w książce zatytułowanej Przez boje, przez znoje, przez trud-kombatanckie losy
 

Kazimierz Kowaliszyn   WSPOMNIENIA Spisane w listopadzie 1986 roku

Urodziłem się w 1919 roku w wiosce Lasowa,niedaleko Lwowa. Po przyjściu
bolszewików zostałem oskarżony wraz z 20-toma innymi kolegami o zamordowanie oficera sowieckiego. Zaaresztowali nas w nocy i zaraz następnego dnia byliśmy sądzeni. Nie było żadnego obrońcy. Zapadły wyroki każdemu po 20 lat lagru. Wywieźli nas za Ural na Syberię. Pracowaliśmy w tartakach, które dostarczały drzewa na "ziemlanki", które budowane dla ewentualnych uciekinierów z Moskwy, gdyby zaistniała konieczność ewakuowania stolicy przed Niemcami. Pracowałem również na lotniskach. Tam doczekałem się umowy między Sikorskim i Stalinem, w wyniku której zostaliśmy zwolnieni z obozu. Dostaliśmy się do Tockoje. Dali nam umundurowanie angielskie. Zadaniem naszego oddziału było odbieranie ze stacji kolejowej Polaków nadciągających z całej Rosji. Wprawdzie trudno ich było rozpoznać w masie pasażerów, ale to oni nas rozpoznawali po naszych mundurach i czapkach z orzełkami. Mieliśmy do dyspozycji furmankę albo sanie i zawoziliśmy ich do obozu. Trwało to dwa miesiące. Przydzielono nas w końcu do transportu nr 113 do Persji. Mieliśmy w transporcie 13 000 ludzi. Warunki były bardzo trudne. Musieliśmy zaopatrzyć cały transport w węgiel i żywność. Nie było to łatwe w administracyjnym bałaganie sowieckim. Ludzie głodowali i marzli. Na jednej ze stacji wybraliśmy się z kolegą do wioski, aby zakupić wielbłądziego mleka dla dzieci. Gdy wróciliśmy na stację pociągu już nie było. O dopędzeniu naszego transportu osobowym, cywilnym pociągiem nie było mowy. Poradzono nam, aby się dostać na pociąg wojskowy wiozący rannych z frontu. W nocy nadszedł wojskowy transport. Poprosiliśmy o zabranie nas do pociągu i - o dziwo - zabrali nas. Dali chleba, kiełbasy i wódki i kazali nam się wyspać. Obudzili nas na stacji, gdzie stał nasz transport. Chcieliśmy natychmiast biec do niego, ale zatrzymali nas, poprosili do wagonu i dali nam worek sucharów, kiełbasy i dwie butelki wódki. Pożegnali się z nami przyjaźnie i dostaliśmy się wreszcie do naszego transportu. Suchary rozdaliśmy głodnym dzieciom.
Dojechaliśmy wreszcie do Krasnowodska. Załadowaliśmy się na sowiecki statek. Nakazano nam zdać wszystkie pieniądze sowieckie. Rzucaliśmy je do skrzyni a oficer zapisywał ile kto zdaje. Dopłynęliśmy wreszcie do Persji.

Dalsze losy zawiodły mnie z Persji do Indii, do Palestyny i wreszcie do Południowej Afryki. Mieliśmy tam pozostać 6 miesięcy na odżywieniu. Po dwóch miesiącach zaproponowali nam, czy chcemy na ochotnika wyjechać z Afryki Południowej do obsługi konwojów. Zgodziliśmy się. Przez trzy i pół miesiąca byliśmy w drodze. Dopłynęliśmy m.inn do Rio de Janeiro, do Australii. Transportowaliśmy jeńców niemieckich do Stanów Zjednoczonych, do Nowego Yorku. Niemcy narzekali, że się z nimi źle obchodzą. Przejęły ich od nas kanadyjskie oddziały. Wyładunek trwał bardzo długo, bo każdy z dwu tysięcy jeńców niemieckich wyładowywanych dostał od Kanadyjczyków po kopniaku.

Dalej...