ROZPRAWA Z PRZESZŁOŚCIĄ PO ARABSKU

WIKTOR KSIĘŻOPOLSKI

          Libia to kraj z niewykorzystanym potencjałem turystycznym czekająca na zmiany.          Spędziłem dwukrotnie 6 lat w tym kraju, raz rok z bazą w Misracie, pięć lat z bazą w Trypolisie, wizytując wszystkie nadmorskie miasta od granicy z Tunezją na zachodzie po El Marj na wschodzie wliczając w to Benghazi. Byłem w Gharianie, Mizdzie, Azizii, Jefrenie, Tarhunie położonych na południe od Trypolisu, pracowałem w okolicy prawie wszystkich miast  usytuowanych na nadmorskim „coastal’u”, wnosząc swój chlubny wkład w proces zaopatrzenia Libii w wodę. Pod moim nadzorem powstawały studnie wiercone na pustynnych kampach kolo Ubari i Sebhy oraz na południe od Adjedabii, koło oazy w Jalo w Cyrenajce. W czasie tych sześciu lat miałem okazję wraz z lokalnymi mieszkańcami przechodzić przeróżne ewolucje tego kraju autokratycznie rządzonego przez pana pułkownika Muamara Khaddafiego. Obserwując przez te lata rozwój sytuacji w tym kraju i zachowania dyktatora w prowadzeniu polityki wewnętrznej, reakcji na politykę świata zachodniego oraz jego politykę zagraniczną wobec sąsiadów i innych islamskich państw afrykańskich, bliskowschodnich i azjatyckich, mogę stwierdzić jedno: żaden światowy przywódca poza Stalinem i Hitlerem, oraz paru innymi psychopatami nie wykazał się taką bezwzględnością wobec własnego narodu, wprowadzając radykalne prawa z myślą o przyszłej potędze swojego kraju. Żaden przywódca, poza wyżej wymienionymi, nie był w stanie dorównać panu M.Kaddafiemu w jego chorych dążeniach do autokratycznego rządzenia swoją ojczyzną, jak i chęci pokazania się arabskiemu światu, jako jego duchowy przywódca,  

          Czytaj dalej...

Kwiecień – czas szczególny pamięci narodowej.

Męczeństwo “96” poległych pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010, na czele z Prezydentem RP Lechem Kaczyńskim to zbyt potężne świadectwo i zbyt bolesna strata dla Polski, by o nim zapomnieć. Prokuratura w Polsce, wbrew zasadom śledztwa, już wykluczyła wresję o zamachu nie dysponując podstawowymi dowodami materialnymi. Jednak domaganie się prawdy o przyczynach tej katastrofy będzie wołaniem przyszłych pokoleń Polaków.

Dla nas, tragedia narodowa sprzed roku, przybliżająca opinii światowej prawdę o Katyniu roku 1940 ma swój  mistyczny wymiar. Nie bez znaczenia na takie postrzeganie ma ten szczególny “znak czasu”, że tragedia ta wydarzyła się w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego. Sceptycy mogą uważać nasze przeświadczenie jako infantylizm, My jednak opieramy się na słowach Zbawiciela o losach naszej Ojczyzny, zanosząc do Jezusa Miłosiernego modlitwę za Polskę:

O Zbawco nasz! Ty miłosierdziem darzysz

Ubogich w duchu, ufnych w hojność Twą,

W ofiarę Krzyża i Twą Krew przelaną,

Gdy możni świata szydzą z nas i drwią.

Czerwień i biel, co z Twego Serca spływa,

Dla polskiej duszy jakże bliska jest;

Skruszonych szatą łaski Swej okrywasz,

Dziecięctwem darzysz, jak przez Chrzest.

Trzeba nam męstwa w tej zamętu dobie,

By bronić Twych odwiecznych Świętych Praw;

Dziś chrześcijaństwa burzą nam przedmurze,

Twoje dziedzictwo! Jezu wzmocnij, zbaw!

Chroń od zepsucia dziatwę, młodzież, matki,

W ojcach utwierdzaj przodków wiary moc,

Pomóż rozpoznać szatańskie zasadzki

I zniewolenia oddal noc.    

Czy się obudzi w sumieniu Narodu

Polska – posłuszna Świętej Woli Twej?

Byś ją przygarnął, obmył z grzechów brudu,

By blask świętości towarzyszył jej?

Ojcowie nasi, którzy są już w Niebie

Jasno widzieli Twą pomocną dłoń,

My – kłamstwem szczuci – sercem znajdziem Ciebie!

W ufności tej jest nasza broń!

(P.W.)

Polonijne Stowarzyszenie Patriotyczne w Winnipegu

Stanisław Dziachan, Małgorzata Leligdowicz, Andrzej Leligdowicz, Bogdan Paprocki, Teresa Wojciechowska, Piotr Wojciechowski. Grzegorz Zając, Marian Zając, Romuald Onyszko (Calgary).

W dzisiejszym świecie rządzi kasyno!                           

Autor Roman Mańka   

Poniedziałek, 14. 03. 2011 13:36

Z Januszem Szewczakiem, głównym ekonomistą SKOK rozmawia Roman Mańka.

W tym roku kończy się pierwsza kadencja rządu Donalda Tuska. Jak Pan ocenia politykę tego rządu? Jak można mijające cztery lata podsumować?

Zanim zaczniemy oceniać ostatni czteroletni okres rządów PO-PSL, chcę powiedzieć jedno zdanie o całym procesie transformacji. Bo tu się – moim zdaniem – kończy pewien model rozwoju gospodarczego Polski.

Mówię o koncepcji opartej na trochę bajkowym systemie, na systemie wiary w cuda, opartej na dwóch kluczowych zasadach: Pierwsza, to sprywatyzujmy wszystko a będzie dobrze, pozbędziemy się wszystkich kłopotów gospodarczych i finansowych, itd. To różnie w przeszłości przebiegało, ale my jako kraj generalnie majątek narodowy wyprzedaliśmy – zwłaszcza ten wartościowy.

Nie mamy dzisiaj majątku?

Nie mamy dzisiaj majątku. Około 80 proc. wartości najbardziej dochodowego majątku narodowego (czyli sektor bankowy, finansowy, ubezpieczeniowy, handel wielkopowierzchniowy) zostało sprzedane (firmy produkcyjne, petrochemiczne). I raptem wskutek tego procederu – nie nazywam tego nawet prywatyzacją, ponieważ była to raczej wyprzedaż przedsiębiorstw, które trafiały w ręce państwowych firm, tyle że o zagranicznym kapitale – uzyskaliśmy około 140 mld zł przez 20 lat. Tak naprawdę dzisiaj, gdybyśmy chcieli odkupić trzy duże banki (takie, jak PKO S.A., BZ WBK, PKO BP), prawdopodobnie musielibyśmy wyłożyć taką samą sumę – podkreślam za trzy duże banki, a nie za cały majątek narodowy. Co z resztą…? Mało tego – teza „sprzedajmy wszystko” lansowana głównie przez Balcerowicza i liberałów gdańskich, którzy w początkowym okresie nosili nawet potocznie nazwę „aferałów”, wygląda dziś dramatycznie, ponieważ im więcej prywatyzowaliśmy, tym większe mieliśmy długi.

Gdzie w takim razie pieniądze?

To pytanie za sto punktów. Natomiast chcę podać dokładne przykłady, które tego dotyczą. W 1991 r. na początku prywatyzacji, gdy zaczynaliśmy, sprzedaliśmy majątek za około 1,5 mld zł, w przeliczeniu na dzisiejsze pieniądze, a dług publiczny wynosił wtedy około 65 mld zł. W latach 2000-2001, kiedy Leszek Balcerowicz posiadał znaczący wpływ na politykę gospodarczą, z prywatyzacji dostaliśmy około 30 mld zł, ale dług wzrósł już do 314 mld. W latach 2009-2010 (kiedy premier Donald Tusk i minister Aleksander Grad prywatyzowali firmy) sprzedaliśmy za około 30 mld. zł, a dług publiczny wzrósł do 800 mld. Czyli teza Balcerowicza się nie potwierdza.

Gdzie są te pieniądze?

Zostały utopione w kolejnej „czarnej dziurze” i wytransferowane za granicę.

Do kogo?

 
Czytaj dalej...

W dzisiejszym wydaniu coś z bieżących wydarzeń. Film poniżej należy oglądać w trybie pełnoekranowym aby dobrze widzieć szczegóły.

Wulkan Sakurajima w Japonii daje o sobie znać od tygodnia. Coraz więcej jest też pytań dotyczących różnych dziwnych obiektów latających w jego sąsiedztwie.
 

Poniżej wideo z kamer internetowych.